Het regent zonnestralen

Wat een indrukwekkend verhaal van Fien. het levensverhaal is zo puur geschreven zonder theatrale passages en overtollige woorden. Zo’n schrijfstijl nodig je als het ware uit om ook je verhaal te laten schrijven door Sabine Brusse. Hoeveel mooie levensverhalen blijven anders verborgen.
Je wilt het boek niet opzij leggen en leest het boek in een keer uit. Een aanrader!

Prachtig, eerlijk boek

Heel goed geschreven! Voor mij als ex kankerpatient vielen er wat kwartjes. Respect!

prachtig boek, makkelijk leesbaar en voor mij heel herkenbaar.

Deze recensie is eerder verschenen op Koukleum.nl.

Ik had de naam Fien Vermeulen wel al eens gehoord, maar kon mij er niet meteen een gezicht bij plaatsen, maar toen ik de cover zag kwam het gezicht me wel ergens bekend van voor, maar waarvan? Dat zal beslist van tv of radio zijn, maar dat maakt ook niet zo veel uit. De cover zorgde ervoor dat ik wilde weten waar het boek over ging. En nadat ik dat gelezen had kon ik niet wachten om dit boek te gaan lezen.

Omdat wij de boeken altijd zo veel mogelijk op volgorde lezen, waren er nog enkele boeken voor die eerst gelezen zouden worden. Maar ik zag dit boek steeds dichter bij komen. Wat mij meteen op viel tijdens het lezen is dat Fien ontzettend positief ingesteld is. En dit boek gaat inderdaad niet alleen over iemand die kanker heeft, maar nog veel meer over iemand die kanker heeft gehad. Dan te horen heeft gekregen dat ze niet lang meer te leven heeft en vervolgens van het ene uiterste naar het andere gaat en gezond verklaard wordt. En dat dit impact heeft op je, dat kan denk ik iedereen zich wel voorstellen... Want hoe pak je je leven weer op, als je leven net nog opgegeven was?

Fien heeft dit gevecht op een mooie en positieve manier omschreven. Ze probeert haar leven op zo'n goed mogelijke manier weer op te pakken, maar komt zich zelf regelmatig weer tegen. Iedereen gaat er vanuit dat ze weer beter is, maar zij zelf voelt zich niet beter. Ze mist de energie en heeft vaak een tweestrijd. Dit is een uniek inkijkje wat de gevolgen van zo'n diagnose is als blijkt dat je dan toch het geluk hebt om te mogen blijven leven.

En hier bij merk je meteen dat dit inderdaad geen boek is over iemand die kanker heeft. Het is een boek met een dikke plus. En ik denk dat dit niet alleen een boek is voor iedereen, zoals mij, die gewoon interesse heeft in dit soort boeken, maar nog veel meer voor mensen die net als Fien, hetzelfde meemaken, maar ook voor hun familie en/of vrienden. Want ik denk dat dit gevoel voor veel mensen onbegrijpelijk is. Maar ik denk ook dat dit een boek is voor familie/vrienden van iemand die chronisch ziek is. Ik heb zelf polymyositis (ziekte waarbij de spieren veelvuldig ontsteken) en ook ik moet toch vaker aan mezelf denken en hierdoor egoïstisch zijn. Maar dit is niet voor iedereen te begrijpen en dat geeft een innerlijke tweestrijd. Dus ik herkende wel een aantal dingen in het boek.

Het enige kleine minpuntje wat ik heb... Ik bleef na het dichtklappen van dit boek wel een beetje met een vraag zitten. Hoe gaat het met de moeder van Fien? Dit was wel een los eindje wat ik een beetje miste in het verhaal. Maar ik kan me ook voorstellen dat Fien dit persoonlijk vind, en het niet in het boek vindt horen. Ik kan iedereen, maar vooral de mensen die in hun omgeving te maken hebben met iemand die chronisch ziek is of langdurig ziek is geweest, aanraden om dit boek te lezen.

Het grote publiek kent Fien Vermeulen als presentator en deelnemer aan het telvisieprogramma Expeditie Robinson. Wat de meeste mensen echter niet weten is dat Fien op haar 21e de diagnose kanker kreeg. Het zette haar leven op zijn kop. Over die periode in haar leven en de wijze waarop ze met haar ziekte omging, schreef ze Het regent zonnestralen.

Fien kwam heel dicht bij de dood en dat had zijn weerslag op haar leven ‘na de kanker’. Ze ontdekte dat je een levensbedreigende ziekte nooit alleen krijgt en dat het bovendien nooit echt overgaat, zelfs niet wanneer je weer gezond bent verklaard.

Het regent zonnestralen kenmerkt zich vooral door de verregaande eerlijkheid van de auteur. Niets laat zij ongezegd. Op openhartige wijze schrijft zij over haar ziekte, het verlies van haar haar, poepen, kotsen en soms… betere dagen. Over liefde en vriendschap, haar carrière en het feit dat ze plotseling een BN’er was. Over strijd en tranen, moedeloosheid en opkrabbelen, op je bek gaan en weer opkrabbelen.

Vindt ze zichzelf heldhaftig? Nee zeker niet. Wat ze wél vindt… simpelweg dat het leven het allemaal waard is.

“Schuldgevoel. Meteen. Het overvalt me als een reeks gedachten die ik niet kan stopzetten. Ik had beter naar mezelf moeten luisteren. Ergens diep van binnen wist ik dat het niet oké was. Dat mijn lijf al een tijd iets tegen me wilde zeggen. Hoe kan ik nou al die keren, zelfs vijf minuten geleden nog, ‘niks aan de hand’ geloofd hebben, terwijl ik me zo ziek voelde? Is het dom dat ik al die artsen meer vertrouwd heb dan mijn eigen lijf?”

Waar Fien vooral ook aandacht voor vraagt in haar boek, is de periode ‘na de kanker’. Wanneer de hele wereld vindt dat het ‘achter de rug is’. Dat je dankbaar moet zijn dat je weer ‘beter’ bent. Alleen is dat niet zo simpel als het lijkt. Je hebt tenslotte de dood in de ogen gekeken en die ervaring leg je niet simpelweg op de plank om vrolijk weer door te gaan. Ook nadat je genezen bent verklaard, heb je nog enorm veel te verwerken. De kanker is dan wellicht uit je lijf, maar nog niet uit je ‘zijn’.

Dat en nog veel meer weet Fien op geweldige wijze in woorden te vatten. Zó eerlijk, zo nietsontziend en met zoveel humor! Het regent zonnestralen onderscheidt zich van menig ander boek over dit onderwerp door de pure wijze waarop de auteur dit alles benadert. Ze neemt geen blad voor de mond en verpakt niets. Het is zoals het is en daardoor zó herkenbaar voor andere mensen met kanker en hun naasten. Maar ook voor mensen in de zorg en instanties als inloophuizen.

Kortom, een bijzonder eerlijk en indrukwekkend boek. Juist doordat de auteur zich niet bedient van ‘omtrekkende bewegingen’ en/of een overdosis drama, maakt dat haar verhaal zo binnenkomt.

De auteurs
Fien Vermeulen (1991) is presentator en woont in Amersfoort. Ze studeerde cum laude af aan de Universiteit van Amsterdam in Neerlandistiek, met een specialisatie in retorica en discourse analysis. In haar presentatiewerk valt Fien nog dagelijks terug op die basis van overtuigingskracht en onderzoek.

Sabine Brusse
Sabine Brusse is schrijfcoach en was (hoofd)redacteur bij verschillende media-uitgaves en heeft ervaring in print, online, tv, events. Ze weet ideeën uitstekend te vertalen naar overtuigende content. Sabine hielp Fien in verregaande mate met het op papier krijgen van haar verhaal. Derhalve ook een dikke chapeau voor haar!

Uitvoering
Uitgeverij Growingstories
ISBN: 9789493089112
Paperback, 160 pagina’s

Heel helder en natuurlijk

Indrukwekkend en heel boeiend

Zelf heb ik kanker en herken er niets in, maar voor een jong publiek zou dit een mooi boek kunnen zijn. Ik vind de schrijfstijl een beetje kinderachtig. Ben er ook in gestopt. Het "grijpt" mij niet.

Prachtig boek. Ik heb het in een ademteug uitgelezen. Grappig en ernstig tegelijkertijd.