Het noorden verloren Een kleine geschiedenis van gekte op zee

Bij het zien van de schitterende cover van Het Noorden verloren van Nic Compton krijg je een vredig gevoel, je wilt naar het strand om naar de zee te kijken, om lekker uit te waaien. De titel maakt je een beetje bang, maar ook nieuwsgierig, je wilt weten wat ermee bedoeld wordt.
Het Noorden verloren van Nic Compton is een taboe doorbrekend, huiveringwekkend boek dat laat zien dat niet alle verhalen over vermisten op zee, waarom ze vermist zijn, waar zijn, dat er vaak meer achter zit, maar dat dat verzwegen wordt en vaak een ander verhaal wordt opgehangen. Waarom dat verzwegen wordt, dat kan je lezen in het boek. Het is een boek dat je aan het denken zet, anders naar de zee laat kijken.
Een ieder die een zeevaart wil maken, alleen of met anderen, zou dit boek moeten lezen en zich daarna moeten afvragen of hij dat daarna nog wil. Het boek laat zien dat het niet alleen maar leuk is op zee, maar dat het ook zijn nare kanten heeft. Het laat zien wat het met mensen kan doen als ze een schipbreuk meemaken, wat het met mensen kan doen als ze een lange tijd met weing eten en drinken op zee zijn, het verschil tussen vroeger en nu, hoe zwaar het psychologisch kan zijn als je een lange tijd alleen maar op zee zit zonder land te zien, wat het met mensen kan doen als ze een lange tijd met anderen op een kleine oppervlakte moeten werken en leven, hoeveel zelfmoorden er op zee zijn gepleegd, hoeveel verdachte gevallen van zelfmoorden er op de grote- en kleine vaart zijn en wat het met mensen kan doen als ze een solozeereis om de wereld maken.
Het boek vertelt ook hoe het komt dat je zeeziek wordt, wat hete koorts inhoudt, hoe men vroeger aan scheurbuik kwam, de gevolgen van het drinken van zeewater en waarom je soms hallucinaties hebt als je lange tijd op zee bent. Het boek laat zien hoe de tijden zijn veranderd in bepaalde opzichten zoals bijvoorbeeld voor de beroepsvaart op zee. Of dat ten voordele is voor het personeel? Er worden voorbeelden gegeven van persoonlijke verhalen van mensen die op zee hebben gevaren en dankzij Michiel van Straten zijn er ook een paar verhalen die zich in Nederland hebben afgespeeld zoals bijvoorbeeld het haast ongeloofwaardige verhaal van een vader en twee van zijn zonen die twee weken op een ijsschots hebben overleefd. Het klinkt zo ongeloofwaardig, dat je het wel moet geloven. Dat verhaal kan gewoon niet verzonnen zijn. Soms moet je je even verplaatsten in de tijd zoals bijvoorbeeld dat het vroeger heel normaal was dat een jongen van 12 jaar de zee op ging om te werken. De foto's en de tekeningen maken het boek compleet. Het is alleen jammer dat de noten achterin staan in plaats van onderaan de bewuste bladzijde.
Kortom; Het Noorden verloren van Nic Compton is een taboe doorbrekend boek dat laat zien dat niet alle overledenen en vermisten op zee zomaar overleden of vermist zijn, dat er vaak meer achter zit. Het is een boek dat je aan het denken zet, waar je over gaat praten met anderen.