Jesjoea

Bij het zien van de schitterende cover van Jesjoea van Tara Notenbomer wil je weten in welke plaats de grot is, je wilt een duik nemen in de zee. De cover geeft niet aan waar het boek over zal gaan, toch is de keus voor de grot heel erg goed gekozen. Tijdens het lezen kom je erachter waarom dat is. Het is mooi dat de cover via de zijkant naar de achterkant doorloopt. De titel zal bij velen een lichtje op gaan, ze zullen een vermoeden krijgen over wie het boek zal gaan. Anderen zullen tijdens het lezen van het nawoord een 'oh ja, nu herken ik hem' gevoel krijgen.
Jesjoea van Tara Notenbomer vertelt een wereldberoemd verhaal, maar dan op een andere manier. Het verhaal laat een andere kant zien van wat bekend is. Ondanks dat niet alles helemaal is gegaan zoals de auteur het vertelt, zou het zomaar kunnen dat het verhaal wel zo gegaan is, dat de vrouw van de hoofdpersoon haar tijd ver vooruit was met haar missie, dat de hoofdpersoon zijn missie na de kruisiging uiteindelijk weer hervat en met lede ogen moet zien hoe iemand zijn naam misbruikt. De auteur heeft feit en fictie heel erg mooi met elkaar weten te verweven. In het nawoord vertelt de auteur meer over het verhaal, geeft zij haar visie op het verhaal en vertelt ze wat ze heeft ontdekt. Aan alles is te merken dat de auteur niet zomaar wat heeft geschreven, dat ze er veel onderzoek naar heeft gedaan, na heeft gedacht voor ze de tekst schreef. Ze heeft zich heel erg goed weten in te leven in de tijd, in de gevoelens van de personen (je voelt ze tijdens het lezen) en in de diverse gewoonten en gebruiken van diverse plaatsen en geloven.
Jesjoea van Tara Notenbomer mag dan wel een verhaal zijn dat zich in het verre verleden afspeelt, toch is er genoeg dat ook herkenbaar is in deze tijd zoals bijvoorbeeld leugens die worden verteld ten koste van anderen en de onzekerheid bij een opbloeiende liefde. Het verhaal laat hiermee zien dat bepaalde dingen van alle tijden zijn. Evengoed moet je het verhaal in het tijdsbeeld plaatsen zoals bijvoorbeeld hoe men leefde in die tijd. Het verhaal zet je geregeld aan het denken zoals bijvoorbeeld over de rituelen, die niet altijd even leuk zijn, in andere culturen en geloven. Bovendien kan je nog iets leren van het verhaal, het laat de kracht van de natuur in de mens zien. Het is een verhaal over moed en geloof houden in jezelf en dat ook naar buiten toe uitstralen. Het verhaal laat zien hoe sterk liefde en verbondenheid kan zijn, zelfs tot na de dood. Het verhaal laat zien dat hoe turbulent het leven soms ook kan zijn, dat er altijd weer rustige tijden komen.
Kortom; Tara Notenbomer heeft in Jesjoea op een unieke manier het wereldbekende verhaal een eigen draai gegeven, ze laat een kant van het verhaal zien zoals het ook gegaan kan zijn. Hoe de hoofdpersoon het in haar ogen had bedoeld. Door de vlotte en beeldende schrijfwijze van de auteur leest het boek vlot weg.

Centraal in Jesjoea staat de hoog opgeleide en ingewijde Esseen Jesjoea die, na een jarenlange missie in het buitenland, met zijn gezin terugkeert naar zijn geboorteland Palestina. Palestina gaat gebukt onder religieuze wetten en de Romeinse bezetting. Er wordt Jesjoea gevraagd de leiding op zich te nemen van de Esseense gemeenschap. Jesjoea honoreert dit verzoek en ziet kans de Essenen het geloof in zichzelf terug te laten vinden.

“De ceremonie was voorbij. Veel mensen bleven nog napraten maar Jesjoea zag diverse koppels de cirkel verlaten, misschien om Beltain samen verder te vieren. Het deed hem een ogenblik intens naar Meryem verlangen; soms deed het fysiek pijn van haar en Sara gescheiden te zijn.”

De joodse vrijheidsstrijders gebruiken zijn roem voor hun eigen doeleinden, hetgeen leidt tot Jesjoea’s doodvonnis en kruisiging. Hij overleeft echter, hervat zijn missie en ziet moet met lede ogen toezien hoe de jonge en ambitieuze Saul zijn naam gebruikt en verbindt aan een nieuwe religie, geënt op de joodse Messiasverwachting en de Romeinse Mithrascultus. Jesjoea blijft echter zijn boodschap van onvoorwaardelijke liefde uitdragen. Hij zet zijn werk tot op hoge leeftijd voort en verwerft faam in een groot deel van de dan bekende wereld.

“Toen gebeurde er iets vreemds. Er kwam een andere spreker in de tempel, een zekere Saul. Anders dan Jakov sprak hij wel expliciet over Jesjoea, maar op een manier die onmiddellijk Ruths argwaan wekte. Saul noemde Jesjoea de ‘gezalfde’, de messias waarop de wereld had gewacht.”

Voor het feit dat Notenbomer enorm veel onderzoek heeft moeten verrichten om tot haar boek te komen, verdient zij alle respect. Zij heeft haar verhaal bovendien fraai op weten te bouwen. Notenbomer schetst een beeld van een man die, naar eigen zeggen, totaal verkeerd is begrepen. Haar schrijfstijl is fraai en passend bij het verhaal dat zij te vertellen heeft. Een boek dat er, vanuit de visie van de auteur, moést komen. Een boek dat een andere kant laat zien van het verhaal zoals wij dat kennen.

Met haar bijzondere verteltrant werpt Notenbomer een uniek licht op het overbekende verhaal kennen en dat maakt Jesjoea vooral boeiend voor hen die de geschiedenis niet voetstoots aan(willen)nemen.

De auteur
Tara Notenbomer studeerde theologie en natuurgeneeskunde maar koos al vroeg haar eigen pad. Ze verdiepte zich in spirituele tradities uit oost en west en zette zelf een meditatieschool op. Notenbomer werkte in de natuurvoeding en het onderwijs en was als trainer verbonden aan het Transition Network, een bottom-up duurzaamheidsorganisatie. Momenteel werkt ze in de zorg en de kinderopvang en geeft empowerment-sessies en trainingen.

Uitvoering
Uitgeverij Elikser
ISBN: 9789463652698
Paperback, 352 pagina’s