Het modeproject één fashionchick, één fashionhater, één winnaar

Weer eens wat anders dan wat ik normaal lees, lekker vlot en grappig, maar ook met een serieuze noot. Aanrader!

Geschreven bij Het modeproject

Deze tijdens mijn zwangerschapsverlof gelezen en hoewel ik niet helemaal de doelgroep ben heb ik er oprecht van genoten! Het is grappig en heel anders dan andere boeken die ik gelezen heb. Ondanks dat ik zelf totaal niet thuis ben in de mode, vond ik het heerlijk om de kijk van de hoofdpersonen erop te lezen. Het is dus niet alleen voor modeliefhebbers, maar voor iedereen die nog een boek zoekt deze zomer!

Susan Juby heeft twee hoofdpersonen neergezet die geen standaard jeugd hebben. Charlie Dean, die op het eerste gezicht een oppervlakkig modemeisje lijkt, is dat helemaal niet. Ze heeft al jong geleerd voor zichzelf te zorgen door het verlies van haar drugsverslaafde moeder en een vader die ook niet van de drugs af kan blijven. De liefde voor mode en zelf mode maken heeft ze van haar moeder. Ze is een heel sterk, soms zelfs té sterk voor haar leeftijd, meisje die toch nog een nieuwe kant van zichzelf leert kennen tijdens het modeproject.
John Thomas-Smith is een erg sarcastische jongen, vol woede tegen de oneerlijkheid van het leven. Hij woont al jaren met zijn bijna altijd afwezige moeder bij zijn grootouders. Hij verafschuwt mode en de modewereld en dat laat hij je weten ook in zijn dagboek. Toch, eenmaal in dat wereldje, ontdekt ook hij kanten van zichzelf die hij nog niet kende. Hij ontmoet nieuwe mensen die hem aan het denken zetten. Maar ondertussen ontstaat er wel een afstand tussen hem en zijn mede-negativo-vrienden…
Ik leefde echt mee met Charlie en John en alles wat ze meemaken. Ze hebben allebei hun redenen om te hopen op die studiebeurs en je gunt het ze allebei om te winnen. Eenmaal begonnen in het boek kon ik niet goed meer stoppen, ik wilde gewoon weten waar het heen zou gaan.
Het verhaal was ook lekker grappig, maar hilarisch zou ik het niet noemen (kwestie van smaak!). Wel fijn om een verhaal met wat humor te hebben als afwisseling van de best serieuze ondertoon. Het sarcasme van John vond ik vooral erg leuk (‘John Thomas-Smiths Verlies-de-Mood-Board’) en ook de ietwat hysterische Charlie had leuke uitspraken (‘Diorzijdank’). Maar vooral zij had ook dingen waar ik me wel wat aan ergerde, met name het in de derde persoon over zichzelf praten… En: het einde van het verhaal viel me een klein beetje tegen…
Het modeproject is een fijne Young Adult roman met een meeslepende en serieuze verhaallijn, maar ook vol humor waardoor het lekker luchtig blijft. Helaas voldeed het verhaal alleen niet helemaal aan mijn hoge verwachtingen. Maar ik heb me zeker een aantal uurtjes lekker vermaakt!

Ik ben gek op mode en dit boek klonk echt als een heel leuk boek. ‘Het modeproject’ leest lekker snel weg en vooral het einde had ik niet aan zien komen. Je leest afwisselend vanuit de perspectieven van Charlie en John, dat maakt het boeiend, omdat ze beiden uit verschillende thuissituaties komen. Die zijn namelijk best heftig en dat maakt het zeker geen luchtige YA.

Daarnaast heeft Charlie een hele grote kennis van mode, wat het voor een echte modeliefhebber heel leuk maakt om te lezen. Hoewel John mode haat, leer je hem langzamerhand kennen en merk je dat hij toch niet zo blijkt te zijn als je in eerste instantie dacht.

Wat ik zelf erg leuk vond, was dat het einde echt totaal als een verrassing kwam. Je denkt zeker te weten hoe het eindigt, maar door de plottwist die Susan Juby erin gooit, eindigt het ineens totaal anders. Dat maakt het net een wat interessantere YA dan ik in eerste instantie gedacht had.

‘Het modeproject’ van Susan Juby is zeker geen luchtige YA. De thuissituaties van Charlie en John zijn allesbehalve alledaags en het einde is best wel heftig. Het boek leest makkelijk weg en is zeker een aanrader als je van mode houdt.