In Defense of Food An Eater's Manifesto

Geschreven bij In Defense of Food: An Eater's Manifesto

Pollan's boek In Defense of Food is een van de belangrijkste boeken over voeding die de laatste jaren verschenen zijn. Hoewel ik mij het standpunt van een andere reviewer kan voorstellen dat het alleen maar om de Amerikaanse situatie zou gaan, ben ik van mening dat het boek genoeg aanknopingspunten biedt voor de Nederlandse situatie. Het goede van het boek is, dat het nergens in eenzijdigheid doorslaat, zoals vaak het geval is bij werk van vegetariërs of veganisten: het is echt een boek voor alleseters. In het bijzonder zijn pleidooi voor het eten van veel blad en veel verschillende kleuren planten zou veel mensen moeten aanspreken. In dit verband verwijs ik ook graag naar het boek van Yotam Ottolenghi, Plenty (dat is ook de Nederlandse titel), vol met groenterecepten, en die dan wel allemaal vegetarisch (uitvoerbaar en bijzonder lekker). Een ander belangrijk inzicht: dat je gezondheid niet van één bepaalde stof afhangt (die per drie jaar wisselt) maar van het totale voedingspatroon. Ik heb dit boek gebruikt voor lezingen bij volkstuinverenigingen (ben zelf volkstuinder) en het wordt in de Minor Gastronomy van de Stenden Hogeschool een belangrijke neventekst. Ik ben er blij mee!

Dr. Jan A, Schulp, docent Gastronomie, Hogere Hotelschool Leeuwarden, Stenden Hogeschool

Geschreven bij In Defense of Food: An Eater's Manifesto

Ben het niet met IrisK eens. Ben zelf diëtist in opleiding en vind het juist een verfrissend en eye-opening boek. Ook weet ik uit ervaring dat, helaas, helemaal niet 'iedereen wel weet' wat we allemaal verkeerd doen. We vallen nog steeds massaal voor de claims en slogans vallen van voedselfabrikanten. Je kunt tegenwoordig geen product meer kopen zonder label 'cholesterol-verlagend', 'verrijkt met Omega-3' of 'goed voor hart- en bloedvaten'. Pollan laat zien wat een wereld van politiek en corruptie er schuilgaat achter deze zgn. health claims, en geeft een pleidooi voor écht eten, in de plaats van producten.

Pollan geeft aan dat het alleen om zijn mening en redenatie gaat om jou als lezer te versterken: iedereen verteld ons al wat we zouden moeten eten en wat wel of niet gezond is, en Pollan wil daar geen onderdeel van zijn, jammer dat je dat als lezer mist. Pollan wil ingaan tegen alle pseudo-scientific (dwz: elke zoveel jaar 'ontdekken' onderzoekers wel weer iets nieuws en verklaren ze hun oude conclusies voor onjuist) geleuter en je als lezer zélf laten nadenken over wat wel en niet gezond voor je is, zonder er voor gestudeerd te hoeven hebben. Ik studeer er dan toevallig wel voor, en kan je met 200% zekerheid zeggen dat voedingsstudies nooit op een correcte manier worden uitgevoerd (omdat dit praktisch en ethisch gezien onmogelijk is) maar de resultaten wel als waarheid worden verkocht, om de voedselindustrie draaiende te houden.

De moraal van het verhaal is uiteindelijk, geloof geen enkele claim en stop met je hoofd te breken over de gezondheids voor- en nadelen van een product, en leer weer zelf te eten! Het boek is geschreven voor leken en (vooruitstrevende) professionals alike, en bevat naast duidelijke informatie ook praktische en uitvoerbare tips.

Dus ja: in defense of food is écht een pleidooi voor écht eten, briljant, grappig, en openhartig geschreven.

Geschreven bij In Defence of Food

Toegankelijk, Praktisch, Compleet, Te theoretisch