Italiaanse toestanden Luisterboek

Tooltip Luisterboeken beluister je met de Kobo via bol app.

Geschreven bij Italiaanse toestanden

Ik word altijd zo blij van de covers van Tamara Haagmans. Vrolijk, kleurig en prachtig mooi. Ze vallen op in
de boekwinkel tussen de andere boeken. De cover van Italiaanse toestanden roept vakantiekriebels bij me
op. Als we niet op vakantie naar Italië mogen, dan komt Italië naar ons toe.
Haagmans trekt meteen mijn aandacht met de eerste paar woorden. Mijn glimlach wordt breder, van oor
tot oor grijns ik. Die glimlach blijft op mijn gezicht tot ik helemaal bij het einde beland. ‘Sexy’ en ‘stout’ zijn
de woorden die door mijn hoofd schieten. Ik vind de sfeer daardoor anders dan in Plankenkoorts of De
mooiste dag van je leven. Dat waren toch meer lieflijke verhalen die hartverwarmend waren zonder
opwindend te zijn. De mix van een goed romantisch verhaal met meer slaapkamerscènes vind ik wel
geslaagd.

Fleur van Stra heeft een lief buurmeisjes-imago. Ze is altijd braaf, doet geen stoute dingen en heeft al
helemaal geen hete gepassioneerde seks met vreemden van wie ze de naam niet eens kent. Tot nu. Ze
heeft genoeg van dat haar vriendinnen altijd lol hebben en zij daarbij vergeleken een saai muurbloempje is.

‘Het moment dat hij oogcontact maakte veroorzaakte een vonk, eentje die vuurwerk in mijn binnenste leek
te ontsteken zoals ik al lang niet meer gevoeld had.’ pag. 6.

Zes maanden later is Fleur nog steeds Fleur 2.0, een vrijgevochten dappere vrouw die risico’s neemt. Ze lijkt
gelukkig te zijn met haar leven en haar werk als fotografe bij het blad Gossip. Ze krijgt de opdracht om naar
Italië te gaan om de nog nooit gefotografeerde rijke playboy en jetsetter Stephano Visconti op de gevoelige
plaat te leggen. Dat blijkt bij lange na niet zo gemakkelijk te zijn. Hoe maak je als Nederlandse paparazzo
contact met een miljonair die alleen maar de duurste restaurants bezoekt en ongetwijfeld een horde
bodyguards om zich heen heeft?
Dan loopt ze een oude bekende tegen het lijf. Of eigenlijk onbekende. Zelfs na zes maanden herkent ze het
zwarte haar, de prachtige groene ogen en het ongelooflijk sexy lichaam van Raoul Cinardo, haar minnaar
van één nacht. Haar baan staat op het spel als ze niet met de gevraagde foto’s thuis komt en in haar
wanhoop besluit ze Raoul te gebruiken. Als de chauffeur van Visconti komt hij dichter bij hem dan wie dan
ook.

De sterke aantrekkingskracht die ze voor hem voelt maakt dat Fleurs geweten opspeelt. Ze begint zich af te
vragen of haar werk nog steeds erg belangrijk is voor haar. Haar gevoelens voor Raoul worden alsmaar
sterker en ze ziet zich voor een dilemma geplaatst.
Echter, door de gebeurtenissen die daarop volgen, verliest Fleur de controle over de situatie en ziet zij een
happy ending voor haar en Raoul door haar vingers glippen. Hoe kan zij ooit weer het vertrouwen van
Raoul terugwinnen?

Haagmans heeft met Italiaanse toestanden een uitstekende novelle neergezet die op geen enkel moment
het tempo verliest en daardoor constant blijft boeien. Van begin tot eind heb ik het verhaal verslonden. De
karakters waren realistisch en hoewel ik sommige dingen kon voorspellen, heb ik ontzettend van het boek
genoten. De enige klacht die ik heb, is dat het verhaal veel te kort was. I need more! Ik zou het erg leuk
vinden als Haagmans een vervolg zou schrijven. Een veel dikker vervolg, wel te verstaan.

Ik vond Italiaanse toestanden een erg sexy novelle, waarbij ik helemaal wegdroomde. Een dikke 5 sterren
voor de vakantiesfeer, de romantische kriebels en de sensualiteit die beide hoofdpersonen uitstraalden. Ik
was even in Italië en de crisis bestond niet meer. Lunga vita all’amore! Leve de liefde! [diepe zucht]

Natuurlijk is dit verhaal veel te kort maar het is wel een kort verhaal dat absoluut de moeite waard is om naar te luisteren. Ondanks de lengte is er absoluut een opbouw in het verhaal, komen de personages en de omgeving tot leven en liet het mij zwijmelen en glimlachen. Jantine van den Bosch kan dit soort verhalen heel goed neerzetten met haar stem waardoor het verhaal goed overkomt. Een (te) kort verhaal maar een absolute mustread!

Geschreven bij Italiaanse toestanden

Binnen 2 uur is dit ebook uit. Je smacht naar meer, iets waar Tamara bij mij ondertussen bekend om staat. Ik kan niks anders zeggen dan dat je dit boek wilt verslinden!

Geschreven bij Italiaanse toestanden

Italiaanse toestanden is een feelgood novelle, die je vanaf de cover en de achterflap al aanspreekt.
Zodra je begint te lezen leg je het boek pas weg als het uit is.

Fleur van Stra werkt als fotograaf bij Gossip. Haar baas geeft haar de opdracht dat ze onmiddellijk naar Italië moet afreizen om een foto te maken van de mysterieuze miljonair Stephano Visconti. Geen één roddelblad is het ooit eerder gelukt om een foto te bemachtigen.

Als ze in Italië aankomt, waan je je gelijk in zomerse sferen, de cultuur en temperatuur lopen tijdens het korte verhaal heerlijk op.

Wanneer Fleur in een barista op de uitkijk zit, komt ze een oude bekende tegen, tot ze ontdekt dat het Raoul is de chauffeur van Visconti. Ze besluit hem te gebruiken om bij zijn baas te komen om een foto van Visconti te bemachtigen. Wat zo gemakkelijk lijkt, blijkt moeilijker te zijn, als de gevoelens voor Raoul nog steeds aanwezig zijn, en hoe.

Raoul nodigt haar uit voor een Gala, met alle kleding die ze nodig heeft. Ze beleven een heerlijke avond, nacht en ochtend, tot Fleur beslist dat ze niet tegen Raoul wil liegen. Haar gevoelens voor hem zijn te sterk.

Ze beslist de opdracht aan haar baas terug te geven, verlaat het hotel en vertrekt terug naar Nederland.

Hoe het verder afloopt, moet je echt zelf lezen. Ik zeg alleen maar, het is een echte aanrader.

Zoals de meeste boeken van Tamara, smacht je naar meer.

Geschreven bij Italiaanse toestanden

Nou hoeft dat gelukkig ook niet. Want het is een novelle dus dit boek heb je ook in een paar uurtjes uit. Maar desondanks zit je binnen no time in het verhaal en voel je met de personages mee. Zo knap gedaan. Heerlijke novelle en echt van genoten. Voor de mensen die een boekje voor tussendoor zoeken omdat hij lekker kort is. Dit is hem! Hij is eerder ook te kort.

Geschreven bij Italiaanse toestanden

In Italiaanse toestanden van feelgoodauteur Tamara Haagmans, krijgt paparazzi fotograaf Fleur van haar werkgever de opdracht om af te reizen naar Italië om de mysterieuze miljonair Stephano Visconti op te sporen en op te foto te zetten. Een schier onmogelijke opdracht omdat het nog geen enkel roddelblad is gelukt om dat voor elkaar te krijgen. Na enkele hopeloze pogingen om bij Stephano in de buurt te komen, komt Fleur een oude bekende tegen: Raoul. Een man waar ze ooit een spannende nacht mee heeft beleefd om daarna voor altijd uit zijn leven te verdwijnen. Tenminste, dat was Fleur’s bedoeling. Maar nu ze hem opnieuw ontmoet lijkt hij haar lot in de loterij te zijn om bij Stephano in de buurt te komen. Heerlijk hapje Raoul is Stephano’s privéchauffeur. Ze gaat met hem op date en stiekem vindt ze dat helemaal geen straf.

In een novelle van zo’n 88 pagina’s is het belangrijk dat de opbouw kort en krachtig is. De personages moeten in een paar zinnen gekaraktiseerd worden, er moet een middenstuk en een afgerond einde zijn. Van iemand die live met door uit het publiek geroepen woorden een verhaal uit haar mouw schudt, moet dat bijna een peulenschil zijn. En, ik had eigenlijk niet anders verwacht, Tamara kwijt zich prima van haar taak. Ze zet Fleur als personage in de proloog neer door haar een nogal pikant besluit te laten nemen waarmee ze zich van haar al te brave kant ontdoet. Deze nieuwe zelfverzekerdheid komt haar goed van pas als het verhaal echt van start gaat.

Ze timmert aan de weg als Paparazzi fotograaf voor het roddelblad Gossip, maar eigenlijk is ze daar, diep van binnen, veel te lief voor. Ze laat zich overrompelen door haar hoofdredacteur Hanne (wat een verschrikkelijk type, zeg!), om koste wat kost die begeerlijke miljonair voor haar lens te vangen.
Raoul als veel te knappe chauffeur die Fleurs hoofd op hol brengt doet bij jou als lezer direct allerlei alarmbellen rinkelen. Je hebt in tegenstelling tot Fleur al snel door hoe de vork in de steel zit. Dat maakt de onwetendheid van Fleur en de acties die zij onderneemt des te leuker om te lezen.
Tussen de bedrijven door hekelt Tamara de werkwijze van de roddeljournalistiek: alles voor het perfecte plaatje. Die overspelige zanger (herkennen we daar niet Marco Borsato in?) en het achtervolgen tot soms de dood erop volgt, waarbij je direct de dodenrit van prinses Diana voor ogen krijgt. De reden dat Stephano niet gefotografeerd wil worden heeft daar eigenlijk alles mee te maken.

Met Italiaanse toestanden heeft Haagmans een rasechte feelgood geschreven waar je je prima mee kunt vermaken. Het heeft humor, romantiek en een verdrietige noot wat er net dat kleine beetje diepgang aan geeft. En de moraal van het verhaal: blijf trouw aan jezelf en laat je niet dwingen tot dingen waardoor je jezelf niet meer recht in de ogen kunt kijken. Voorspelbaar? Zeker. Maar wat maakt dat uit? Het maakt het leesplezier er geen minuut minder om. Het is je gewoon 88 pagina’s lekker onderdompelen in Italiaanse sferen en genieten. Een heerlijk ‘tussendoortje’ (en dat bedoel ik positief) want zo hebben we toch een klein beetje Tamara Haagmans om de tijd totdat haar nieuwe roman Met een beetje geluk in de winkels ligt, te overbruggen.

Geschreven bij Italiaanse toestanden

Een heerlijke korte feelgood van Nederlandse bodem. Tamara Haagmans neemt de lezer meteen mee naar een one night stand waarna ze elkaar plotseling weer ontmoeten.
De chemie tussen de personages is voelbaar en er zit weer een goede dosis humor in wat ik erg prettig vind aan haar schrijfstijl.
Helaas was dit boek te snel uit en zou ik wel meer over Fleur haar toch wel boeiende leven willen lezen.

Geschreven bij Italiaanse toestanden

Tamara Haagmans schrijft vlot, ze maakt van elk verhaal een cadeautje dat je langzaam uit moet pakken, eerst leer je de hoofdpersoon kennen en vind je haar best leuk en grappig. Daarna komt de tegenspeler, die is ook erg leuk en vaak sexy is. Je denkt te kunnen voorspellen hoe het af zal lopen maar dan gooit Tamara er een thema in waardoor ik weer geraakt wordt door het boek.
Ze laat je nadenken en ondertussen genieten van het lezen zelf. Dat is leesplezier.
Tamara schrijft kort en bondig, weet in een paar bladzijdes een verhaal te vertellen dat je raakt en na laat denken over wat jij zou doen. De beschrijvingen van de wereld waar Fleur in leeft en werkt lijkt heel natuurgetrouw. Zo gaat het vaak en zelf vraagt ze zich ook af, als ik het niet doe, doet een ander het wel. Maar werkt het wel zo?? Het zou een leuk boek en een mooi gespreksonderwerp zijn voor een leesclub.
Italiaanse toestanden is een romantisch, modern verhaal met een hele mooie diepe laag erin die je pas later in het verhaal ziet en die ervoor zorgt dat je het gevoel hebt dat je veel meer gelezen hebt dan 89 pagina’s.

Geschreven bij Italiaanse toestanden

De naïeve Fleur die werkt als fotograaf bij een glossy tijdschrift dat leeft van de ups en downs van VIP"s. Fleur wordt naar Italië gestuurd met de opdracht een foto te scoren van Stephano Visconti. Maar hoe? Niemand weet hoe hij eruit ziet en er is nooit een foto van hem geplaatst. Het geluk lijkt op haar hand te zijn, als ze in contact komt met Raoul, de chauffeur van Visconti en haar Italiaanse avontuur begint.

Wat een heerlijk verhaal, ik kan niet anders zeggen. Het is vrolijk en luchtig met mooie locaties en de nodige humor. Raoul is yummie en Fleur valt als een blok voor hem en zit vervolgens in een enorme tweestrijd over haar opdracht. Op het einde lijkt alles in de soep te lopen (en zo hoort het ook in een verhaal als deze), om daarna lekker feelgood te eindigen.

Als lezer weet je al snel wat er werkelijk speelt, maar dat is alleen maar leuk. Ik zie de recensies alweer voor me waarin staat: Het is wel voorspelbaar. Nou en? Even lekker wegdromen met een romantische verhaal vol humor in het mooie Italié. Geef mij elke dag zo'n verhaal en ik loop elke dag met een enorme grijns op mijn gezicht blij te zijn.

Geschreven bij Italiaanse toestanden

Dankzij LS Amsterdam mocht ik ‘Italiaanse toestanden’ van Tamara Haagmans lezen. Ik heb vorig jaar twee boeken gelezen van deze auteur en ik vond ze beide HEEL leuk om te lezen. Dus de verwachtingen waren hooggespannen.
In dit boek wordt Fleur door haar werkgever naar Italië gestuurd om een foto te nemen voor het blad ‘Gossip’ waar ze voor werkt, van een bekende Italiaan, Stephano Visconto, waarvan nog nooit een foto in de pers is gelekt. Toevallig ontmoet ze zijn chauffeur, Raoul waar het heel goed mee klikt en die wel eens de mogelijkheid zou bieden dat ze dicht genoeg bij zijn baas raakt om een foto te nemen. Maar als ze meer te weten komt van zijn baas, en begrijpt waarom hij geen foto’s wil, zou ze de opdracht liever stopzetten. Alleen heeft haar leidinggevende duidelijk laten weten dat ze dan haar job kwijt zal zijn.
Wat kan Tamara Haagmans leuk schrijven! Dit heeft ze hier nogmaals bewezen. Een echte feelgood, luchtig, heerlijk en vlot! Ik heb het verhaal in één ruk uitgelezen, en ondanks dat het niet zo’n dik boek is, is ze erin geslaagd om je te laten houden van Fleur en voel je echt met haar mee. Gewoon lezen en wegdromen…