Kamer 305 Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Het verhaal wordt verteld vanuit 4 personen, Eva, Martijn, Kim en een vierde persoon in een kleiner lettertype, maar wie dat is weten we (nog) niet, allemaal in de ik-vorm.
Het begint met Eva, en dat begint gelijk heftig. Daarna begint het verhaal van Kim. Zij heeft afgesproken met haar minnaar Martijn, in kamer 305 van een hotel. Wanneer ze de kamer binnenkomt vind ze het lijk van een vrouw. Wie is die vrouw? Wat doet ze hier? Wat ze dan beslist om te doen met het lijk zal verstrekkende gevolgen hebben voor alles.
Het onderwerp orgaandonatie is duidelijk aanwezig in het verhaal en aan het eind komen de verhaallijnen daarover goed bij elkaar.
Wat een heerlijk verhaal om te lezen. Korte, begrijpelijke en overzichtelijke hoofdstukken met een vaart erin van heb ik jou daar :-). De personen zijn allemaal goed uitgewerkt en het is duidelijk wat een ieder denkt. Ik had in het begin geen idee wie die vierde persoon was maar gaandeweg het verhaal werd het me wel steeds meer duidelijk, al zat het eind toch anders in elkaar dan ik dacht.
Toen ik heb boek uit had, had ik echt zoiets van, wow, wat een verhaal!
Kortom, een heerlijk boek die je in één keer uit wil lezen omdat je wilt weten hoe het in elkaar zit. Een echte aanrader!

Geschreven bij Kamer 305

Kamer 305, kent diverse hoofdpersonages. Een daarvan is Kim, die verstrikt zit in een ongelukkig huwelijk met Simon. Ze onderhoudt al meer dan een jaar een buitenechtelijke relatie met Martijn.

Dan is er Eva die als verpleegkundige in een ziekenhuis werkt. Eva worstelt met traumatische herinneringen uit haar jeugd. De twee vrouwen kennen elkaar weliswaar niet, maar toch krijgen zij met elkaar te maken. Die verstrengeling van hun levens begint wanneer Kim het levenloze lichaam van een vrouw aantreft in de hotelkamer waar ze met Martijn heeft afgesproken.

“Ik kan Martijn een berichtje sturen en een andere ontmoetingsplek voorstellen, maar hij heeft vast al gereserveerd. Bovendien moet ik dan uitleggen waarom ik niet op ons eigen plekje wil afspreken en de waarheid lijkt me geen optie.”

Kamer 305 is een volstrekt unieke thriller. Dat unieke heeft vooral te maken met de wijze waarop Franssen haar verhaal heeft geconstrueerd. Ze heeft er feitelijk een verzameling korte fragmenten van gemaakt die telkens een ander personage in the spotlights zet. Het is derhalve wel zaak om geconcentreerd te blijven, want naast Kim en Eva voert Franssen nog een aantal personages op. Al deze korte hoofdstukken zijn overigens geschreven in de eerste persoon en komen derhalve bijzonder dichtbij.

“Ik weet niet wat ik denken moet of voelen. Mijn vrouw is dood. De vrouw die ik heb liefgehad en die ik heb gehaat.”

Ondanks de geringe lengte van de hoofdstukken, ziet de auteur kans de karakters goed te treffen en gaandeweg krijgt de lezer een beeld van hoe de levens van al deze personages met elkaar te maken hebben. Aangezien alle hoofdstukken voorzien zijn van de naam van de persoon die op dat moment voor het voetlicht treedt, valt het des te meer op dat er enkele hoofdstukken ‘naamloos’ zijn. Wie is deze persoon?

Franssen hanteert een fijne, vlotte schrijfstijl die uitstekend past bij de constructie die ze heeft bedacht. Telkens, in elke nieuw fragment, wordt er iets ontrafeld of komt er juist weer een mysterie bij. Als lezer wordt je continu op het verkeerde been gezet, zonder dat het ook maar ergens ongeloofwaardig wordt. Knap!

Zeer geleidelijk weet Franssen de spanning op te voeren en haar lezers mee te voeren naar een formidabel einde. Kortom, Kamer 305 is niet alleen een spannende, uiterst originele thriller, maar zit ook nog eens technisch bijzonder vernuftig in elkaar. Franssen heeft wederom bewezen over een groot talent te beschikken.

Over de auteur
Yvonne Franssen heeft een grote liefde voor taal. Al sinds ze kan lezen, schrijft ze korte verhalen en versjes. Ze schreef jarenlang maandelijks een column voor een website en wist bij schrijfwedstrijden met haar verhalen diverse prijzen en publicaties in de wacht te slepen.
In 2011 verscheen haar eerste thriller Talio, een jaar later gevolgd door De genius. In 2013 schreef ze ter gelegenheid van de Limburgse Avond van het Spannende Boek de minithriller Mysterie aan de Maas. In 2017 maakte Franssen met de versjesbundel '#omazegt' een uitstapje buiten het thrillergenre, waarin ze in 2018 terugkeerde met haar vierde thriller Schaduwen.

Uitvoering
Futuro Uitgevers
ISBN: 9789492939319
Paperback, 200 pagina’s

Geschreven bij Kamer 305

Kim is ongelukkig getrouwd met Simon en heeft al ruim een jaar een buitenechtelijke relatie met Martijn. Als Kim een afspraak heeft met Martijn komt hij niet opdagen. Maar in de badkamer van de hotelkamer waar ze hebben afgesproken vind Kim een dode vrouw. Wie is die vrouw, waarom is ze vermoord en heeft Martijn hier iets mee te maken? Kim neemt een beslissing die haar zal blijven achtervolgen.

Eva werkt als verpleegkundige in een ziekenhuis. Ze wordt regelmatig geplaagd door traumatische herinneringen uit haar jeugd en enkele mysterieuze moorden lijken hiermee samen te hangen. Kim en Eva kennen elkaar niet maar nadat Kim de dode vrouw heeft aangetroffen raken hun levens ongewild met elkaar verstrengeld. Los van elkaar proberen Eva en Kim de waarheid te achterhalen en dat heeft voor beiden verstrekkende gevolgen.

Kamer 305 start met een fragment dat zich afspeelt in het leven van Eva, in 2015. Dit fragment toont een heftige situatie uit het verleden van Eva en duidelijk is dat alleen al hierdoor Eva een trauma heeft opgelopen. Dan is er een sprong in de tijd, naar 2018. Hier is een personage aan het woord, en er wordt niet kenbaar gemaakt wie dit is. Tussendoor zullen we nog meer hoofdstukken tegenkomen met dit (nog) onbekende personage en dit roept uiteraard vragen op.

Een half jaar verder. We volgen vier personages. Martijn, Kim, Eva en de onbekende. Alle personages vertellen vanuit de eerste persoon. De personages wisselen elkaar continu af door middel van over het algemeen korte fragmenten. Hieraan zien we al dat Franssen een hele goede techniek beheerst. Het steeds overschakelen van de een naar de ander kan het moeilijk maken alles goed bij elkaar te houden. En het maakt het best ingewikkeld. Maar Franssen lijkt hier weinig moeite mee te hebben. De lijnen worden mooi compact en overzichtelijk gehouden al is het wel zo dat zodra er een verbinding lijkt te komen deze het volgend moment weer even verbroken worden. Totdat ze toch definitief verbonden worden. Net allemaal tandwieltjes, die steeds weer een andere kant opdraaien, zoekende naar het goede punt om zich aan elkaar vast te klikken.

Franssen doet goed haar best zo min mogelijk weg te geven. Toch slaagt de auteur er bij mij niet in om alles tot aan het eind verborgen te houden. Er borrelen langzaam wat vermoedens op al blijven er eerst nog wat twijfels. Dan als een donderslag aan heldere hemel wordt dat punt bereikt waarop (bijna) alles duidelijk wordt. Er moeten daarna alleen nog wat puntjes op de i gezet worden en ook dit doet de auteur op eigenzinnige wijze. Inclusief een kleine surprise op de allerlaatste bladzijde, al is dit toch ook wel iets wat een beetje was te verwachten…

Kamer 305 is wederom het bewijs Franssen over talent beschikt. Eerder liet ze dit al zien met de thriller Schaduwen en het succes hiervan weet ze met dit boek zeker te evenaren. De wijze van opzet, de uitwerking en een verhaal met originaliteit, dat ervoor zorgt dat de lezer volledig het boek ingetrokken wordt. En eenmaal aan het lezen slaagt de auteur er met haar enerverende schrijfstijl de lezer zodanig aan het boek te binden dat het zwaar valt het boek even terzijde te leggen. Dit is zo’n boek die na de laatste bladzijde een gevoel van teleurstelling oproept. Omdat het zo genieten was en even is het of je in een groot gat valt en niet meer weet wat te doen. Gelijk een volgend boek oppakken lukt niet, want Kamer 305 zit nog te veel in het hoofd en het heeft tijd nodig voordat dit boek losgelaten kan worden. Een thriller om nog geruime tijd van na te genieten…

Kamer 305 laat van begin tot eind volop genieten van een

Geschreven bij Kamer 305

Deze thriller is, denk ik, één van de beste thrillers van 2019. Wat zit dit verhaal meesterlijk in elkaar!

Yvonne Franssen heeft een goede stijl. Daarnaast is het plot van ‘Kamer 305’ heel sterk. Je hebt geen idee hoe het zit. In je hoofd probeer je lijntjes te maken, maar je wordt op het verkeerde been gezet. Het moment dat alles in elkaar valt, is heel goed. Je staat versteld! Het einde is fenomenaal. (Meer verklap ik lekker niet!)

In het begin is het heel even wennen aan de namen van de personen en hoe de personen ten opzichte van elkaar staan. Als je dit door hebt, dan leest het verhaal als een trein. Daarnaast zorgen de korte hoofdstukken ook voor vaart. De korte hoofdstukken zijn geschreven vanuit verschillende personen (de namen staan boven de hoofdstukken). Soms werkte dit echter afleidend. Dan zat ik in het verhaal van de ene persoon en dan ging je alweer door naar de volgende.

Er zit een bepaalde sudderende spanning in het verhaal. De personages zijn interessant en zorgen voor een herkenbaarheid bij de lezer. Hierdoor komt de thriller heel dichtbij. Ben je gek op thrillers? Dan is ‘Kamer 305’ ideaal voor jou!

Deze recensie stond eerder al op Veronique's Boekenhoekje!
http://www.veroniquesboekenhoekje.nl/recensie-kamer-305-yvonne-franssen/

Geschreven bij Kamer 305

In de leesclub van VrouwenThrillers lazen we het boek van Yvonne Franssen met de titel Kamer 305. Met dank aan Yvonne Franssen en de uitgeverij Futuro voor het beschikbaar stellen van de leesexemplaren.

Als jong meisje las Yvonne Franssen al veel spannende verhalen en droomde ze dat ze ook een schrijver zou worden.
Ze deed mee aan verschillende schrijfwedstrijden waaraan ze mooie publicaties en prijzen overhield. Haar debuutthriller Talio verscheen in 2012, gevolgd door De genius.
In 2013 schreef ze een minithriller Mysterie aan de Maas.
Ook schrijft ze iedere dag een versje die ze onder andere post op Facebook. In 2018 verscheen Schaduwen en nu dus Kamer 305.

De donkere cover van Kamer 305 waarop een lege parkeerplaats te zien is, oogt mysterieus en roept spanning op. De gele letters knallen van de cover zodat deze zeker zullen opvallen in een boekhandel.

In Kamer 305 maken we kennis met Kim (getrouwd met Simon), Martijn (een getrouwde man maar heeft een verhouding met Kim) en Eva (haar vader is gestorven maar is donor geweest voor een drietal personen).
Kamer 305 is de vaste locatie waar Kim en Martijn afspreken. Wanneer Martijn niet arriveert op de afgesproken tijd, besluit Kim alvast de wijn klaar te zetten. Tot haar schrik ligt er een dode vrouw in het bad. Ze neemt een rigoureus besluit, een besluit dat grote gevolgen blijkt te hebben. Eva gaat op zoek naar de personen die donormateriaal van haar vader hebben gekregen en stuit op een aantal vreemde zaken.
De levens van Kim en Eva raken verstrikt tijdens hun zoektocht naar de mysterieuze moorden en komen zelf in gevaar.

Wat een heerlijke thriller heeft Yvonne Franssen weer geschreven.
Haar vlotte schrijfstijl, de megakorte hoofdstukken zorgen ervoor dat je alles om je heen vergeet en maar één ding wil: lezen!
In het begin is het wennen wie er aan het woord is. De namen staan boven de hoofdstukken en langzaam leer je de personages kennen.
Er worden verschillende puzzelstukjes op tafel gegooid en langzaam vormen deze de complete puzzel.
In de eerste persoon vertellen Kim, Eva en Martijn het verhaal. Ook de dader komt aan woord. Dit is duidelijk gemaakt door een ander lettertype te gebruiken. Lange tijd blijft het onduidelijk wie deze persoon is. Yvonne houdt dit goed verborgen voor de lezer, regelmatig word je op het verkeerde been gezet en blijft het gissen naar de dader.
Ook strooit ze met cliffhangers en dit maakt je extra hongerig naar het einde.
Niet alle personages zijn even sympathiek maar dit is precies de bedoeling van Franssen. Als lezer leef je intens mee met Kim en Eva. Ze worden duidelijk in beeld gebracht en voelen ‘echt’.
Yvonne Franssen heeft met Kamer 305 wederom bewezen dat ze in de top tien van Nederlandse thrillerauteurs hoort. Het is een super spannende thriller, geschreven in de typische ‘Franssenstijl’ met een einde waarbij je mond openvalt en nog lang blijft hangen in je hoofd.
Een dikke vette aanrader!

Geschreven bij Kamer 305

Kamer 305 is geschreven vanuit vier perspectieven, Kim, Martijn, Eva en de, in het begin nog, onbekende moordenaar. Eerst wordt een kort hoofdstuk gewijd aan Eva, daarna komt de onbekende persoon aan het woord en dan begint het eigenlijke verhaal dat zich in ruim een week afspeelt. In het begin van die week wordt verteld dat Kim op weg is naar Kamer 305 in een hotel, waar ze haar geheime minnaar zal ontmoeten. Voor hun stiekeme afspraakjes is dit hun vaste plek, altijd Kamer 305. Als Kim daar arriveert, ziet ze op het bed het lichaam van een vrouw liggen. Martijn is er nog niet en later blijkt dat hij die avond helaas verhinderd is. Kim neemt in haar radeloosheid een verstrekkende beslissing.

Eva is de dochter van Jasper Duijn, voor de buitenwereld een charmante man, maar thuis een tiran voor vrouw en kinderen. Op een dag wordt hij Singapore vermoord. Zijn lichaam wordt overgevlogen naar Nederland en is goed voor drie personen die een orgaan nodig hebben en zodoende hun leven aan hem te danken hebben. Na enige tijd wordt een van de drie personen ook vermoord aangetroffen en een andere wordt vermist. Eva vermoedt dat er tussen de twee moorden en de vermissing een verband bestaat. Ze gaat op onderzoek uit en probeert te achterhalen, of er inderdaad een samenhang is. Ze komt zo in contact met Kim en Martijn. Samen proberen ze meer te weten te komen. Ook vanuit de moordenaar krijgen we stukje bij beetje meer informatie over de motieven en wat hij van plan is.

In die week waarin het eigenlijke verhaal zich afspeelt, gebeurt er heel veel. Daaraan voorafgaand zijn er enkele data die al ruim daarvoor plaatsvinden en erna staan er twee data vermeld die een paar maanden na die week van toepassing zijn. En zelfs daarin worden we nog voor een verrassing geplaatst. En dat is de sterke kant van dit boek. Op het moment dat je denkt te weten hoe het verhaal in elkaar zit, word je weer op het verkeerde been gezet. Van het begin tot het eind van het boek wordt de spanning opgebouwd en kom je diverse plotwendingen tegen. Het verhaal zit goed in elkaar en klopt van begin tot eind.

Yvonne Franssen heeft een plezierige manier van schrijven. Het verhaal is goed te volgen, al zijn er heel veel snelle perspectiefwisselingen. Maar dat zorgt er ook voor dat je van alle kanten zicht krijgt op alle verhaallijnen. Soms is het wat lastig zo snel te schakelen als het perspectief wisselt van de ene naar de andere persoon. Ook mooi is het dat het onderwerp orgaandonatie ter sprake komt en zeker de veranderingen in gedrag die gepaard kunnen gaan met het transplanteren van een donororgaan in een ontvanger.
Kortom, Kamer 305 is een boek dat heerlijk wegleest, een actueel onderwerp beschrijft in een spannende setting en op die manier zorgt voor enkele uren vol leesplezier.

Geschreven bij Kamer 305

“Kamer 305” rolde deze week in de brievenbus, een boek dat ik al regelmatig voorbij zag komen social media, dus meteen klaar gelegd om te lezen… Nou dat heb ik geweten… de tijd vloog voorbij, menig kopje koffie koud en afwezig reageren op huisgenoten.. ja helemaal in het boek opgezogen….

Een heerlijk spannend boek, vlot geschreven, mede door de korte hoofstukken. De hoofstukken waren geschreven vanuit verschillende personages ( Eva, Kim, Martijn) . Vaak kan dat storend zijn, maar dat was in dit geval prima bij te houden. De Spanning wordt goed opgebouwd, ieder hoofdstuk kom je een stukje dichter bij en dat niet alleen, je zit hard mee te denken van wie kan het gedaan hebben, en wie is toch die anonieme figuur in sommige hoofdstukken voorbij komt… de auteur weet zo de lezer knap nieuwsgierig te houden , je wilt en kunt alleen maar doorlezen. Je wilt gewoon weten wat er nu precies in Kamer 305 is gebeurd…. Aan het einde komen de puzzelstukjes samen bij een zeer verrassend plot die ik niet zag aankomen. Meesterlijk geschreven !

Ik kan een lang verhaal gaan ophangen, maar dat is gewoon niet te doen, omdat de woorden verder ontbreken. Dit boek moet gewoon iedere thriller liefhebber of liefhebber van Nederlandse Auteurs lezen. Je gaat er daar echt geen spijt van krijgen! Absolute aanrader !

Geschreven bij Kamer 305

Ik val met de deur in huis: dit boek moet je echt lezen! De schrijfster is enorm goed in spanning opbouwen. Daarnaast zijn de personages realistisch, het zouden je buren kunnen zijn. Het zijn hele normale mensen met een normale baan, een gezin, etc.

De schrijfster werkt ook met verschillende perspectieven, waardoor het verhaal als het ware verschillende puzzelstukjes heeft die aan het einde bij elkaar komen. Dit is ook leuk voor mensen die vaker thrillers lezen, omdat het niet een duidelijk format is, geen standaardopbouw waarbij je al halverwege het boek weet wie de dader is.

Tot slot vind ik het heel leuk dat het boek zich gewoon in Nederland afspeelt. Dat maakt de setting toch wat herkenbaarder en realistischer dan als het zich in een Amerikaanse wereldstad zou afspelen. Een lijk in een hotelkamer kan ook gewoon in Nederland, dus het zou jou ook kunnen overkomen.

Al met al een topper, ga dit lezen!

Geschreven bij Kamer 305

Gisteren het boek “ Kamer 305” van Yvonne Franssen uit gelezen….wat een super spannend boek! Door verschillende personen wordt het verhaal verteld, Kim, Eva en Martijn en tussendoor steeds stukjes in kleinere letters, het verhaal van de dader. Soms dacht ik wat meer te weten, maar ik had het toch mis.
Het boek leest erg makkelijk door de steeds korte hoofdstukken en ja….IK weet wat er in Kamer 305 gebeurde…wil je het ook weten………wel gewoon lezen dat boek! Je zal er geen spijt van hebben. Ik heb er erg van genoten!

Geschreven bij Kamer 305

Yvonne Franssen schreef eerder de thriller Schaduwen en gaat nu opnieuw het hart van de thrillerliefhebbers veroveren met Kamer 305.

Aan het begin van het verhaal leert de lezer meteen Kim, Eva en Martijn kennen die elk een deel van het verhaal vertellen vanuit hun eigen perspectief. Hierdoor krijg je als lezer een uitgebreide kijk op de dingen, maar toch is elk beeld natuurlijk gekleurd door degene die het meemaakt. Dit maakt het uitermate boeiend, maar langs de andere kant een tijdje ook een beetje ingewikkeld doordat de lezer de personages nog niet goed kent en er best wat namen de revue passeren. Er is ook nog een vierde perspectief, namelijk dat van degene die verantwoordelijk is voor de moorden. Door ook deze persoon aan het woord te laten, creëert de auteur een extra spanningsboog waardoor de lezer het hele verhaal lang door wil blijven lezen om hem of haar te ontmaskeren.

Hoewel er dus in het begin aardig wat namen en personages aan bod komen, slaagt Franssen erin de verwarring al snel naar de achtergrond te verbannen door het verhaal meer naar de voorgrond te brengen. Vanaf de eerste bladzijde is de nodige spanning en actie aanwezig waardoor je als lezer niet anders kan dan verder lezen. Dankzij de korte hoofdstukken en aangename schrijfstijl van de auteur leest het boek als een sneltrein. Ondanks het feit dat ikzelf de link al snel had gelegd en de dader kon ontmaskeren, bleef het boeiend tot het eind. Zeker omdat Franssen op de allerlaatste bladzijde nog een grote verrassing in petto heeft die mijn hart een slag deed overslaan…

Kamer 305 is een waar feest voor elke thrillerliefhebber: meerder personages die aan het woord komen, korte hoofdstukken die de spanning opdrijven en veel vragen zonder antwoord. Een heerlijke thriller om van begin tot eind van te genieten, ondanks dat het misschien af en toe licht voorspelbaar is. Gelukkig stoort dat geen seconde en zorgt Franssen voor een eind dat niemand ziet aankomen.