Ik haal je op, ik neem je mee / Vlaamse editie

Geschreven bij Ik haal je op, ik neem je mee

Ik kocht dit boek in een uitverkoop voor op vakantie en ik heb geen spijt gehad. Het begin vond ik wat moeizaam, vooral omdat je niet echt vrolijk wordt van het troosteloze leven van de jonge hoofdpersoon en omdat alle levens vrij rauw en zwaar zijn. Maar gaandeweg greep het verhaal me en moest ik hem uitlezen. Liefdesverhalen, maar niet zoet of voorspelbaar. Met een zekere donkere humor ook. Een aanrader voor wie eens een niet gangbaar en geijkt verhaal wil lezen.

Geschreven bij Ik haal je op, ik neem je mee

ik heb helemaal in een deuk gelegen om dit boek, helemaal niet deprimerend, ik werd er juist supervrolijk van, wat een situaties!
doet me denken aan de beschrijvingen van John Irving.
Als je de karakters met een korreltje zout neemt, blijf je lachen.

Geschreven bij Ik haal je op, ik neem je mee

Wel goed geschreven, maar erg rauw. Op al die enge details zit ik niet te wachten.
Het verhaal is meeslepend, maar heel erg uitgesponnen, je moet er geduld voor hebben, want je zit er op te wachten hoe het zich eigenlijk ontwikkelt.
Echte liefdesverhalen vind ik het niet, meer een verhaal over onrechtvaardigheid.
Ik vond het erg deprimerend. Ik zou niet gauw nog een boek van deze schrijver lezen.

Geschreven bij Ik haal je op, ik neem je mee

Aan dit boek heb ik zoveel mooie herinneringen. Ik heb het vorig jaar met heel veel plezier gelezen. Het is één van de meest meeslepende verhalen die ik ken. Het is zeer intrigerend. Je verdwijnt als lezer helemaal in de gebeurtenissen en je leeft met de personages mee. Je hebt Graziano Biglia. Een knappe man en een echte vrouwenverslinder die best stoer overkomt, maar eigenlijk heel onzeker is en een klein hartje heeft. Pietro is een verlegen jongetje dat gepest wordt door drie andere jongens en daar erg onder lijdt. Zijn juf Flora is een mooie, zorgzame en alleenstaande vrouw, tot ze Graziano leert kennen ... De grote wendingen in dit verhaal zijn onverwachts en verbazingwekkend. Ik was zo gefascineerd dat ik haast niet kon stoppen met lezen. Ik houd van verhalen waarbij meerdere personages in de hoofdrol spelen, omdat ik het prachtig vind als hun levens uiteindelijk met elkaar verbonden raken. Dat vind ik een heel speciale indeling die ik ook ken van één van mijn andere favorieten: Sarah Waters. Dit verhaal haalt je op en neemt je mee. Het bevat drama, liefde, erotiek, humor en volop spanning. Alle ingrediënten voor een goed boek zitten erin. Het eind is open en het laat je achter met een aantal vragen, maar dat heeft iets mystieks en dat is fijn. Niccolò Ammaniti behoort tot mijn favoriete schrijvers, omdat hij de situaties precies op de manier kan verwoorden die erbij past en hij kan de sfeer perfect op de lezer overbrengen. Hij schrijft helder en ongegeneerd en hij heeft erg veel fantasie. Ik bewonder zijn inlevingsvermogen en zijn ideeën enorm. Zo'n goed boek als dit is zeldzaam en daarom vind ik het waardevol. 'Ik haal je op, ik neem je mee' is zeker een aanrader als je van indrukwekkende boeken houdt.

Geschreven bij Ik haal je op, ik neem je mee

Prachtig boek, mooi geschreven, interessante personages en intense verhaallijnen. Kortom een absolute aanrader. In een adem uitgelezen en al aan vele mensen aangeraden / uitgeleend / gegeven. Ook andere boeken van Ammaniti vind ik prachtig. Heel knap van de schrijver hoe hij vanuit het perspectief van een kind schrijft.

Wie dit boek slecht vindt, snap ik echt niet. En wie vindt dat er geen diepgang in zit... Nou ja, laat maar dan.

Geschreven bij Ik haal je op, ik neem je mee

Pietro Moroni, een nogal stille twaalfjarige jongen, woont in het fictieve Italiaanse dorpje Ischiano Scalo. Hij is het pispaaltje van de klas en door drie van zijn plaaggeesten wordt hij gedwongen om samen met hen in hun school in te breken. Zijn vriendinnetje Gloria, die uit een gegoede familie komt, is zijn steun en toeverlaat en samen trekken ze er vaak opuit.

Graziano Biglia is een vrijgevochten veertigjarige playboy die het grootste deel van zijn leven over de wereld heeft gezworven. Hij keert weer terug naar zijn geboortedorp en heeft grootse plannen om een eigen zaak te beginnen. Samen met de beeldschone danseres Erica Trettel. Het loopt echter anders dan hij zich allemaal had voorgesteld.

Op het eerste gezicht lijken de verhalen van beide hoofdpersonen niets met elkaar te maken te hebben. Ze gaan allebei hun eigen gang, leiden hun eigen leven en hebben hun eigen problemen. Toch, en dat was in feite wel te verwachten, komen de verhalen van Pietro en Graziano samen. Dat is echter pas tegen het einde van het boek en duurt ook nog eens niet al te lang.

Ik haal je op, ik neem je mee is een vlot geschreven roman die geen enkel moment verveelt. Er gebeurt altijd wel iets. De ene keer is het licht absurdistisch, het andere moment is het als een klucht. Humoristische passages worden afgewisseld met de meer aangrijpendere en ook de romantiek heeft een rol in het verhaal.

Met dit boek lukt het Ammaniti om de lezer te blijven boeien. Hoewel beide hoofdpersonen qua karakter volkomen van elkaar verschillen, hebben ze toch ook wel overeenkomsten. Zo hebben ze allebei hun dromen, komen ze uit bijzondere families en maken ze hun fouten. En juist dat zorgt er onder andere voor dat de aandacht bij het verhaal blijft.

Ik haal je op, ik neem je mee is een boek vol afwisseling, verschillende verhaallijnen en een interessant plot. Ammaniti heeft zijn gedachten prima uitgewerkt met als resultaat dat alles in dit boek klopt. Dat is niet iedereen gegeven.

Geschreven bij Ik haal je op, ik neem je mee

Dit was mijn eerste kennismaking met de schrijver Niccolo Ammaniti, direct pakte het boek me, de vreemde maar o zo herkenbare persoonlijkheden die in eerste instantie niets met elkaar te maken hebben maar de honger om verder te lezen word al maar groter naar mate de personages dichter bij elkaar komen,met gekromde tenen in je stoel zitten en denken, oh nee!Hij zal toch niet.....al maar verder en verder lezen, je zit er helemaal in, onverwachte wendingen en een bizar einde, en dan... is het boek uit en val je in een gat, je hunkert naar meer, meer Ammaniti!

Geschreven bij Ik haal je op, ik neem je mee

Van begin tot het einde genoten, het leest als een film; de schrijver beschrijft alles zo nauwkeurig dat het bijna een filmscript is. De troosteloosheid en donkerheid druipt er vanaf maar hij doet dat geweldig! echt een aanrader!

Geschreven bij Ik haal je op, ik neem je mee

Ammaniti brengt een aantal personages samen die je je leven niet meer vergeet en van wie je bij het terugslaan van de kaft met pijn in het hart afscheid neemt. Een boek dat leest als een speelfilm en dat je bloed van de eerste tot de laatste pagina doet razen van spanning, opwinding en hilariteit. Een romantische geschiedenis die onder je huid kruipt en zich vastzet in je ziel.