Het strandhuis

Geschreven bij Het strandhuis

Het boek viel mij erg tegen

Geschreven bij Het strandhuis

Ik heb dit boek in 2 dagen bijna uitgelezen, maar ik ben op een bepaald moment afgehaakt toen ik merkte dat het weer zo'n typisch dertien-in-een-dozijn plot was. Het mist alle originaliteit maar het is simpel leesvoer puur en alleen bedoeld als tijdverdrijf. Prima als je daarnaar zoekt. Ik was iets teleurgesteld omdat andere boeken van deze schrijver me meer boeiden. Dit boek is geen lekkere en liefdevol bereide maaltijd, maar simpele maagvulling van maximaal 3 sterren

Twee keer per jaar verschijnt er een nieuwe Suzanne Vermeer, een zomer- en een winter thriller. De thrillers spelen zich altijd af op een andere locatie. Het strandhuis , de nieuwe zomer thriller speelt zich af op Sardinië. Suzanne Vermeer is een pseudoniem voor de overleden auteur Paul Goeken, na zijn dood werd beslist de boeken verder te publiceren, wie ze nu schrijft is een raadsel. Elk boek heeft zijn eigen stijl en is ook anders, hierdoor ben ik altijd wel benieuwd hoe de nieuwe Vermeer zal zijn. De boeken hebben wel meestal dezelfde kenmerken: een vrouwelijke hoofdrolspeelster en heldin(hier zijn het er drie Gemma, Claire en Patricia), een mooie (reis)bestemming (Sardinië), een paar knappe mannen (Bas en Franscesco) en natuurlijk de spanning. In Het strandhuis ontbreekt wel dat kleine tikkeltje romantiek die we gewoon(gewend) zijn.

“Zijn brilletje op die puntige neus, dat zuinige mondje met smalle lippen, die paar resterende dunne flossen grijs haar op zijn eivormige schedel”

Al vanaf pagina een wordt je als lezer in het verhaal gezogen door de beeldende en fantasierijke schrijfstijl van de auteur. Jammer genoeg wordt deze niet tijdens het hele verhaal volgehouden en komt deze slechts sporadisch terug voor. Maar weet de auteur je niet te prikkelen door haar schrijfstijl, dan doet ze het wel op inhoudelijk vlak. Het strandhuis was voor mij een echte pageturner, in één ruk heb ik het uitgelezen. Opzij leggen lukte gewoon niet meer nadat je het boek had opgepakt.

De spanning wordt al vanaf de eerste pagina’s opgebouwd. De hoofdpersonages hebben het allen over een gezamenlijk geheim uit het verleden en S, maar de auteur laat hier niets over los, zelfs geen kleine hint wat het zou kunnen zijn. Door er regelmatig naar te verwijzen wordt je nieuwsgierigheid als lezer wel op de proef gesteld. Wie is die geheimzinnige S? Leeft hij wel nog? Wat is er gebeurd twintig jaar geleden? Doordat de verschillende delen van het verhaal telkens verteld worden vanuit een ander perspectief van een van de hoofdpersonages: Gemma, Teresa, Patricia en Claire leer je hen ook goed kennen. Er zijn heel wat leuke wendingen in het verhaal, af en toe wel eentje die voorspelbaar is, maar dit bederft het leesplezier zeker niet. En de uiteindelijke plot had ik niet zien aankomen, wat een verrassend einde. Kortom het verhaal is tot in de puntjes verzorgd en is weer wat het belooft: een aangename zomerse thriller, om van te genieten op het strand tijdens je vakantie.

De cover is net zoals de voorgaande boeken van Suzanne Vermeer weer zeer geslaagd: een vrouw, zittend in een hangmat met een boek in de hand en op de achtergrond een meer. Je waant je onmiddellijk op een vakantiebestemming en je krijgt zin om het boek te lezen. Het zijn geen covers die passen bij een thriller maar zijn wel typerend voor de Suzanne Vermeer-boeken. Voor mij was dit een ontspannende thriller en bovendien ook nog een pageturner. Van mij krijgt de nieuwe zomerthriller een verdiende 4,5 sterren.

Ben een fan van de boeken van Suzanne Vermeer, keek dan ook reikhalzend uit naar dit nieuwe boek.
Helaas, dit is tot nu toe het slechtste boek dat ik van Suzanne Vermeer heb gelezen
Ik vond het saai, langdradig en zeker niet spannend.
Het verhaal werd op het eind snel afgeraffeld.

Weer een prachtig boek van dé hand van Suzanne Vermeer, ook dit boek lees je in 1 keer uit. Als je eenmaal begint kun je niet meer stoppen met lezen.

Heel saai boek, op bladzijde 180 is het spannendste wat gebeurd is, dat er een wijnglas in stukjes is gevallen. Heb het boek niet verder meer gelezen, kom er niet in, geen aanrader.

Het boek gaat constant van de ene personage naar de andere. Als je geen stevige doorlezer bent is dit boek moeilijk om erin te komen. Geen aanrader

Je wil het in een stuk uit lezen.

Bij elkaar mixen van wat ingrediënten (verkrachting, oninteressante geheimen, dames op een eiland etc) en daar een zeer futloos verhaal van brouwen.

Normaal ben ik zeer gecharmeerd vd boeken van Vermeer. Maar dit boek valt echt tegen. Wat een voorspelbare personages, en het plot is te voor de hand liggend maar wordt ook ontzettend afgeraffeld. Een totale deceptie.

En...drama meegemaakt, bestseller geschreven o.b.v. het beleefde drama: we schaffen een vakantiehuis aan op Ibiza....Origineel....Wow! Hoe absoluut niet voor de hand liggend ...pffff....