Ik denk dat het voorbij moet zijn

Een jong stel zit in de auto op weg naar een weekendje bij haar schoonouders in een oude boerderij buiten de stad.
De sfeer is beklemmend, er hangt ruzie in de lucht. Zij weet niet goed hoe
ze hem moet peilen, ze zijn nog maar net bij elkaar. Ze wordt telkens gebeld door haar eigen nummer, iemand laat een vreemd bericht achter op haar voicemail.
Wat is er aan de hand, waarom is de situatie zo vreemd? En waarom blijft
die ene gedachte alsmaar door haar hoofd spoken?

Het bovenstaande staat te lezen in de omschrijving en zet de lezer enigszins op het verkeerde been. Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van een vrouwelijk persoon, maar haar naam wordt niet genoemd tijdens het lezen.
Voor mij werd tijdens het lezen duidelijk over wie dit verhaal in werkelijkheid gaat. Zonder teveel weg te geven kan ik alleen vertellen dat het een akelig en donker verhaal is over een onderwerp waar we gelukkig niet mee te maken zullen krijgen in het leven. Identiteit is een groot onderdeel van iedereen in het leven van iedereen, zo ook hier.

'Je kunt alles zeggen, je kunt alles doen, maar een gedachte kun je niet veinzen.’

In 'Ik denk dat het voorbij moet zijn' zoals in de titel is dit tevens het einde.
Een ontzettend knap fictie-debuut, dat ik niet weg kon leggen totdat ik de laatste letter gelezen had. Ken je dat gevoel van bang zijn, maar niet weten waarvoor? Dat gevoel had ik tijdens het lezen van 'Ik denk dat het voorbij moet zijn.'

Dit boek is moeilijk om uit te leggen en daarom zal ik dat niet doen. Ik denk dat het het beste is om dit boek blind in te gaan, omdat het einde verschillende 'richtingen' heeft en de samenvatting het boek niet de erkenning geeft die het verdient. Het verhaal is mind-bending, slim, verdrietig, "uncanny" en mooi geschreven. Het gaf me echt stof tot nadenken. Ik raad aan het boek te lezen met audioboek, dan haal je echt het meeste uit het verhaal zelf.

Dit boek eindigt voor sommigen vaag, waardoor er gezegd wordt dat het een 'flutboek' is. Ik ben het hier dus niet mee eens. Het is een verhaal die je na één keer lezen niet volledig snapt (niet omdat de taal moeilijk is, maar omdat het laatste gedeelte van het verhaal je hele gevoel van wat er precies gebeurt overhoop gooit). Het nodigt je uit (en stimuleert je zelfs) om het opnieuw te lezen nadat je het uit hebt, omdat je zeker weten aanwijzingen en metaforen gemist hebt die je een tweede keer wel zal zien. Het is een einde dat meerdere theorieën heeft en door iedereen anders geïnterpreteerd kan worden. Ik denk dat dat het boek juist zo goed maakt.

Het is niet een typisch boek en iedereen zal het anders interpreteren. Psychologische horror op zijn best!

Om eerlijk te zijn, snap ik de negatieve reviews hier wel. Dit is geen doorsnee thriller. Het duurde even voordat het verhaal me pakte, daarna werd het loeispannend, maar uiteindelijk was het einde nogal een afknapper... en toch ook weer niet. Dit boek gaat in principe over identiteit. Wie zijn we? Wie zijn al die anderen? Hoe zien we onszelf en hoe zien anderen ons? En het allerbelangrijkst: onze gedachten zijn van ons. En onze gedachten zijn alles wat we hebben.
Een intrigerend boek, spannend, beklemmend. Maar ook bevreemdend. De uitwerking van het verhaal is wellicht onnodig ingewikkeld en zal niet iedereen aanspreken.

Geschreven bij Ik denk dat het voorbij moet zijn

Echt een bizar boek dat je na het lezen ervan nog wel even bezig houdt voor een aantal dagen, misschien wel weken.
Aangrijpend, mindgames, echt geen standaard thriller.

Spannend !

Geschreven bij Ik denk dat het voorbij moet zijn

Met moeite uitgelezen

Totaal niet wat ik er van verwacht had!

Dit boek gaat helemaal nergens over, gaat nergens naar toe, is totaal niet spannend en voor mij nu al de miskoop van 2017. Besteed uw geld aan een ander boek.