Het Siamees moment roman

Thomas; een verdienstelijk musicus, vader van drie kinderen, getrouwd met Isa.
Eva; tolk, samenwonend met Erik, een zorgzame dochter voor haar moeder, nu deze ouder wordt, maar ook de liefhebbende vriendin van de homoseksuele Silke.
2017
Wanneer Thomas een prijs in de wacht heeft gesleept voor zijn arrangementen, krijgt hij na de receptie een briefje met de tekst: 'Spreken we elkaar zaterdag?'

2002
Thomas heeft de liedjes van Brel opnieuw gearrangeerd en zijn voormalig muzikale begeleider wordt uitgenodigd voor een interview, waarbij Eva wordt ingezet als tolk.
Dat is het moment dat Thomas en Eva elkaar ontmoeten en na het interview raken ze met elkaar in gesprek.
Thomas is onder de indruk en zoekt na korte tijd contact. Eva houdt het in eerste instantie wat af, maar zwicht toch. Ze ontmoeten elkaar vanaf dat moment regelmatig - het voelt als vanzelfsprekend - met de afspraak dat het zuiver platonisch zal blijven. 'Geen seks, wij zijn "alleen lezen".'
Brievenboek
Wat hen in die periode bindt, is het brievenboek, waarin ze hun gedachten, herinneringen, dingen die ze meemaken schrijven. Dit boek wordt bij elke ontmoeting discreet aan de ander gegeven.
Wanneer Thomas Eva de vraag stelt of ze het ziet zitten om het samen licht te zien worden, aarzelt ze geen tel en reist naar Brussel, waar Thomas op dat moment voor zijn werk verblijft. In het appartement wacht ze hem op en realiseert ze zich uiteindelijk wat ze eigenlijk wil.......
Opbouw en schrijfstijl
Het boek is opgebouwd uit vier delen, voorspel en naspel.
Het verhaal meandert door de tijd, het ene deel handelt in het heden, het andere deel is een flashback. Mede hierdoor is het verhaal gelaagd, maar de gelaagdheid uit zich ook in de perspectiefwisselingen.
Er is gebruik gemaakt van een wisselend personale verteller en het is geschreven in de derde persoon.
Met name in het eerste deel van het boek gooit de auteur een ruime hoeveelheid 'bommetjes', waardoor er steeds een kleine beetje informatie weggegeven wordt. Dit geeft een gedoceerde opbouw en hield mijn nieuwsgierigheid, naar het verdere verloop, groot.
De auteur weet heel handig gebruik te maken van het 'point of view'. Wanneer het perspectief bij Thomas ligt, is de sfeer opvallend anders dan wanneer bij het perspectief bij Eva ligt. Denk hierbij aan de mannelijke en vrouwelijke eigenschappen, die duidelijk verschillend weergegeven worden. De auteur heeft zijn personages goed uitgewerkt en een psychologische diepgang gegeven. Gevoelens van angst, vertwijfeling, verlangen worden heel invoelbaar in de tekst verweven. De onvermijdelijke verschillen tussen de hoofdpersonages worden goed beschreven en geeft duidelijk weer dat beiden uiteindelijk tóch uit een heel andere wereld komen.
Brouwer past ook, op geheel natuurlijke wijze, de schrijfstijl aan aan de verschillende passages. Wanneer hij een ruimte of omgeving beschrijft, zijn de zinnen korter, staccato met meerdere komma's en veel informatie. Deze passages deden mij denken; Natuurlijk!....Brouwer heeft eerder ook poëzie geschreven.
In andere situaties is de stijl meer beschrijvend, verhalend en kwam de proza goed om de hoek kijken, met prachtige zinsopbouw en een oog voor details.
De dialogen zijn soepel en nergens geforceerd. Hiermee bedoel ik dat de auteur nooit overdreven veel vertelt, maar precies voldoende om de lezer mee te laten leven met de personages. Dit boek heeft me verrast, zowel in opbouw, als in het intermenselijke thema. Ik heb het tweemaal achter elkaar gelezen en de tweede keer was zo mogelijk mooier dat de eerste keer. Er valt veel te ontdekken en de schrijfstijl, die zo wisselend is als de omstandigheden dat zijn, is soms heel poëtisch en stemt me tot nadenken.
Het siamees moment en wat dit inhoud voor de personages, wordt beschreven in het verhaal. Een heel mooi gevonden thema in deze gelaagde en geslaagde roman.

Dit is echt zo'n boek dat je in een adem uit wilt lezen. Het is vlot leesbaar met prachtig taalgebruik en mooie zinsopbouw. De verschillende werelden van de hoofdpersonen worden heel mooi neergezet.
Je wordt echt meegezogen in het verhaal. De gevoelens worden prachtig vertolkt. Echt een aanrader !!

Peter Brouwer verstaat de kunst van het gebruik maken van de bagage van de lezer, geen woord te veel, heldere pakkende dialogen, uit het leven gegrepen. Zijn achtergrond als dichter en musicus zorgt voor een diepgang en intensiteit. Het boek leest soepel zonder aan diepgang in te boeten. Ik werd door de realistisch georchestreerde scene's zo gegrepen dat ik tijd en ruimte vergat, bijna te laat op mijn werk kwam. Peter Brouwers oog voor detail nam me mee in de belevingswerelden van Thomas, Eva en Silke, kundig de zintuigen prikkelend. Je kan dit boek niet lezen zonder op het eigen leven te kauwen, Thomas, Eva en Silke houden een spiegel voor. Kortom een zeer geslaagde roman, ik kijk uit naar meer!