Ikigai de Japanse geheimen voor een lang, gezond en gelukkig leven

De auteurs hebben de Japanse ikigai vergeleken met de westerse logotherapie, dat is de therapie met betrekking tot de betekenis van het leven, en kwamen tot de conclusie dat ikigai, ondanks onderlinge raakvlakken, veel verder gaat. Hun missie met dit boek is de filosofie van ikigai over te brengen naar het Westen.

Ze vertellen over het Japanse eiland Okinawa, waar in een dorp met de bijnaam 'dorp van de eeuwelingen' de meeste honderdjarigen wonen. Dit fascineerde hen uitermate en zette hen aan tot het achterhalen van het geheim van het lange en gelukkige leven van deze ouderlingen. Ze ontdekten dat de sleutel, naast o.a. de kracht van natuurproducten, hun ongewone vreugde in alles is, hun Ikigai, tesamen met hun groot gemeenschapsgevoel.

Hoe kunnen wij ook zo oud worden? Veel ligt eigenlijk wel voor de hand: gezond en matig eten, voldoende beweging, voldoende slaap, minder stress. We weten het wel, maar doen is een tweede. En dat is denk ik nou net wat het verschil maakt tussen Westerlingen en Japanners, die de tijd en rust nemen om zich te focussen op wat goed voor hen is.

Dit prachtige jadegroene boekje met de sakura (japanse kers) op de cover biedt ons een handreiking. Er komen diverse situaties aan bod om je te helpen je eigen ikigai te vinden, 'de reden waarom je 's ochtends opstaat', oftewel 'de zin van je bestaan'.

Er is ook een hoofdstuk besteed aan het ikigai-dieet, dat een inkijk geeft in wat de langstlevenden ter wereld eten en drinken. De Japanse 80%-wet, ook wel hara hachi bu, is heel belangrijk: stoppen met eten wanneer je voelt dat je bijna vol zit. Dat kan heel eenvoudig door het toetje weg te laten, zeggen de auteurs.

Dit handzame boekje, dat je makkelijk meeneemt om bijvoorbeeld fijn ergens in de buitenlucht te lezen, is naast een fraaie eyecatcher ook boordevol informatieve eye-openers. Lees dit boek vol wijsheden en laat je inspireren je eigen ikigai te vinden. Achterin het boek staan de tien voorschriften nog eens helder opgesomd, wel zo handig en overzichtelijk.

Ik heb mijn eigen ikigai in kaart gebracht, de dingen waar ik blij van word en waar mijn passie ligt: boeken, eten, het gezelschap van mijn dierbare vrienden en familie, de natuur, muziek, mooie films, het genieten van mijn heerlijke huis .... en nog veel meer. Ik wil heel graag nog veel ouder worden dan honderd, ik kom tijd tekort voor al het moois in mijn leven!

Eerlijk gezegd snap ik niet echt dat dit boekje zulke goede reviews heeft. Het is best interessant, maar heeft niet echt een logische opbouw (het is meer een opsomming van verschillende aspecten van het Japanse leven), en het geeft daarnaast nauwelijks praktische tips om je ikigai te vinden! Dat wordt wel geïmpliceerd wordt op de achterkant, en ik verwachtte dan ook tenminste een paar oefeningen, maar het is echt alleen maar theorie. Zodoende ben ik, na het lezen, helaas nog geen stap dichterbij het vinden van mijn ikigai. Jammer.

Eerste deel van het boek is nog wel interessant, maar daarna raken de schrijvers de rode draad (ikagai) eeb beetje kwijt. Er wordt wat onderzoek gedaan naar het leven van 100 plussers op Okinawa en wat hun geheimen zijn. Het boek gaat nauwelijks in op hoe je naar je eigen ikagai, passie op zoek kan gaan. Weinig diepgang, had meer in gezeten.

Heeft niet aan mijn verwachtingen voldaan.. De lay-out ziet er veelbelovend uit en ik ben er goed voor gaan zitten. Klaar om mijn ikigai uit te pluizen, ben ik teleurgesteld door het feit dat ik me door afwijkende theoretische informatie heb moeten worstelen.

Het dweperige met het Japanse bestaan begint me op een gegeven moment tegen te staan. Zeker wanneer je op de hoogte bent van het hoge aantal gevallen van suïcide in dat land. Ook het idee 'hoe ouder, hoe gelukkiger en geslaagder je leven is' deel ik niet. Verder veel open deuren als: eet gezond, beweeg voldoende en sta positief in het leven.

Geschreven bij Ikigai

Ik ben heel teleurgesteld in dit boek. Het gaat helemaal niet over hoe je je eigen Ikigai vindt. Het grootste deel van het boek is gevuld met tips over een gezond leven: gezond eten, bewegen en lachen. Bovendien zijn iig de adviezen over gezond eten gebaseerd op enkele artikelen, wat niet sterk is voor een thema waar nog zoveel discussie over is. Zo wordt geadviseerd om met mate wijn te drinken, hier zijn de meningen toch wel sterk over verdeeld.
Kortom: ik had een boek verwacht met wat tips over hoe je je eigen doel in het leven kan vinden, niet een boek met wat algemene tips over gezond leven.

Onbegrijpelijk dat dit boek aan een elfde druk toe is. Om te beginnen gaat het nauwelijks over Ikigai. Het zijn ongestructureerde bijeengeraapte 'weetjes' die veelal ook met een beetje Googlen (wikipedia) te vinden zijn. Hele stukken gaan over flow, yoga, etc. wat ik ergens anders wel gelezen heb. Het leest allemaal een beetje als een feel good-tijdschrift. Inclusief de vele herhalingen en overlappingen.
Het enige interessante vond ik de afwissellende verhaaltjes over de bezoeken aan dorpjes op Okinawa. Dat was redelijk uniek.

Ik ben een student Integrale Gezondheids Coach die zich wou verdiepen rond het concept "Levensdoel" en het ikigai diagram zag er heel aantrekkelijk uit. Spijtig genoeg hebben de auteurs hier Niks meegedaan =(

Ik vond het inhoudelijk niet goed omdat het concept en filosofie van ikigai en zijn visuele voorstelling niet een over geschreven werd of laat staan verdiept.

In de plaats vond ik
een heleboel "zelf-help" 2de rangs cheesy tips.
Die gingen over algemene levensstijl om ouder te worden. Van de 190pg's heb ik niet 1 pagina gevonden die het ikigai concept besprak.

Dit boek is puur commercieel.

Echt teleurgesteld.

Het gepresenteerde model op de achterkant van het boek sprak mij wel aan. Het boek geeft echter alleen obligate adviezen die ik al honderden keren eerder heb gehoord en gelezen en betuttelend aanvoelen. De Japanse leefwijze wordt op een voetstuk geplaatst. U weet wel dat land waar eenzaamheid en suïcide vrij hoog scoren. Waar serviliteit en onderdanigheid een deugd is en werknemers geen vakantiedagen durven op te nemen of niet eerder naar huis durven voordat hun baas naar huis gaat. In het Japans bestaat er een woord voor "dood door te veel te werken": karoshi. De Japanse samenleving heeft conformisme, extreem perfectionisme en sociale controle verheven tot deugden. Het inzoomen op 100 jarigen op een eiland als ideaal beeld doet dan wat armoedig aan. Wat een teleurstellend, simpel boek. Jammer, want er is volgens mij best iets mooiers te maken op basis van het model. Bijvoorbeeld een boodschap en manier om naar jezelf en je leven te kijken zonder betutteling, achterhaalde verhaaltjes over "flow", concentratie en afleiding en gezond eten. Hopen dat 'vind je ikigai' meer te bieden hebben. Die heb ik ook gekocht .Maar ik vrees het ergste want die is geschreven door hetzelfde duo.

Erg interessant boek, met veel concrete tips/zaken die je in je eigen leven en lifestyle kunt toepassen met als doel gezond oud te worden. Ondanks dat mist het boek hier en daar wat diepgang. Het gaat vooral over de levensstijl van honderdjarigen op Okinawa, minder over hoe je zelf je ikigai, je reden van bestaan, kan ontdekken.