Hoi, Leuk Dat Je Mijn Profiel Bekijkt!

Ik had er meer van verwacht! Het gaat meer over wat er vroeger gebeurde dan het online dating. Dat verwacht je ook door de titel. Tegenvaller dus!

Het beste bewijs dat internetdating deel uitmaakt van het moderne leven, is het verschijnen ervan in romans. Maar het beste bewijs dat er nog vooroordelen over zijn, ontstaat als de auteur daarop inspeelt. Vooroordelen en dagelijks leven zijn alletwee te vinden in deze roman: Hoi, leuk dat je mijn profiel bekijkt! Iets over het verhaal: Maurits heeft internetdates, gaat op vakantie met een grote liefde en heeft een problematisch contact met zijn hartsvriend. Dit alles staat in een verhaalvorm. Zijn dates doet hij op via een site die in het boek ‘Partnerwereld’ heet. Tamelijk doorzichtig. Dat is dan een gedachte uit de marketinghoek geweest: meezeilen op iets dat groter is dan jijzelf brengt je verder dan je op eigen kracht bereikt had. Het is wel duidelijk op welke naam de auteur hoopt mee te zeilen. Nog een marketinggedachte: sex sells. Er zitten dus vrij veel seksscènes in, het boek opent er zelfs mee. Grof en banaal, maar provocerend wordt het nergens. En dan marketinggedachte nummer drie: doe lekker rot over vrouwen, dat is politiek incorrect en zo haal je de publiciteit. Iedereen weet: negatieve publiciteit is óók publiciteit. Dat alles was te vergeven als de roman veel kwaliteiten had. Een diepere gedachte, een meeslepende stijl, een verrukkelijk verhaal, of gewoon iets dat ontroerde. Maar niets van dat alles zit in het boek. De auteur leeft van de pen, dus de grammatica en de punten en de komma’s kloppen. Het is moeilijk er iets positiefs over te zeggen. Misschien dan toch dit, dat ik uitkijk naar een volgend boek van hem. Zonder marketing-gedachten, alleen geschreven zoals elk boek geschreven moet worden: uit een innerlijke noodzaak van de auteur, die lezers wil bereiken, oprecht en innig.

Na al het gezever hier op Bol.com (en dezelfde berichtjes gecopy paste gezien te hebben op andere sites) was ik wel benieuwd naar dit boek.
Oppervlakkig vond ik het zeker niet, alles behalve dat. Je mag er stilistisch gezien van houden of niet, dat kan, maar ik persoonlijk vond het boek een aangename verrassing. Het leest makkelijk, perfect voor in de zon op het strand, maar het raakt ook. Er zitten wendingen in het boek die ik niet aan zag komen, met het gedate en gesex valt het mijn inziens ook wel mee, het was voor mij in ieder geval niet de essentie van het verhaal en als ik het boek zou moeten beschrijven zou dat er niet als eerste uitspringen, ondanks de titel of achterflap. De zoektocht naar ware liefde, waar veel mensen zich denk ik in zullen herkennen.
Oh en banaal en platvloers? Tja bouquet reeks bestaat niet voor niks al 35 jaar....

Ik wacht vol smart op het volgende boek van de heer Brester! Ik kan dit boek van harte aanbevelen aan zowel mannen en vrouwen (van deze tijd)!

Geschreven door een man voor mannen. Grof en banaal, voetbal, seks en vrouwen... hoe origineel! Leuk voor mannen op vmbo-nivo!

Ik dacht op mijn vrije zondag een een leuk boek te kunnen lezen. Maar ik ben er na 10 verwoede pogingen om toch door te lezen ermee opgehouden. Ik ben doorgebladerd naar de laatste bladzijde en ben blij dat ik het gedaan heb (eerder nog nooit gedaan) want wat was het een vervelend boek. De hoofpersoon vond ik verschrikkelijk en het verhaallijn was niet te volgen.

Bij de eerste bladzijden is het me al duidelijk... typisch een boek geschreven door een man. Waar vrouwen - meestal - sensueel over seks schrijven, zijn de sekspassages banaal en platvloers beschreven. "De lekkere wijven", "neuken", "zuipen" en verwante woorden, vliegen je om de oren. De roman zou over de zoektocht moeten gaan van een man naar echte liefde en naar zichzelf, maar eigenlijk speelt dat tussen de regels door. Naar mijn mening is het eerder een verslaglegging van een man die het met veel vrouwen heeft gedaan en op welke manier. Wat aan mij een gegrinnik onttrok, was eerder een reactie op dit boek op Bol.com van - kennelijk - een ex-scharrel: Ik dacht dat het een roman was.......maar helaas herken ik mezelf en minstens drie vriendinnetjes! Leuk dat we al die jaren drank, aandacht en voedsel van Martin hebben gekregen (weet je nog, 3e Kerstdag, Zeppos?), maar nu blijkt dat er inderdaad no such thing as a free lunch is.

Soms inderdaad erg gelachen, maar ik vond het ook ontroerend. Vooral het verhaal van de vriendschap tussen Maurits en Daan vond ik erg goed. Een prima boek om cadeau te geven aan mijn neef die volgende week jarig is!

Ik heb me krom gelachen! Het boek leest weg alsof iemand je een goed verhaal aan het vertellen is waarbij je aan iemands lippen hangt en niet wilt dat diegene stopt met vertellen!

Ik nam het boek mee tijdens een weekend op Terschelling. Helaas is het van wandelen niet erg gekomen, zo erg werd ik meegetrokken in dit verhaal van een verwoede 30-plusser die op zoek is naar het geluk via internetdaten. Ik vond de diverse dates hilarisch beschreven en het hele boek een aanrader van mensen die willen weten hoe een man het online daten ervaart. Ik wist niet dat vrouwen zo... Ik kijk nu al uit naar het volgende boek van Brester!

De beroerste schrijvers zijn degenen die niet kritisch naar hun eigen werk durven te kijken. Daarnaast ontbreekt het Martin Brester duidelijk aan inlevingsvermogen en observatievermogen om een goed schrijver te kunnen zijn. Deze conclusie durf ik wel te trekken na het lezen van Hoi, leuk dat je mijn profiel bekijkt en het feit dat ie meent dat hij het middelpunt vormt van het omniversum.