Het meisje in de rode jas Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers. Wat doe je als je onschuldige dochter wordt ontvoerd, maar je voelt dat ze nog in leven is?

De rouwverwerking van de moeder wordt prachtig weergegeven en je krijgt steeds meer bewondering voor het dappere en sterke kind. Ik kon het boek niet neerleggen en het heeft me een een nachtrust gekost.
Ik wilde weten hoe het met onze dappere kleine heldin zou aflopen en volgde de moeder met bewondering.

Geschreven bij Het meisje in de rode jas

Een boek dat buiten mijn ‘comfortzone’ ligt, maar wel erg makkelijk te lezen. Op een dag raakt Carmel haar moeder Beth kwijt op een festival, en wordt ze meegenomen door een man die zegt haar opa te zijn. Carmel is verward, maar gaat wel mee met de man. Dan komt ze erachter dat ze niet een gewoon acht jarig meisje is, maar ze weet ook niet wat er met haar aan de hand is. Als ze daarna ook te horen krijgt dat haar moeder overleden is, haar vader niet meer voor haar wilt zorgen en haar ‘opa’ haar Mercy wilt noemen, raakt ze in de war en weet ze het niet meer. Terwijl dit alles gebeurd, zoekt haar moeder Beth hevig door naar haar dochter. Een boek over de band tussen moeder en dochter en de angst die ze allebei hebben. Zeker een aanrader.

Geschreven bij Het meisje in de rode jas

Lezen tot ver na middernacht omdat je gewoon wil weten hoe het verder gaat met het meisje in de rode jas. Niet geheel mijn thema om over te lezen maar door de mooi uitgeschreven details wel aangenaam om te lezen. Ook onvoorspelbaar waardoor het moeilijk weg te leggen is. De twee verschillende vertellers in het verhaal geeft het wel een leuke twist. Hoewel ik op het einde wel het gevoel krijg dat de beschikbare bladzijde op zijn en het verhaal snel wordt afgerond.

Geschreven bij Het meisje in de rode jas

Op een festival raakt de achtjarige Carmel Wakeford verwijderd van haar moeder Beth die haar spreekwoordelijk te kort aangelijnd houdt. Het begon onschuldig als een spelletje 'verstoppertje', waar enkel Carmel weet van had. Maar als ze tevoorschijn komt, is haar moeder nergens te vinden. De dikke mistgordijn verhindert haar om goed te zoeken, maar dan komt er een man op haar af die beweert haar opa te zijn. Mama zou een ongeluk hebben gehad. Maar mama had helemaal geen ongeluk en de man die zich als haar opa voordoet, is niet pluis.

Beth houdt ondertussen stevig vast aan de gedachte dat haar dochter ergens is en ooit terug zal keren. De tijd verstrijkt en zelfs jaren later, als ze zich af en toe toestaat even niet door het gemist en verdriet te laten opslokken, beheerst Carmel nog haar leven. Ze houdt hoop en stap voor stap gaat ze richting een toekomst die steeds minder donker lijkt.

Je volgt het verhaal vanuit de ogen van de moeder en de dochter. Om en om gaat het verhaal per hoofdstuk vanuit verschillend perspectief verder, zodat het makkelijk is om beide ontwikkelingen goed te volgen. Naar mate het einde nadert, springen we steeds sneller verder in de tijd. Het boek beslaat een lange periode en dit levert een heel interessant verloop op.

Carmel is een begaafd meisje dat al gauw doorheeft dat er iets niet klopt. Maar ze staat machteloos en wordt continu gemanipuleerd. Wat wil je ook, als achtjarige? De tweestrijd binnen Carmel is aandoenlijk en pijnlijk en helaas ook realistisch. Ze weet dat het niet klopt, maar wat moet ze zonder hem? Haar moeder is immers dood… Niet helemaal, maar het scheelt niet veel. Beth worstelt met haar onmacht en verdriet. Hoe moet ze verder? Haar worsteling wordt zo natuurlijk beschreven dat het voelbaar wordt.

Op zeer geloofwaardige manier zet Hamer haar personages neer. Zelfs de ontvoerder lijkt van vlees en bloed en eens maar eens te vaak betrapte ik mezelf erop dat ik hem begreep om daarna gauw te denken: maar gelukkig lijken we in niets op elkaar. Kate Hamer laat voelen hoe verschrikkelijk het is om je kind te verliezen, maar ook om ontvoerd te worden én om de ontvoerder te zijn. Dat laatste zonder in zijn huis te kruipen.

‘Het meisje in de rode jas’ is een spannende roman over de verstrekkende gevolgen van een ontvoering, maar bovenal over doorgaan na een gebeurtenis die de rest van je leven heeft bepaald.

Geschreven bij Het meisje in de rode jas

Vol verwachting ben ik dit boek gaan lezen. Het boek pakt meteen en leest lekker vlot. De twee verhaallijnen zijn gemakkelijk te herkennen en verwarren je niet. Het verhaal wordt voor in het midden langdradig, duurt te lang voor er weer iets gebeurt, terwijl het einde plotseling en abrupt is. Af en toe wordt er iets aangehaald, maar dat wordt niet verder onderbouwt.

Al met al toch wel een prettig boek om te lezen. Je blijft aan het eind wel met een aantal vragen zitten.

Geschreven bij Het meisje in de rode jas

Waar ik gelijk aan moest denken toen ik het boek las, was de schrijfstijl van Nicci French. Het is mysterieus, intrigeerd en doordat je de hoofdstukken leest vanuit Beth en vanuit Carmel, wordt je wel op de hoogte gehouden, maar weet je net niet genoeg wat er aan de hand is.

Je komt daar langzamerzeker achter en dat zorgt voor een flinke spanningsboog door het hele boek heen. Je blijft geintrigeerd en dat zorgt dat dit boek niet neer te leggen is. Je wilt gewoon weten wat er gaat gebeuren met Carmel en je hoopt natuurlijk dat ze weer samen komt met haar moeder. Of dat zo is, dat moet je zelf maar uitvinden!

‘Het meisje in de rode jas’ van Kate Hamer is een thriller met een constante spanningsboog en onderhuidse spanning. Als je van Nicci French houdt, dan weet ik zeker dat je dit boek ook geweldig gaat vinden.

Geschreven bij Het meisje in de rode jas

Wanneer de achtjarige Carmel Wakeford zich bij een verhalenfestival verstopt voor haar moeder Beth, vertelt een man haar dat hij haar opa is en dat haar moeder een ernstig ongeluk heeft gehad. Hij zegt dat hij haar meeneemt naar het ziekenhuis, waar ze niet aankomen. In werkelijkheid heeft Beth geen ongeluk gehad. Beth begint een zoektocht naar haar dochter, waarbij ze vasthoudt aan haar hoop haar kind levend terug te zien.

Bijzonder in dit verhaal is dat de lezer om en om een hoofdstuk in het hoofd van Beth en in het hoofd van Carmel kruipt, waardoor de lezer twee verhalen voorgeschoteld krijgt. Carmel wordt ontvoerd door een man die een plan met haar heeft. Haar moeder Beth worstelt met het feit dat haar dochter van de aardbodem verdwenen lijkt. In de loop van weken, maanden en tenslotte jaren pakt ze haar leven weer op, waarbij ze haar dochter toch niet kan loslaten. Heel lang lijkt Carmels ontvoering op toeval te berusten, toch blijkt dat niet zo te zijn. De zaadjes voor de ontknoping weet Kate Hamer goed te verstoppen in de verhaallijn.

De kracht van dit verhaal zit in de sterke personages. Carmel weet dat haar moeder al haar hele leven bang is dat ze haar dochter kwijt raakt en heeft last van de verstikking die dat met zich meebrengt. Daarom verstopt ze zich zo nu en dan voor haar, de laatste keer met alle gevolgen van dien. Haar worsteling om haar nieuwe leven te aanvaarden is zeker voor een kind van acht jaar geloofwaardig. Carmel is een meisje met een bijzondere kijk op de wereld, wat prachtig om te lezen is. Ook het motief om haar mee te nemen, klopt met het meisje dat Carmel is.

Beths worsteling is ontroerend. Haar kind is weg, natuurlijk geeft ze zichzelf daar de schuld van. Het verdriet komt bijna tastbaar van de pagina’s af. Als ze haar leven weer oppakt, dan is het alsof ze haar dochters verdwijning een plek geeft. En kan dat wel? In het verhaal zit een symbiose tussen de gedachtegangen van Beth en haar dochter Carmel.

Het enige minpuntje is dat de tijd in het laatste deel van het boek versnelt. Meer informatie over Carmel als ze wat ouder wordt, was interessant geweest, omdat dit boek naast een thriller ook een roman over familieverhoudingen tussen ouder en kind en ouders onderling is. Beths relatie met haar vader en moeder komt aan de orde, haar relatie met haar ex-man Paul en zijn nieuwe liefde Lucy, en natuurlijk de moeder-dochter relatie die van twee kanten belicht wordt in het verhaal van Beth en in het verhaal van Carmel. Het meisje in de rode jas is absoluut het lezen waard!

Geschreven bij Het meisje in de rode jas

Met veel plezier en zonder het boek eigenlijk weg te willen leggen, heb ik Het meisje in de rode jas van Kate Hamer gelezen. Het is niet een typische thriller, meer een psychologische roman en voor mij als thrillerlezer vond ik dit eigenlijk alleen maar mooi, het blijft namelijk onvoorspelbaar.

Het boek is goed geschreven en Beth en Carmel vertellen allebei hun eigen verhaal over de verdwijning van Carmel. De hoofdstukken nemen je afwisselend mee in het leven van Carmel na haar verdwijning en hoe Beth met de verdwijning om gaat en hierover wil ik niet teveel verklappen.

Het verloop van het verhaal is spannend. Aan het einde vroeg ik me af of moeder en dochter het leven samen weer kunnen oppakken. Wat gaat er gebeuren? Ik zeg niets. Het boek is echt een aanrader.

Veel lees plezier.

Geschreven bij Het meisje in de rode jas

"Wauw wauw wauw wat een geweldig spannend boek! Vele boeken zijn al geschreven over vermiste kinderen maar nog nooit
is een verdwijning zo goed beschreven van een kind. Het maakt het extra bijzonder omdat het zowel door de moeder word beschreven hoe dit word ervaren maar vooral bijzonder dat het ook vanuit een kind word geschreven. Het boek neemt je in zijn greep en laat je bij het laatste woord pas los waarbij je in verbazing achterblijft. Een geweldig debuut!"

Geschreven bij Het meisje in de rode jas

Hier mijn recensie van het boek het meisje in de rode jas:

Een mooi boek om te lezen over de grootste nachtmerrie van ieder ouder: de ontvoering van je kind.
De emoties van de moeder worden goed beschreven, je leeft met haar mee.
De angst en de onmacht zijn goed te voelen en ook het gevecht van haar om verder te gaan met leven.
Wat ik fijn vond van het boek dat je wist waar Carmel verbleef nadat ze ontvoerd was en precies kon volgen hoe het met haar ging.
Bij de eerste paar hoofdstukken vond ik het wel even moeilijk om in het boek te komen, in eerste instantie had ik het niet door dat het verhaal verteld werd door Carmel en dan weer in het volgende hoofdstuk door Beth. Daarna was het goed te volgen tot het eind.
Ik had wel nog graag geweten aan het eind wat er met Dennis verder gebeurde en hoe Carmel en Beth hun leven weer oppakken nadat ze elkaar 5 jaar niet meer gezien hadden.