De Napolitaanse romans 4 - Het verhaal van het verloren kind Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers. volwassenheid - ouderdom

Geschreven bij De Napolitaanse romans 4 - Het verhaal van het verloren kind

Ik heb gedraald met het uitlezen van het laatste deel van deze bijzonder onderhoudende verhalenreeks van Ferrante, omdat ik me moeilijk kan losmaken van de personages aan wie ik langzaamaan gehecht raakte. Het gebeurt me niet vaak dat fictieve personen zo tot leven worden gebracht door een auteur dat je ze als levende figuren in een film gaat zien. Maar dit is precies wat Ferrante bij mij teweeg heeft gebracht.

Ik heb ervan genoten als van een delicaat gebakje dat je met kleine hapjes oppeuzelt. Maar toen was daar toch de laatste bladzijde en zat ik vol weemoed te zuchten en te mijmeren, een geweldige leeservaring rijker!

In dit deel draait het om Volwassenheid / Ouderdom. De vriendinnen Elena (Lenû) en Lila (Lina) zijn beiden door diepe dalen en grote hoogten gegaan. In Het verhaal van het verloren kind ontwikkelen ze zich verder, zowel in hun moederschap als ook op carrière vlak. Elena heeft het schrijven opgepakt en Lila duikt steeds meer in de opkomst van de personal computer. Dit alles tegen de achtergrond van de onrusten in Italië, waar criminaliteit en corruptie hoogtij viert.

Deze schimmige sfeer dringt ook hun levens binnen wanneer er zich een dramatische gebeurtenis voordoet, waardoor de gemoederen onderling nog verhitter raken en Lina tot in het diepst van haar ziel wordt geraakt. Ze wordt nog excentrieker in haar gedrag en Elena heeft grote moeite om tot haar vriendin door te dringen.

En dan is er de kwestie 'Nino', de liefde van hen beiden. Ferrante belicht zijn personage vanuit verschillende hoeken, waardoor ik hem heel charmant vond, maar ook een haantje in een kippenhok met een te gulzige blik op het vrouwelijk schoon. Zal deze jager uiteindelijk getemd worden door een van de vriendinnen? Hun vriendschap wordt weer ondermijnd door een dikke deken van wantrouwen. Hoe zal dit zich verder manifesteren?

Ik blijf het bijzonder vinden hoe Ferrante dit verhaal door het personage Elena heeft laten vertellen, terwijl ze tegelijk ook het nodige meemaakt en als een ui van haar door de jaren opgelegde laagjes wordt ontdaan. Lees deze reeks en dompel je onder in de dynamiek van Italië (Napels) waarin Elena en Lila leven.

Elena Ferrante heeft tot en met dit vierde deel van haar serie Napolitaanse romans de aandacht vast weten te houden. Deel 1 begint met de melding dat Lila is verdwenen, de jeugdvriendin van de hoofdpersoon. Wat volgt is een lange reis door het Italie van de afgelopen 50 jaar, langs de armoedige ellende van een Napolitaanse volkwijk met alledaags straatterreur en corruptie, langs de revolte in intellectuele kringen in de jaren 60 en 70, de politieke corruptie etc.
Elena ontwostelt zich aan de achterbuurt, al kan ze zich er nooit van losmaken, Lila niet. Lila is als Napels: ooit beeldschoon, maar kapotgemaakt.
Het is een prachtige kroniek geworden van een belangrijke periode in Italië, aan de hand van alledaagse levens van hoofdpersonen aan wie je als lezer je hart verpandt. Ik hoop op een goede verfilming, a la ' La meglio gioventu'.

Geschreven bij De Napolitaanse romans 4 - Het verhaal van het verloren kind

Na de eerste drie delen, die ik geweldig vond, vind ik het moeilijk om aan deel 4 te beginnen, omdat dit echt het laatste deel is om in weg te dwalen. Ik ben nu op bladzijde 120, maar zodra ik een momentje vrij heb, lees ik toch met nieuwsgierigheid en liefde verder. De strijd van Elena om haar eigen keuzes te maken in haar leven als echtgenote, minnares, moeder en schrijfster, en dat met op de achtergrond haar haat/liefde vriendschap met Lila. Heel mooi weergegeven. Het einde komt helaas steeds dichterbij...

De Napolitaanse romans ... ben blij dat ik ze uit heb (ik kocht ze alle 4 tegelijk als e-book). Deze auteur kan wel schrijven, maar in plaats van dit verhaal over vier boeken uit te smeren, had ze beter één krachtig boek geschreven. Bovendien waren zeer veel pagina's in het laatste boek bijna onleesbaar door 'zet'fouten. Stukken van zinnen waren 'geplakt' midden in andere zinnen. De foto toont een voorbeeld. Ergerlijk!

Geschreven bij De Napolitaanse romans 4 - Het verhaal van het verloren kind

De Napolitaanse romans vormen een fantastische saga over vriendschap en het leven. Je wordt helemaal opgeslorpt in het verhaal. Karakters zijn zeer goed uitgewerkt. Een absolute aanrader, alle 4 de delen!

Alle 4 de boeken gelezen, moet nu afkicken heb er echt van genoten. Lang niet met zoveel plezier een boek gelezen.

Geschreven bij De Napolitaanse romans 4 - Het verhaal van het verloren kind

Evenals de vorige romans, fantastisch geschreven. Je kunt je helemaal inleven in de levens van de verschillende personen. De boeken zijn moeilijk weg te leggen. Als je de eerste twee gelezen hebt, koop je vervolgens de twee volgende ook!

Geschreven bij De Napolitaanse romans 4 - Het verhaal van het verloren kind

Deze boeken geven een mooi inzicht in hoe het was om als meisje in een arme wijk in Napels op te groeien in de jaren '50. Het doorzettingsvermogen en de leergierigheid van de ene vriendin enerzijds en het vernuft van de andere vriendin om zaken naar haar hand te zetten in de wijk anderzijds, maken dat het verhaal heel boeiend blijft en heel mooi het Italië van die tijd schetst. Het verschil tussen Noord en Zuid wordt bloemrijk beschreven. Een bijzondere aanrader!

Geschreven bij De Napolitaanse romans 4 - Het verhaal van het verloren kind

Prachtig boek , in een adem uitgelezen.

Kan dit aan iedereen aanbevelen maar lees dan de vier boeken in de goede volgorde. Verslavend, kon het niet meer wegleggen.