Kinderspel

Geschreven bij Kinderspel

Wat commissaris Brunetti deze keer tegenkomt is echt geen kinderspel.
Dit is een zeer actueel boek, al is het al een aantal jaren geleden geschreven.
Een aanrader. Deze Venetiaanse detective serie is heerlijk om te lezen

Ik heb dit boek besteld in de verwachting een spannend boek te ontvangen waarin ik me helemaal zou kunnen "verliezen". Dat viel echter nogal tegen. Er zit weinig vaart in, onder meer veroorzaakt door de vele zijpaden die telkens worden ingeslagen. Zo wordt bijvoorbeeld regelmatig uitgebreid beschreven wat de hoofdpersoon eet en drinkt, wat voor het verhaal natuurlijk helemaal niet relevant is. Daardoor raakte ik steeds de draad van het verhaal kwijt. Ook miste ik spanning; het verhaal is vrij vlak geschreven en mist diepgang. De wereld van de kinderhandel zit vast veel gecompliceerder in elkaar dan uit dit boek blijkt. Tot slot had ik meer emotie verwacht: het is niet niks als je na 1,5 jaar je kind kwijtraakt omdat je er op een onwettige wijze aan bent gekomen. De impact daarvan op de ouders blijft een beetje onderbelicht hoewel het er bij de vader uiteindelijk wel toe leidt dat hij door het lint gaat. Daarentegen wordt wel vaak beschreven hoe de inspecteur die de zaak onderzoekt er in staat. En dat dan net weer té vaak, naar mijn mening. Het enige positieve aan het boek vind ik dat het zich afspeelt in Venetië en dat op een voor mij zeer herkenbare wijze, bepaalde typisch Italiaanse reacties en gewoontes goed worden beschreven. Al met al echter geen echte aanrader.

Maatschappelijk betrokken thriller

heb dit boek gekocht voor een vriendin, die is vol lof over de goede kwaliteit van dit tweedehands product. Zij houdt erg veel van deze schrijver en dit werk ontbrak in haar collectie. Ik lig nu in de bovenste schuif bij haar.

Het zoveelste boek van Donna Leon, en opnieuw een boek dat ik meermaals zal herlezen, om zijn karakterplots alleen al. Daarnaast weet ze perfect de Venetiaanse mentaliteit te schetsen met zijn aandacht voor basale behoeften, eten, gezin en traditie, en zijn harde veroordeling. Brunetti is op zijn manier de tot leven geworden Venetiaan, maar met nog net voldoende zicht op de 'echte' om het ook te kunnen herkennen.
Iedere keer opnieuw als ik in Venezia rondloop herken ik het, zo levensecht schetst ze de atmosfeer. Een boek dat niet op de clichés van detectives en politie rekent, maar een realistisch beeld schept van politiewerk, het zoeken, wachten en soms ook oog hebben voor toevalligheden.

het eerste boek dat ik las van Donna Leon en ik denk niet dat er nog zullen volgen.
Buiten dat het verhaal af en toe verrassende zijpaden bewandeld, sleept het zich ook voort.
Totaal niet relevante zaken om de zaak op te lossen, krijgen erg veel aandacht. Zoals de relatie van de inspecteur, wat hij eet en drinkt en de weersomstandigheden in Venetië. Als ik zulke dingen wil lezen dan pak ik wel een roman of kookboek.