Het licht van de zee

Geschreven bij Het licht van de zee

In dit prachtige boek spelen vuurtorens en ongekende kindjes een rol, voor mij een onweerstaanbare combinatie.
In het begin moest ik even wennen aan het taalgebruik / de vertaling, maar dat went al snel. Vervolgens kon ik het bijna niet meer wegleggen…
De schrijfster neemt je mee in een indrukwekkend en liefdevol verhaal met een bijzondere sfeer en een onmogelijk dilemma. Aan het eind heb ik ronduit zitten huilen. Een boek dat je raakt en mij niet snel loslaat.
Het enige minpuntje is wat mij betreft dat er in het boek het woord miskraam wordt gebruikt voor een doodgeboren kindje.

Ik heb iets met vuurtorens en daarom dit boek gekocht, hoewel het verhaal op de cover me in eerste instantie niet zo aansprak. Maar wat ben ik blij dat ik het toch heb gekocht. Wat een prachtig boek, zo ingetogen geschreven, maar zo vol van emoties en geweldige karakterschetsen van de personages. Je weet tot ver in het boek niet hoe het zal eindigen. Absoluut lezen!

Een van de beste boeken die ik ooit heb gelezen en die ik nooit zal vergeten.

Bij de eerste blz dacht ik: wat een overdreven beeldend taalgebruik. Dit verdween al snel en het boek pakte me echt. Ik begon het heel knap te vinden hoe de schrijfster de dingen omschreef. Alsof ze een heel wijs,oud persoon is die veel heeft meegemaakt. Ik heb er op het eind tranen bij gelaten. Ben tevergeefs op zoek gegaan naar nog een boek van Stedman, het is haar eerste, hopelijk niet de laatste.

Een van de mooiste boeken die ik de laatste jaren heb gelezen. De gevoelens van de figuren in deze roman worden zo puur en echt beschreven. Dat is de kracht van dit boek. Het raakt je, hoe ouders en kinderen een onlosmakelijke band hebben. Met ontroerende tederheid en toch ook met klasse geschreven.

Een prachtig verhaal, waarin een onmogelijk ethisch dilemma wordt beschreven. Het verhaal pakt je en is erg mooi geschreven. Dit boek heeft veel indruk op mij gemaakt. Het is zeker een aanrader!

Geschreven bij Het licht van de zee

Zojuist heb ik Het licht van de zee van M.L. Stedman uitgelezen en meegevoeld. Nu ben ik heftig geroerd. Het gaat over instinct en in de hoofdrol moederliefde. Als moeder je kind verliezen is als een amputatie. Je blijft fantoompijn houden totdat je vergeeft (accepteert dat je niets kan veranderen aan feiten) en vergeet (loslaat door steeds weer bij herinnering aan de pijn het contact te verbreken en te kiezen voor fijne gedachtes; totdat de tijd heelt en je alleen nog maar een litteken overhoudt). Het kind werd geboren bij de ene moeder. Het lot bracht haar bij een andere moeder waar ze vijf jaar lang opgroeide. Uiteindelijk koos de papa bij wie ze opgroeide voor rechtvaardigheid en kwam het kind terug bij haar geboorte-moeder. Heel aangrijpend allemaal doordat de schrijfster het zo goed weet over te brengen, al die authentieke gevoelens die in dit verhaal een rol speelden. Een mooier liefdesgeschiedenis is naar mijn weten nooit eerder verteld. Het is een verhaal over de twee kanten van onvoorwaardelijke liefde tegenover het decor van een vuurtoren op een eiland en een kleinburgerlijk stadje op het vasteland.

HET LICHT VAN DE ZEE van M.L.STEDMAN

Na de tweede wereld oorlog krijgt Tom Sherbourne de kans om de vuurtorenwachter af te lossen op het afgelegen eiland Janus Rock aan de westkust van Australie voor zes maand. Vooer hij het laatste deel van de reis aanvat wordt hij verwacht bij de havenmeester in Point Partageuse, daar leert hij de achttienjarige Isabel kennen. Het leven op het eiland is eenzaam en zwaar maar dat deert Tom niet hij vult zijn dagen met het opknappen en het onderhouden van de vuurtoren. Isabel schrijft hem brief en zo ontstaat er een correspondentie , om de drie maanden komt eer een boot met voedsel en dingen die hij nodig heeft op het eiland. Na zijn bezoek aan het vastenland vraagt hij haar ten huwelijk en gaan nu voor een periode van 3jaar naar het eiland. Na drie miskramen is Isabel ten einde raad .Op een dag spoelt er een sloep aan met daarin een dode man een baby, ze besluiten het kindje als hun eigen kind te houden in de veronderstelling dat ook de mama overleden is.
Het is een prachtig emotioneel verhaal, waarbij menig traantje vloeide.
Zeker 5 sterren geef ik het verhaal.

Een eerste boek van deze schrijfster en meteen raak. Goede karakterschetsen en fijne sfeerbeschrijving. Mooi!

Meeslepend verhaal over moederliefde