Je bent een verschrikkelijk kind

Nina’s schrijfstijl raakt. Het verhaal pakt je vast als een hyena die op zijn prooi afgaat. Als je je dan realiseert dat dit een non-fictie verhaal is, dan beklemt het je. Hoe triest is het als jij jarenlang allerlei onderzoeken moet ondergaan, onder aanvoering van je eigen moeder? Diegene die geborgenheid, veiligheid, genegenheid en liefde zou moeten bieden faalt in alle opzichten én bewerkstelligt het tegenovergestelde.

Voor lotgenoten, en dan niet alleen specifiek van het Münchhausen by proxy syndroom maar van kindermishandeling, zitten er herkenbare passages en quotes tussen. Ik zou het mijn vader zo horen zeggen. Of mijn moeder. Het empathieloze, meedogenloze karakter dat schuilgaat onder een vals masker. De manipulaties, het destructieve gedrag dat in teken staat van aandacht, macht en controle, de krankzinnigheid die zich uit in bepaalde situaties dat het kan: uit het boekje. Doordat Nina zo eerlijk haar relaas heeft gedaan borrelt de weggestopte haat weer omhoog. Dan kan je schrijven.

Ik hoop dat het boek veel lotgenoten mag bereiken die er steun en toeverlaat uit kunnen halen. Je bent niet alleen. Maar ik hoop ook dat hulpverleners hun ogen hiervoor durven te openen. Dit soort verhalen spelen zich letterlijk onder je neus af! Hoe heeft een ouder zoveel vrijheid kunnen krijgen in het bijna voltooien van de geplande moord op haar dochter? Wanneer komt de zelfkritiek eens terug in de zorg en realiseren zij zich dat niet iedere ouder het goed voor heeft met zijn of haar kind?

Lieve Nina,

Wat ben je mooi. Wij mogen alleszeggend zijn door weinig tot niets te zeggen.

Liefs,
Wouter

Ik had een oudere editie (om precies te zijn dit was de zesde druk) al eerder gelezen maar toen ik hoorde dat er een herziene druk uitkwam, wilde ik deze ook graag lezen. De nieuwe cover sprak me aan, deze is pakkend. Het verhaal is indringend, heftig maar zo duidelijk hoe dit verhaal verwoord is! Het geeft inzicht in hoe ernstig deze vorm van kindermishandeling is en ook wat voor impact dit heeft.
Zelf vind ik deze editie misschien zelfs nog wel mooier dan de editie die ik eerder heb gelezen...

Een waargebeurd verhaal lezen is altijd een stuk zwaarder dan fictie. Een waargebeurd verhaal lezen over de mishandeling van een kind is loodzwaar - zeker als je een ouder bent. 'Je bent een verschrikkelijk kind' is wat dat betreft een ware hel om door te komen. Soms moet je even 'afstand' nemen van het verhaal, want het hakt er zeker in. Toch is het natuurlijk erg mooi dat een boek als dit er is. Hopelijk zorgt het voor meer bekendheid en herkenning, zodat anderen sneller uit een dergelijke situatie gehaald kunnen worden.

Ik heb ook erg veel respect voor Nina, dat ze dit allemaal zo duidelijk verwoord heeft. En dat ze - ondanks alles - geen haatdragend verhaal richting haar ouders heeft geschreven (wat ik overigens begrepen zou hebben). Het is nu een erg prettig en leesbaar boek geworden. Verhelderend en meeslepend.

Een boek als dit kan je niet anders dan 5 sterren geven, enkel al vanwege de moed die het vraagt om dit naar buiten te brengen. Maar het is ook gewoon een erg mooi (geschreven) verhaal. Op meerdere vlakken zeker een aanrader, al raad ik daarnaast aan om zakdoekjes binnen handbereik te houden.

Wat een emotioneel heftig verhaal. Ik heb soms met tranen in mijn ogen zitten lezen. Hoe kun je zo omgaan met je eigen kind. Ik werk zelf in de zorg, mocht ik dit ooit in mijn werk tegenkomen hoop ik dat ik na het lezen van dit boek het snel zal herkennen. Ik vindt het ook heel erg knap dat ze in het begin schrijft dat ze haar moeder niet zwart wilt maken. Bij mij kwam zo veel woede naar boven tegenover de moeder en de vader. Wat is deze vrouw een sterke vrouw!

Super mooi boek, neemt je helemaal mee in het verhaal.
Ik lees niet vaak, maar deze had ik meteen uit!

Na het bijwonen van een lezing heb ik dit boek besteld, omdat Nina's verhaal mij niet meer heeft losgelaten. Ik raad iedereen aan dit boek te lezen en de kennis over het Münchhausen-by-proxysyndroom verder te delen, zodat niemand dit nog hoeft mee te maken.

Mooi geschreven. Ik kon het niet wegleggen en had het binnen twee dagen uit

Ik ben hem aan het lezen en moet hem soms even neerleggen. Wat zou ik graag kunnen toveren en naar die tijd gaan om Nina te redden!, wat een verschrikking en wat goed verwoord, inderdaad verplichtte kost voor hulpverleners, hoe kon dit nou gebeuren?.

Ik had nog nooit over dit syndroom gehoord - onbegrijpelijk

Hoe kan je eigen moeder dit bij je doen!
Zelf kinderen en kan er niet bij met mijn verstand. Wat super goed en knap dat Nina dit verhaal geschreven heeft.
Ontzettend dapper.