Het schaduwjaar Niemand praat over het genadejaar. Dat is verboden.

Geschreven bij Het schaduwjaar

Dit boek is naar mijn idee enigszins een combinatie van The Hunger Games en The Maze Runner. Dus mocht je die twee series leuk hebben gevonden, dan is dit boek zeker een aanrader!

Toen ik dit boek las, wilde ik niets liever dan doorlezen. Ik voelde de spanning, de angst en woede van de hoofdpersoon. Het verhaal zorgde er ook over dat ik me af en toe misselijk voelde. Gebeurtenissen die omschreven werden, waren niet prettig. Dit is dan ook echt een compliment voor de auteur: ontzettend knap als je een lezer zo mee kan laten voelen met een verhaal!

Dit boek vraagt om een vervolg!

Het genadejaar is genadeloos. Tierney James jouw genadejaar is aangebroken.

In Het Schaduwjaar neemt Kim Liggett je mee in het genadejaar van Tierney. Het jaar dat ieder jong meisje moet meemaken. Maar ook het jaar waar iedere moeder, iedere dochter en iedere zus over zwijgt. Het jaar waar je niet, of gebroken van terugkeert.

Voor Tierney is dat moment nu aangebroken. Samen met de andere meisjes van haar genadejaar, zal ze een jaar lang worden verbannen. De wachters zullen de meisjes naar een plek brengen waar ze hun magie kwijt moeten raken. De magie waarmee ze blijkbaar mannen kunnen verleiden en echtgenotes gek mee kunnen maken. De meisjes die terugkeren zullen of echtgenote worden of een ander lot toebedeeld krijgen.

“Schichtige vingers die over het water van de vijver strijken, een meisje dat kijkt tot de rimpels weer wegtrekken. Een blik die mijlenver weg is. Ik dacht altijd dat dat mijn magie was: dat ik in staat was dingen te zien die anderen niet zagen, dingen die ze niet eens tegenover zichzelf wilden toegeven. Maar je hoeft alleen maar je ogen te openen. Mijn ogen zijn wijd open.” Kim Liggett

Tierney wil niet trouwen. Ze droomt ervan om vrij te zijn. Maar Tierney heeft hier, als vrouw, helemaal niets over te zeggen. En op dit moment heeft ze grotere problemen. Hoe gaat ze haar genadejaar overleven?

Met Het Schaduwjaar heeft Kim Liggett mij, een boek lang, in mijn leesstoel gekluisterd gehouden. Het was haast onmogelijk om niet door te blijven lezen.

Het Schaduwjaar start wat langzaam, maar is wel direct boeiend. In dit geval vond ik het juist prettig om de wereld van Tierney eerst te leren kennen. Ook komen er in het begin al wat meisjes uit het genadejaar van Tierney voorbij. Deze kennis versterkt, later in het verhaal, de beklemmende en wantrouwende sfeer in het kamp van de meisjes.

Kim Liggett heeft een aansprekende manier van vertellen. Het verhaal is meeslepend en zit vol spanning, jaloezie, bedrog en pesterijen. De plek waar de meisjes terechtkomen, en de manier waarop ze met elkaar omgaan geven het boek een onheilspellend karakter.

In het dankwoord vertelt Kim Liggett hoe ze op het idee voor haar boek is gekomen. Dat heeft het gevoel dat ik tijdens het lezen kreeg alleen maar versterkt. Het gevoel van verbazing over wat deze meisjes bereid zijn te geloven en te doen. Waar komt dat vandaan? Is het overlevingsdrang of jaloezie? Is dit wat hen is aangeleerd, of denken ze dat dit van hen wordt verwacht? Wat als ze hun krachten niet gebruiken om elkaar te verzwakken, maar juist om elkaar te versterken? Het Schaduwjaar laat je nadenken over al deze punten.

Het Schaduwjaar liet mij vaak ademloos verder lezen. Vooral omdat ik het verhaal ontzettend goed en spannend vind. Maar ook om hetgeen ik eruit haalde, als ik het verhaal even op mij in liet werken. Wat mij betreft is dit boek een echte aanrader. Ik geef het graag 5 sterren.

Deze recensie schreef ik voor, en is terug te vinden op, de blog In de Boekenkast: https://indeboekenkast.com

Super leuk boek! Liggett brengt een op zich niet zo origineel concept toch op een unieke manier. Een heel beklijvend verhaal waar je geen genoeg van kan krijgen. Zelfs als ik het boek even weglegde, bleef ik er maar aan denken.
Een actueel thema extreem goed beschreven, waardoor je er nog meer over gaat nadenken.
Angstaanjagend, duister en een beetje romantisch: de perfecte pageturner!

Echt een geweldig boek! Pakkend, Constant actie, Zit zelfs een beetje liefde in en Dat je denkt hoe kun je zo denken..... GEWELDIG!

Het schaduwjaar van Kim Liggett gaat over Tierney van 16 jaar die in haar genadejaar zit. In het genadejaar moeten de meisjes van hun magie afkomen door een jaar in afzondering te leven. Het verhaal is vanuit de ik-persoon geschreven en heeft een erg prettige en vlotte schrijfstijl. Tierney neemt je helemaal mee haar wereld in.

Aan het begin van het boek is het eerst even inkomen om goed te begrijpen hoe het district waar Tierney in leeft in elkaar zit. Wanneer je eenmaal weet hoe alles zit word je helemaal meegetrokken in het verhaal.
Wat zo leuk is aan het boek en origineel bedacht zijn de bloemen. De bloemen worden ingezet als bepaalde vorm van communicatie zodat iedereen weet wat er bedoeld wordt met het krijgen of laten zien van een bloem. Wat zou dit soms makkelijk zijn in ons dagelijks leven wanneer je te maken krijgt met een taalbarrière.

Tijdens het lezen heb je zoveel verschillende momenten dat je je afvraagt waar gaat dit heen in het verhaal. Door deze momenten wil je gewoon door blijven lezen. Je bent continu hierdoor aan het puzzelen om te bedenken hoe het zou zitten en iedere keer weer verrast het verhaal je zo goed! Echt van begin tot het einde van het boek heb je continue deze momenten.

Soms gingen sommige stukjes wel heel erg snel waardoor ik even moest teruglezen wat er nou precies gebeurde om het goed te laten doordringen. Dit waren dan ook vooral veel mega onverwachte momenten. Maar zo sterk opgezet en zo goed passend bij het hele verhaal!

Naast de bloemen is het gehele verhaal over het genadejaar ook heel erg origineel bedacht en geschreven. Ik kan mij niet zo snel voor de geest halen of ik ooit een boek heb gelezen die hiermee te vergelijken is.
Stiekem vind ik het heel erg jammer dat het boek nu al uit is. Het einde heeft mij echt met zoveel vragen achtergelaten en snakt gewoon naar een deel 2. Hiervoor ga ik nu gewoon keihard duimen.

Pfoe! Het is al een enige poos geleden dat ik dit boek heb gelezen maar het blijft toch in mijn hoofd zitten.
Door de spanning van het verhaal, heb ik ook zelfs een nacht weinig slaap kunnen vatten. Alsof ik de pijn voelde die beschreven werd.
Ik werd aldoor meegezogen in het verhaal. Het is een beetje een combinatie tussen Hunger Games en Handmaids Tale.
Het boek verdient heel veel credits!!

Enorm goed geschreven boek dat je in één ruk wil uitlezen. Leuk verhaal alleen zijn sommige stukken soms wat langdradig. Hoe dan ook, een echte aanrader.

Voor Tierney is haar sluier dag aangebroken. Ze moet zichzelf er telkens weer aan herinneren : de jurken, de rode linten en de rituelen zijn slechts bedoeld als afleiding, zodat ze niet denken aan waar het werkelijk om gaat. Het genadejaar.
“zodra ik denk aan het schaduwjaar dat voor me ligt, aan het onbekende, begint mijn kin te trillen, maar ik zet een nietszeggende glimlach op, alsof ik het prima vind om mijn rol te spelen. Zodat ik straks misschien zal terugkomen, trouwen, baren en sterven.
Alleen zullen we niet allemaal naar huis terugkeren… niet ongedeerd”

“Ons is gezegd dat we over de macht beschikken om volwassen mannen uit hun bed te lokken, jongens tot waanzin te drijven en echtgenotes gek te maken van jaloezie. Ze geloven dat onze huid een sterke lustopwekkende stof uitscheidt, de krachtige essentie van de jeugdigheid, van een meisje dat op het punt staat vrouw te worden.
Er is geen toverkracht of zelfs maar een scherp oog voor nodig om te kunnen zien dat er tijdens het genadejaar iets heftigs gebeurt. Elk jaar hebben we ze naar het kamp zien vertrekken. Sommige waren gesluierd, maar hun handen vertelde me alles wat ik wilde weten : rauwe nagelriemen van de stress, zenuwtrekjes in koude vingertoppen. Toch waren ze allemaal vol hoop.. vol leven. En wanneer ze terugkeerden, nee, degenen die terugkeerden, waren uitgehongerd, uitgeput.. kapot”
Niemand praat over het genadejaar. Het is verboden.

Personages en schrijfstijl :

Het verhaal begint met een langzame opbouw. Hierdoor krijg je de tijd om de personages en de wereld waarin deze meisjes leven te leren kennen. Naarmate het verhaal vordert wordt je steeds meer meegezogen in het duistere en verstikkende lot dat de meisjes te wachten staan.
Je volgt het genadejaar van Tierney. Ze is een meisje dat niet wilt trouwen, ze wilt geen eigendom van een man worden. Zij wilt op het land werken, het is goed en eerlijk werk en het belangrijkste van alles : ze wilt vrij zijn. Deze andere manier van denken zorgt ervoor dat ze in het genadejaar wordt verstoten. De meisjes zien haar als een ketter, een opstandeling waardoor ze uiteindelijk aan haar lot wordt overgelaten.
Tierney begint zich langzaam te realiseren dat de extreme leefomstandigheden in het genadejaar niet haar grootste probleem is. Het zijn ook niet de stropers die zich buiten het kamp schuilhouden, wachtend tot er een meisje het kamp verlaat zodat zij haar kunnen vermoorden om vervolgens haar onderdelen te verkopen aan de hoogste bieder op de zwarte markt.
De grootste bedreiging vormen de genademeisjes zelf.


Conclusie :

Het schaduwjaar is een pittige Young Adult dystopian. Het laat je huiveren en gruwelen. Ondanks alle gruwelijkheden vinden een aantal personages de ruimte om lief te hebben. Het verhaal zit vol verrassende plottwisten en sterke persoonlijkheden die het verschil durven maken. Dat maakt deze dystopian spannend en intrigerend.

Ik vond het een super leuk en spannend boek! Had het binnen 2 dagen uit!

Pakkend verhaal! Leuk boek.