Het klaprozenjaar om haar kind een toekomst te kunnen geven, moet Nicole eerst het verleden ontrafelen

Goed boek met een boeiend verhaal. Wat jammer is is dat het boek is vertaald van het Duits naar het Nederlands en dat er hierbij zinsfouten zijn ontstaan. Nog voordat ik op de helft van het boek was ben ik al meerdere zinsfouten tegen gekomen. Dit leest helaas wat minder fijn.

Over het algemeen verder wel een intrigerend verhaal.

Geschreven bij Het klaprozenjaar

Zij is één van mijn favoriete auteurs , maar met dit boek heeft ze mij toch teleurgesteld.
De inhoud is ok, maar je wordt niet in het verhaal gezogen zoals met haar vorige boeken. Er zijn momenten waar het boek wat beter wordt, maar die zijn van korte duur. Over het algemeen is het boek gewoon saai en langdradig met zeer voorspelbare inhoud.

Het klaprozenjaar is de vijfde roman van Corina Bomann.
Het boek is zeer mooi vormgegeven doordat er klaprozen op de bladzijden (aan de buitenkant) gedrukt zijn.
Het is een boeiend verhaal om te lezen.
Het gaat over Nicole die zwanger is. Ze krijgt te horen dat haar kindje een erfelijke hartafwijking heeft. Dit komt zowel bij haar ex partner als bij haar moeder in de familie niet voor.

Nicole is alleen opgegroeid bij haar moeder, dus zonder vader. Haar moeder Marianne heeft nooit over haar vader willen praten.

Uiteindelijk verteld Marianne aan de hand van foto’s haar verhaal. Er staan geen echte foto’s in het boek. Maar het wordt zo goed weergegeven dat je je er een voorstelling van kunt maken. Erg knap gedaan van de schrijfster.
Marianne gaat als uitwisselingjuf naar Bar le Duc in Frankrijk. Het is na de oorlog en de Fransen zijn er niet zo blij mee. Hierdoor heeft ze het niet makkelijk. Gelukkig heeft ze ook mooie dingen gemaakt, zoals de ontmoeting met haar grote liefde.

Het is een goed boek die geschreven is in twee tijdsperioden in twee landen. Dit maakt het ook erg interessant. Er gebeurt van alles, waardoor je maar door wilt blijven lezen.
De titel is ook goed gekozen, dit wordt duidelijk in het verhaal.

Ik kan het boek iedereen aanraden die van historie, romantiek en familieverhalen houdt.

Geschreven bij Het klaprozenjaar

Corina Bomann was voor mij een onbekende schrijfster, niet eerder had ik een boek van haar gelezen.
De kaft en de inhoud boeiden met wel. Toch begon ik eerder twijfelend aan het boek, want historische feiten zijn niet echt mijn ding.
Al vanaf de eerste pagina werd ik meegezogen in het verhaal.

Het is een vlotte mix van heden en verleden. Als lezer zit je na elk hoofdstuk op het puntje van je stoel, en kan je het niet laten om toch al het volgende hoofdstuk te lezen. Verschillend met andere romans is dat het boek zeker geen voorspelbare volgorde heeft. Telkens ik dacht te voorspellen wat er ging volgen, kon de schrijfster me telkens weer verrassen. Je bouwt ook een zodanige band op met de Nicole en Marianne, dat het einde je zeker niet onberoerd laat.

De details in het boek zijn zo beschreven dat je doorheen het lezen, je ook alle natuurelementen en gebouwen kunt verbeelden. Het is een mooie samenvatting van verboden liefde en de vooroordelen die verschillende culturen met zich meebrengt. Het heeft ook een prachtige band weer tussen moeder en dochter.
Ik zou het boek zeker aanraden aan iedereen die op een koude winteravond een hartverwarmend verhaal nodig heeft.

Corina Bomann Het klaprozenjaar

Een prachtige roman die ik mocht lezen waar vooral Duitsland en Frankrijk centraal staan. Wie nog geen boek heeft voor deze landen een echt aanrader. Twee verhalenlijnen het verhaal van moeder Marianne en het verhaal van dochter Nicole. Beide vertellen ze hun verhalen. Het verhaal van de moeder gaat over wie de vader van Nicole is. Hoe haar droom werkelijk wordt en toch uit elkaar valt. Hoe Franse haar zien jaren na de oorlog als Duitse. Je hoop maar één ding dat Marianne haar grote liefde weer terug vind.

Nicole die opgroeit zonder vader en droomt van een groot gezin. Tot ze zwanger wordt en haar kindje een erfelijk afwijking blijkt te hebben. Ook haar droom lijkt uit elkaar te springen. Als ook haar vriend haar daardoor in de steek laat. Met een bang hartje gaat ze op bezoek naar haar Moeder met maar één grote vraag WIE is haar vader. Hier hoop je dat ze haar vader vind en dat haar kindje gezond te wereld komt.

Klaprosenjaar de titel wordt u heel duidelijk al u het boek aan het lezen bent. Je kan je ook heel goed in beelden hoe ze leefde de omgeving met prachtig zijn geweest. Jammer er de foto’s niet bij zaten maar als je, je ogen dicht doet kan je zien wat er op de foto’s moet gestaan hebben. Is heel levendig uit gelegd.

heel mooi verhaal de moeite waard om te lezen

Het boek gaat over Nicole en haar moeder Marianne. Nicole is heel erg blij als ze ontdekt dat ze zwanger is, totdat de dokters opmerken dat haar baby waarschijnlijk den hartaandoening heeft. Omdat dit erfelijk is, wil Nicole graag meer te weten komen over haar vader, die ze nooit heeft gekend. Ze gaat op bezoek bij haar moeder en hoopt zo antwoorden over haar vader te krijgen. Aarzelend begint de moeder van Nicole over haar verleden in Frankrijk te vertellen.

Het boek wisselt de verhaallijn van Nicole in het heden af met de vroegere avonturen van Marianne in Frankrijk. Deze afwisseling zorgt dat het verhaal vlot leest en je meeleeft met de 2 hoofdpersonages. Dit boek is een echte aanrader!

Het klaprozenjaar, van Corina Bomann, vertelt het verhaal van Marianne en haar dochter Nicole. Nicole is zwanger en heel blij dat ze in verwachting is, maar dan vertelt de gynaecoloog haar dat haar baby een hartafwijking heeft. Waarschijnlijk is de ziekte erfelijk, maar Nicole weet niets over haar vader. Dan gaat ze naar haar moeder, Marianne, die jaren zweeg en nu eindelijk haar verhaal aan haar dochter doorgeeft.
In twee verhaallijnen weeft Corina Bomann de geschiedenis door de toekomst. Samen met het fotoalbum van Marianne ervaar je de gespannen sfeer tussen Fransen en Duitsers enkele decennia na de Tweede Wereldoorlog. De schrijfstijl is zeker goed, op een verhalende manier neemt Corina Bomann je mee en lees je hoofdstuk voor hoofdstuk uit.
Wel komt het verhaal traag op gang en zit je al een heel stuk verder in het boek voor de echte geheimen boven water komen. De personages worden mooi uitgewerkt en dankzij de, goed te volgen, gedachtegang leef je mee met de personages. Al wekt het personage Marianne door haar voorgeschiedenis meer sympathie op dan Nicole. De verhaallijn van Marianne bevat net iets meer diepgang, moesten beiden verhaallijnen zo goed zijn uitgediept had dit het boek een niveau hoger gebracht. Marianne kon dan ook de gevoelige snaar raken en zorgde voor een weggepinkte traan.
Opvallend is wel de vormgeving van het boek, per hoofdstuk staan er klaprozen en ook de zijkanten zijn bedrukt met klaprozen, een bloem met toch een grote symboliek.
Kortom een mooi en fijn geschreven boek dat ik zeker ga koesteren in mijn boekenkast.

Corina Bomann was voor mij een onbekende schrijfster, niet eerder had ik een boek van haar gelezen.
De kaft en de inhoud boeiden met wel. Toch begon ik eerder twijfelend aan het boek, want historische feiten zijn niet echt mijn ding.
Al vanaf de eerste pagina werd ik meegezogen in het verhaal.

Het is een vlotte mix van heden en verleden. Als lezer zit je na elk hoofdstuk op het puntje van je stoel, en kan je het niet laten om toch al het volgende hoofdstuk te lezen. Verschillend met andere romans is dat het boek zeker geen voorspelbare volgorde heeft. Telkens ik dacht te voorspellen wat er ging volgen, kon de schrijfster me telkens weer verrassen. Je bouwt ook een zodanige band op met de Nicole en Marianne, dat het einde je zeker niet onberoerd laat.

De details in het boek zijn zo beschreven dat je doorheen het lezen, je ook alle natuurelementen en gebouwen kunt verbeelden. Het is een mooie samenvatting van verboden liefde en de vooroordelen die verschillende culturen met zich meebrengt. Het heeft ook een prachtige band weer tussen moeder en dochter.
Ik zou het boek zeker aanraden aan iedereen die op een koude winteravond een hartverwarmend verhaal nodig heeft.

Het Klaprozenjaar, een prachtig uitziend boek en ook nog eens makkelijk leesbaar. Vanaf het begin wordt je meegezogen in het verhaal. Het boek speelt zich af in twee landen en in twee tijdsperioden. Hierdoor blijft het boeiend om te lezen. Ik had nog niet eerder een boek van deze schrijfster gelezen. Ik kan dit boek iedereen aanbevelen.