Ik tel tot tien Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers. In een paar seconden kun je alles kwijtraken

Geschreven bij Ik tel tot tien - Ik tel tot tien

Ik heb met veel plezier en bijna in één adem *Ik tel tot tien* van Linda Green gelezen.

Het kwijtraken van haar kind door de hoofdpersoon is een onvoorstelbaar drama, maar Linda Green kruipt op een geloofwaardige manier in het hoofd van de moeder, het kind én de andere hoofdpersonen, waardoor je je enigszins een voorstelling kunt maken van hun gedachten en emoties, en waardoor je van het begin tot het eind nieuwsgierig en geboeid blijft.

Goed geschreven, prettige stijl, goed uitgewerkt en origineel thema, kloppend verhaal en een verrassend plot!

Dit boek hoort wat mij betreft tot de betere psychologiche thrillers, en ik kijk nu al uit naar volgend werk van Linda Green!

Geschreven bij Ik tel tot tien - Ik tel tot tien

Het boek begint met een moeder die haar dochter kwijtraakt. Ik had verwacht dat in de loop van het boek duidelijk zou worden hoe dit gebeurd is en wie dit heeft gedaan, maar niets is minder waar. Je beleeft het verhaal vanuit een aantal verschillende personages en hoewel het heel duidelijk verteld wordt, vond ik het ook soms verwarrend. Want hoe komt alles wat ogenschijnlijk ver uit elkaar ligt, toch bij elkaar? Het bijzondere van dit boek is dat het lijkt alsof de dingen die gebeuren gepland zijn, maar ook toeval speelt een belangrijke rol. De opbouw van het boek had voor mij wat spannender gemogen, maar de afloop is zeer verrassend. Wat duidelijk wordt is dat mensen snel oordelen, terwijl de situatie zo anders kan zijn dan je denkt. Dit boek laat je het verhaal zien zoals iedereen het ervaart en je krijgt begrip voor de personages, knap gedaan. Door een paar woorden die toevallig gezegd worden, neemt het verhaal een heel andere wending. Het slot van het boek is bijzonder. Een boek waarin je wilt blijven lezen om te weten waarom dit gebeurd is en wat je ook daarna nog niet loslaat.

Geschreven bij Ik tel tot tien - Ik tel tot tien

MENING 

Ik heb mijn eigen laten verrassen door dit boek. Hoe, door geen recensies of boekbeschrijvingen te lezen. Het boek heeft mij positief verrast.

Het verhaal gaat over een vrouw Lisa Dale, die met haar dochter( 4 jarige Ella) in de speeltuin is. Ze doen verstoppertje alleen kan ze haar dochter niet vinden. Haar angst blijkt wekelijkheid te worden als ze haar na uren zoeken nog niet heeft gevonden. Ze is ontvoerd. Wie heeft Ella meegenomen? Waar is ze? Leeft ze nog wel? Ben ik nou zo een slechte moeder?

Een heerlijk thriller met een vlotte schrijfstijl. Het boek leest lekker weg en de karakters zijn goed beschreven waardoor ik mijn eigen goed kon plaatsen in de karakters. Persoonlijk had ik wat meer gelezen over wat het gemis en stress doet bij Lisa en haar gezin. Haar andere familie leden zou ik ook wel iets meer over willen lezen. Het verhaal zit goed in elkaar en bestaat uit 3 verhaallijnen die niet duidelijk worden aangegeven en niet verwarrend zijn, maar mooi samen komen aan het einde van het verhaal. Er is genoeg spanning in het boek aanwezig en  heeft een goed plot, maar wel een beetje voorspelbaar.

Het boek zelf heeft een mooie kaft en duidelijke beschrijving. De 336 bladzijden is een mooi aantal voor dit verhaal.

Dit boek aanrader onder de thriller lezers.

Ik ben benieuwd naar meer werk van deze schrijfster.

STERREN

Ik geef dit boek 3.5 sterren.

BOOKLOVERSPAHIRA

Geschreven bij Ik tel tot tien - Ik tel tot tien

Lisa, de moeder van Ella, speelt met haar dochtertje verstoppertje in het park. Ze kan haar niet meteen vinden, maar denkt dat Ela zich erg goed verstopt heeft. Maar Ella komt niet tevoorschijn en Lisa moet de politie inschakelen. De grootste angst van elke ouder...
Het boek Ik tel tot tien van Linda Green leest erg vlot, mede doordat de hoofdstukken niet te lang zijn. Je wil blijven doorlezen en het is lastig om het weg te leggen.
Het is geschreven vanuit drie personen, vanuit verschillende perspectieven en gaat daardoor ook geregeld terug in de tijd. Omdat je niet meteen door hebt hoe de personen met elkaar in verbinding staan, wil je blijven lezen tot je weet hoe het precies zit. Je voelt steeds dat er meer aan de hand is dan op het eerste gezicht lijkt, maar je moet blijven lezen om erachter te komen.
Ook maak je mee hoe zo'n proces door de politie en de media wordt gevolgd en wat dit allemaal met de betrokkenen doet.
Of het echt in de categorie thrillers valt, vind ik lastig te beoordelen, maar het is zeker een heftig verhaal. Je volgt het slachtoffer maar ook de dader tijdens het proces.
Het is akelig hoe goed je de angst van de ouders kan voelen, als je kind ineens spoorloos verdwijnt. Die onzekerheid is slopend en die voel je.
Er zijn verschillende thema's die een rol in het boek spelen, zoals loyaliteit en trauma's. Tijdens het lezen krijg je bijna medelijden met de dader, soms zelf een vleugje sympathie. Je blijft je verplaatsen in de verschillende personen, waardoor je met iedereen mee gaat leven en je gevoel soms van het ene naar het andere schiet.
Het is de grootste angst van iedere ouder om je kind, waar je het meest van houdt, kwijt te raken. Dit boek maakt die angst werkelijkheid en dat zorgt ervoor dat je je eigen kind nog even extra vastpakt om te knuffelen en dat je extra waardeert dat dat je ze zo dichtbij je hebt.
Het eind was voor mij niet geheel verrassend, maar beperkte me zeker niet tot doorlezen en heeft me ook nog een traantje laten wegpinken.

Geschreven bij Ik tel tot tien - Ik tel tot tien

Lisa, getrouwd met Alex, moeder van Chloe (19), Otis (9/10?) en Ella (4), gaat met haar jongste naar het park. Als ze daar verstoppertje speelt met Ella, kan ze haar niet meer vinden. Eerst denkt ze nog dat ze zich gewoon heel goed verstopt heeft, maar na een tijd zoeken en roepen, ook met hulp van anderen, raakt ze ervan overtuigd dat er iets mis is… De nachtmerrie begint. De politie zet een grootse zoektocht op, maar er komt weinig schot in de zaak.
Wie heeft Ella meegenomen? Waarom? En zien ze haar ooit nog terug?
Wat was ik blij met de tweede verhaallijn! Je leest niet alleen de kant van Lisa, maar ook die van de ontvoerder, waardoor je als lezer niet in het ongewisse bent over hoe het met haar gaat.
Er is duidelijk wat mis met de ontvoerder, die is zo gek als een deur, leeft in het verleden en denkt het juiste te doen voor het meisje. Je leeft zo mee met dat kleine meisje dat zo graag terug wil naar huis, naar mama en papa. En je leeft ook ontzettend mee met Lisa en Alex en de kinderen. Hun machteloosheid, de impact die het op hun gezin heeft als er dagen voorbijgaan zonder nieuws, dat ze de hoop langzaam beginnen te verliezen… Vreselijk! Al die schuldgevoelens ook, Lisa voelt zichzelf zo’n slechte moeder, zij had op moeten letten…
Pffff! Dit verhaal komt binnen! Het was zo spannend en aangrijpend dat ik niet kon stoppen met lezen. Wat een nachtmerrie! En wat knap dat de auteur je kan laten meeleven met zowel dader als slachtoffer. Je houdt je hart vast: hoe loopt dit af? Dat zou ik zeker zelf gaan uitvinden als ik jou was! Aanrader, deze thriller!

Geschreven bij Ik tel tot tien - Ik tel tot tien

Ik tel tot tien..1...2...3..4..4..6..7..8..9..10 Wie niet weg is is gezien. Elke moeder heeft wel eens verstoppertje gespeeld. Zo ook de moeder van de 4 jarige Ella.
Een spelletje met grote gevolgen...want als de moeder Ella gaat zoeken kan ze haar écht niet vinden..en dan is het geen leuk spelletje meer..
Ze denkt in eerste instantie dat Ella zich heel goed verstopt heeft in de speeltuin...maar na lang zoeken en roepen, beseft de moeder dat ze écht kwijt is. ..Haar ergste nachtmerrie...
De politie wordt ingeschakeld en zet een grote zoektocht op naar de verdwijning van Ella. Maar ook na lang zoeken wordt ze niet gevonden...

Vanaf het begin maakt het verhaal je al nieuwsgierig. Wie is de ontvoerder en wat is de reden van deze ontvoering?
Naarmate je verder leest ga je het begrijpen en vallen de puzzelstukjes op hun plaats.

Het motief waarmee de dader het kind in het begin heeft meegenomen is verrassend en die zet zich zeker voort in het verhaal.
Je begint zelfs beetje sympathie te voelen voor de dader, maar aan de andere kant blijft het een ontvoering van een kind, met de gevolgen en emoties die deze ontvoering allemaal te weeg brengen.
Het boek wordt verteld vanuit het perspectief van Lisa, Ella's moeder en Muriel en haar zoon Matthew.
Deze thriller heeft een vlotte schrijfstijl waardoor je boek zo uit hebt, zeker omdat je graag het einde wilt weten!
Maar een echte thriller waarbij je op het puntje van je stoel zit is het niet. Het heeft wel een origineel einde wat je niet verwacht.

Deze thriller Ik tel tot tien heeft meerdere kanten die gaan over moederliefde, verlies, angst en de verliefdheid van haar dochter Chloë.
Het is herkenbaar voor iedere ouder..maar toch wel heel anders want de de invalshoek die Linda Green in Ik tel tot tien heeft gekozen is origineel.
Ik geef het boek vier ****, want er zit vaart in, de personages zijn goed uitgewerkt en het heeft een verrassend plot!

Geschreven bij Ik tel tot tien - Ik tel tot tien

Een spannend boek dat je niet snel zal wegleggen. Het boek gaat over vermissing van een kind. Iets dat je als ouder nooit hoopt mee te maken. Het verhaal wordt verteld vanuit de moeder en de dader, wat ervoor zorgt dat het spannend blijft, tot op het einde. Een leuk boek voor een warme zomeravond

Geschreven bij Ik tel tot tien - Ik tel tot tien

Je kind verliezen tijdens een uitje in het park… De schrik van elke ouder… Voor Lisa is dit de realiteit. Niemand heeft een idee wie de dader zou kunnen zijn. Al snel blijkt dat het gevaar soms heel dichtbij kan zijn.

De spanning in het boek zorgt ervoor dat je steeds verder wil gaan lezen. De hoofdstukken worden afwisselend verteld door de verschillende hoofdpersonages, wat zorgt voor een extra dosis spanning. De tweede verhaallijn die doorheen het boek loopt, laat je ook niet los. Daarin wordt meer ingegaan op de psychische toestand van de ontvoerder. Mentaal is dit een zwaar gegeven binnen het boek.

Hoewel de spanning het hele boek wordt opgebouwd, is die op het einde wat zoek. Ook werden sommige zaken nogal voorspelbaar naar voor gebracht. Alles samen vond ik dit alsnog een goede thriller!

Voor wie houdt van psychologische thrillers, is “Ik tel tot tien” van Linda Green een aanrader!

Geschreven bij Ik tel tot tien - Ik tel tot tien

De schrik van iedere ouder, goed beschreven.

Geschreven bij Ik tel tot tien - Ik tel tot tien

"Ik tel tot tien" is de nachtmerrie van elke ouder: je kind verdwijnt tijdens een bezoekje aan het park. Het verhaal wordt verteld in vrij korte, krachtige hoofdstukken en wisselt steeds af tussen de moeder en de ontvoerder. Op de achtergrond speelt er zich nog een andere verhaallijn af die naar het einde toe mooi in het verhaal wordt ingepast.
Dit is zeker niet het meest originele verhaal ooit en een aantal zaken waren vrij voorspelbaar. Er zaten echter ook wat verrassende twists in het verhaal waardoor je geboeid verder leest. Ik vond ook het mentale gedrag van de ontvoerder grondig uitgewerkt. Sympathie voor de ontvoerder kreeg ik niet maar ik voelde toch ook een beetje mee.
Voor wie houdt van een thriller waarbij het accent niet ligt op de actie maar op emotie en het mentale aspect, is dit zeker een aanrader!