I.M.

Handelaar in dood, dat moet je als lezer niet willen.

Geschreven bij I.M.

net uit! maar wel een groot verschil met de tv serie uit eind 2020. een bijzondere relatie maar het einde kwam voor Ischa Meijer veel te snel.

Geschreven bij I.M.

mooi boek

Geschreven bij I.M.

Een zeer interessant boek ik heb het met veel plezier gelezen

Geschreven bij I.M.

I.M. Door: Connie Palmen

De eerste keer dat ik I.M. las was begin 1998, net na het verschijnen. Ik kende mijn man nog niet. Nu 22 jaar later is er de elfde druk van dit prachtboek. En ben ik 22 jaar samen met mijn prachtvent. I.M. is hetzelfde boek, maar ook een volledig ander boek. Ik ben anders, de wereld is anders, Connie is anders. Maar wat niet verandert is dat ik fan was, en blijf. Al is fan een flauw woord in dit verband.

Ik bewonder Connie mateloos om haar kunnen. Om hoe ze van haar leven fictie maakt, die ze met ons, gretige lezers, deelt.
Om haar wijsheid, haar verstand, haar humor en haar eerlijkheid. I.M. is een ode aan een verloren geliefde maar ook een ode aan de liefde, het leven. In de vorm van een roadnovel, een soort van dagboek, een filosofisch traktaat en een liefdesverhaal. Een liefdesverhaal zonder zeemzoet gedoe maar vol passie, goesting, toewijding en intelligentie.

I.M verschijnt opnieuw omdat het verfilmd werd voor de televisie, met Wende Snijders en Ramsey Nasr in de hoofdrollen. Ik ben zo benieuwd, en ook een beetje bang, geef ik toe. Al wie dit boek nog niet gelezen heeft zou ik aanraden om het nog snel te lezen voordat we aan de serie beginnen. En daarna leest u gewoon verder in het oeuvre van Palmen, want alles van haar is en blijft een aanrader.

Geschreven bij I.M.

Wat een prachtig, ontroerend boek over een bijzondere liefde en een hartverscheurend verdriet.

Grootse literatuur. Palmen weet op weergaloze wijze thematieken en structuren aan elkaar te verbinden — wat het boek tot een literair-technisch hoogstandje maakt —, én weet daarnaast te boeien op het verhaalniveau. Het wezen van de literatuur, de literator en de journalist, de afhankelijkheid — van gezin en geliefde —, de fictie die danst met de werkelijkheid ... Palmen onderzoekt het grondig én subtiel. Een schrijfster die binnen haar thematieken in ons taalgebied haar gelijke niet kent.

Had dit boek mee als hoofdboek van mijn vakantiestapel. Viel erg tegen. Vooral de toon waarin Palmen tot de lezer denkt te kunnen komen. Als dit Palmen haar beste werk is, ben ik wel klaar met die irritante dame.

Het enige boek van Palmen dat ik toendertijd redelijk vond.
Vind haar als schrijfster erg overschat en als geïnterviewde, als er weer een boek gepromoot moet worden van Prometheus, aanstellerig. Arrogant en neerbuigend en dat vindt zij zichzelf ook, zegt ze weleens. Mij valt de gewichtigdoenerij en het zalvende toontje op, waarmee ze zichzelf presenteert.
Aan de reacties onder de reviews, leest men af, dat het zeer wordt afgekeurd, als men kritisch is over deze schrijfster. Het zij zo: liever moedig en tegendraads, dan een blinde volger. Dit standpunt leerde ik al op de middelb. school: ga nooit af op recensenten en anderen, maar vorm je eigen visie. Bij deze.
Haar boeken verkopen als een tierelier en worden altijd op een slimme manier in de markt gezet.
Ook dat is geen bewijs van kwaliteit, maar marketing.

Dit boek van Connie Palmen is ontzettend goed geschreven. Het is een prachtig boek met veel diepgang, maar het is niet moeilijk om in te komen en het verhaal is niet te ingewikkeld.