Jacoba, Dochter van Holland dochter van Holland

Geschreven bij Jacoba, Dochter van Holland

Na alle lovende kritieken over Simone van der Vlugt had ik eigenlijk meer diepgang verwacht. Ik dacht misschien meer aan een Hella Haasse-achtig boek. Haasse wordt achterin het boek als bron genoemd maar Van der Vlugt haalt zelf dat niveau niet. Daardoor is het misschien wel voor een grotere groep toegankelijk. Zelf vond ik Jacoba als persoon niet uit de verf komen. Ze wordt vooral neergezet als doortastend en vasthoudend maar een echte innerlijke motivatie of conflict kwam niet op mij over. Wat ik jammer vond, is dat cliché's over uiterlijk werden uitgespeeld. Jan van Brabant, met wie ze gedwongen wordt te trouwen en die haar verraadt, is bleek en slungelig en heeft puistjes. Humphrey daarentegen is "een lange, breedgeschouderde man met donker haar, zeer kostbaar en modieus gekleed" en "heeft warme, donkerbruine ogen." Wie haar Bouquetjes kent, weet wat er volgt. De verhaallijn vond ik niet altijd consistent, misschien vanwege de poging een romantisch verhaal en geschiedenisfeiten met elkaar te verzoenen. Wat voor mij beklijft van dit boek is dat het een niet helemaal bevredigende roman was. Maar tegelijkertijd maakte het ook interesse in een historische persoon wakker. En dat is dan toch wel weer een verdienste van dit boek.

Geschreven bij Jacoba, Dochter van Holland

Met Jacoba, dochter van Holland, schreef Simone van der vlucht een prachtige historische roman.
We krijgen een inkijkje in het leven van een vrouw uit de hoge adel in de late middeleeuwen. Vrouw zijn was in die tijd niet alles, misschien gold dat nog wel meer voor adellijke dames dan voor gewone vrouwen.
Jacoba erft van haar vader veel titels en veel rijke bezittingen. Dat betekende dat ze moest trouwen, een vrouw kon geen macht uitoefenen. Ze sluit op aandringen van haar moeder een hopeloos huwelijk met haar neef, die haar land en haar titels wil, Jacoba is slechts bijzaak.
Als ze probeert dat huwelijk te laten ontbinden gaat het helemaal mis. ook haar moeder keert zich tegen haar en verraadt haar omwille van een jaargeld voor haarzelf.
Opgejaagd door de op haar erfgoed beluste heren vlucht ze naar Engeland. Daar gaat zij een verbintenis aan met Humphrey, Duke of Gloucester, de broer van de koning.
Hij was haar grote liefde, maar ook hij verliest zijn belangstelling als zij haar bezittingen kwijt raakt. Terug in haar eigen streken wordt ze gevangen gezet in Gent.
Ze heeft nog wel wat vrienden en die helpen haar ontsnappen.
In de epiloog lezen hoe het verder ging met Jacoba.
We lezen daar ook dat ze maar 35 jaar werd. Een kort leven, met hoogtepunten, maar toch ook met heel veel dieptepunten. Haar rijke bezittingen brachten haar niet veel goeds.

Geschreven bij Jacoba, Dochter van Holland

Nooit geweten dat 'ons koningshuis' zo'n feministe avant la lettre in de stamboom had! Wat een pittige tante. Heerlijk om te lezen hoe het reilde en zeilde in de tijd dat De Lage Landen nog verdeeld waren en rondrennen met ridders en elkaar voortdurend belegeren de nationale sport was. Bovendien sijpelt overal de haat en nijd tussen Frankrijk en Engeland door: of je was voor de een óf voor de ander, en dat kon toch nare gevolgen hebben voor je toekomst! Zo ondervond ook Jacoba. Wie op school niets snapte van de Hoekse en Kabeljauwse twisten (daar kan Geert Mak ook zo heerlijk over dooremmeren) moet dit boek zeker even lezen. Natuurlijk is het geromantiseerd, maar het is zeker een fijn verhaal! Jammer dat Van Der Vlught geen stapels van dit soort romans heeft geschreven! Aan mij zou zij een trouwe lezer hebben.

Geschreven bij Jacoba, dochter van Holland

Boeiend boek, goed geschreven. Een aanrader.

Geschreven bij Jacoba, Dochter van Holland

Een makkelijk leesbaar verhaal waardoor de geschiedenis op een toegankelijker manier onder de aandacht wordt gebracht. Boeiend om te lezen hoe het er in de hogere kringen aan toe ging. De schrijfstijl blijft wel wat vlak waardoor het verhaal op den duur wat langdradig overkwam.

Geschreven bij Jacoba, Dochter van Holland

Pas 15 jaar oud en toch al weduwe wordt Jacoba na de dood van haar vader gravin van Holland, Zeeland en Henegouwen. Wat volgt is 20 jaar strijd om de macht, waarbij Jacoba weinig vrienden en veel vijanden heeft. Iedereen kan een vijand zijn: je hofdame, je echtgenoot, je oom, zelfs je moeder. Een goed geschreven roman over de tijd van ridders, veldslagen, jachtpartijen. Het boek is in de ik-vorm geschreven. Aanvankelijk vond ik dat storend, maar achteraf gezien was dat toch de beste vorm. Want het maakt duidelijk dat in de gedachtenwereld van Jacoba de boer en de burger geen enkele rol spelen. Het gaat om haar macht, haar bezit en ze is bereid daar alles voor op te offeren. En dat stemt ook wel wat droevig, want hoe zelfstandig en strijdbaar Jacoba ook is, ze blijft de egoïstische adellijke dame, die niet boven haar milieu uitstijgt. Tot de echt groten behoort ze dan ook niet, maar ach, dat is ook maar weinigen gegeven.
Een gemakkelijk leesbaar en boeiend boek.

Geschreven bij Jacoba, Dochter van Holland

Ik was diep onder de indruk van een ander boek van Simone vd Vlugt; Rode Sneeuw in December. Dochter van Holland is echter wat minder diepgaand en kent een iets minder sterke verhaallijn. Desondanks heb ik genoten van het verhaal over deze sterke vrouwelijke persoonlijkheid uit onze vaderlandse geschiedenis. Ik zou het boek zeker aanraden voor diegene die houden van een historisch verhaal, maar die geen voorkeur hebben voor zwaardere literatuur. Korte zinnen, overzichtelijke hoofdstukken, boeiende personages.

Als cultuurhistorica vind ik het van belang dat boeken historisch correct in elkaar zitten, en daarin slaagt de auteur wel redelijk. Je hebt maar weinig voorkennis nodig om dit boekje in een dag of twee weg te lezen.

Geschreven bij Jacoba, Dochter van Holland

Het boek was in het begin niet weg te leggen voor mij, maar ik had het idee dat Simone van der Vlugt naar mate het boek vorderde wat moeite had met het schrijven.
Ik vond het heel interessant om over deze tijd te lezen en deze geschiedenis, natuurlijk wel geromantiseerd, maar toch...

Geschreven bij Jacoba, Dochter Van Holland

Alle boeken van Simone van der Vlugt heb ik gelezen. Tot nu toe spraken de historische jeugdromans mij het meest aan. De thrillers zijn vlot geschreven, maar naar mijn idee niet echt hoogstandjes in het genre. Nu is er dan deze eerste historische roman voor volwassenen. Hoewel Jacoba natuurlijk niet helemaal tot het "gewone volk" behoorde, gaat het boek toch ook wel over het gewone dagelijks leven in die tijd. En eindelijk begreep ik hoe het nu precies zat met de Hoekse en Kabeljauwse twisten, waarover ze het op de basisschool zo vaak hadden. Voor wie van geromantiseerde geschiedenisboeken houdt, een absolute aanrader! Hopelijk blijft Simone op deze weg doorgaan.

Geschreven bij Jacoba, Dochter van Holland

een schitterend boek! ik heb er van genoten, en ook nog wat bijgeleerd over de geschiedenis der lage landen, ik ben grote fan geworden van de historische verhalen van Simonne van der Vlugt