De kleine bakkerij aan het strand 2 - Zomer in de kleine bakkerij

Geschreven bij Zomer in de kleine bakkerij

Ook naar dit deel heb ik met veel plezier geluisterd. De personages zijn inmiddels bekenden en dat maakt het nog leuker en gemakkelijker om mee te leven. Het is niet heel erg spannend, romantisch, met veel diepgang of spectaculair maar toch zorgt ook dit deel voor een paar uurtjes ontspanning. Leuke verhaallijnen en personages. Een verhaal over familie, vriendschap en liefde. Prettige "voorleesstem". Nu wachten op het derde deel...

Geschreven bij Zomer in de kleine bakkerij

Je leest het in 1 adem uit. Feel good

Tot mijn grote plezier ben ik uitgeloot om dit mooie boek proef te lezen en een review erover mag schrijven! Mijn dank daar nogmaals voor.

Na deel 1 (de kleine bakkerij aan het strand)van deze serie ervan met veel plezier te hebben gelezen begon ik hieraan met veel plezier zo net voordat de zomertijd begint. De schrijfster probeert het plezierige gevoel dat zij vroeger had in Cornwall over te brengen naar de lezer doordat ze die plaats gebruikt als setting voor Mount Polbearne. Dit lukt haar zeker doordat alles zeer nauwkeurig ,zonder langdradig te worden ,is beschreven en t lijkt alsof je er zelf ook bent. Na korte proloog ben je weer helemaal daar waar deel 1 afgelopen was.
Polly voelt haar eigen na haar breakup helemaal thuis op Mount Polbearne en de bakkerij waar ze werkt is druk!
Ook helemaal gelukkig is ze met haar grote liefde en Neal de papagaai duiker niet te vergeten.Ze word nog steeds t nieuwe meisje genoemd maar de locals omarmen haar intussen wel. Dit is leuk om te lezen aangezien ze eerst niet eens brood mocht verkopen van de mevrouw Manse. Welke ‘de bakkerij’runde van het eiland en Polly als een vreemde eend in de bijt zomaar broodjes ging bakken en verkopen. Nu gaat alles voor de wind en is ze dolgelukkig.nog steeds werkzaam in de bakkerij welke van mevrouw Manse is en ze de vrije hand heeft aangezien mevr Manse bij haar zus logeert en gezondsheidsprobleme n heeft. Ze runt als t ware nu allebei de winkels van Mevr Manse met wie ze na n lange strijd vrede had gesloten. Dit alles komt op losse schroeven te staan na een tragische gebeurtenis.Polly zou Polly niet zijn als ze zich hier niet als n leeuw staande in zou houden. Prachtig beschreven is het dal waar Polly in zit en uiteraard zich doorheen slaat. Het boek bevat de nodige romantiek, humor en spanning!!! Kortom een echte must read. Alleen zou ik het boek niet leZen als je aan de lijn doet met de nauwkeurige beschrijvingen van allerlei lekkere broodjes :)

Sommige auteurs hebben het in zich om goede en verrassende boeken te blijven schrijven en Jenny Colgan is één van deze auteurs. Ze laat geen steen omgekeerd en probeert altijd weer een unieke invalshoek te zoeken om haar boek een verrassende twist te geven. Dit begon al in de Café Zon en Zee serie en blijft doorgaan in de boeken over de kleine bakkerij aan het strand.

De schrijfstijl van Jenny is beeldend en zodra je het boek openslaat ruik je al bijna de zee en proef je het heerlijke brood wat door Polly gebakken is. Met haar boeken hoef je in deze nare periode niet eens op vakantie omdat je er al bent zodra je begint te lezen. De karakters beschrijft ze levendige en ook hun kun je daarom voor je zien, vooral met Neil, de papegaaiduiker, is dit het geval, je zult nooit meer een andere vogel willen hebben.

Voorafgaand aan het boek vind je een brief van Jenny waarin ze het eerste deel van deze serie De kleine bakkerij aan het strand nog even samenvat zodat je direct weer in het boek zit zonder dat je moet nadenken over wat er ook al weer gebeurt was in het eerste boek. En net als in eerdere boeken wordt ook dit boek afgesloten met een aantal heerlijke recepten die zo uit Polly haar bakkerij zouden kunnen komen, heerlijk om zelf mee aan de slag te gaan. (Nog een goede reden om het boek nu te kopen! We kunnen toch niet naar buiten bak lekkere een brood, cake of iets anders voor jezelf en je buren)

“‘Hé Pol, je bent Neil vergeten!’ bulderde een zware stem met Amerikaans accent […] ‘Ik was hem niet vergeten,’ antwoordde Polly vermoeid. ‘Vogels hebben niets te zoeken in een winkel. Hij hoort naar de rotsen te huppen om vrouwtjespapegaaiduikers te versieren.’ ‘Of mannetjespapegaaiduikers,’ zei Huckle. ‘Je mag er niet zomaar van uitgaan dat hij hetero is.’ Polly keek hem recht aan. ‘Noem je me nu een vogelhomofoob?’”

Zoals een goede feelgood betaamt zit Zomer in de kleine bakkerij vol met humor en liefde, maar ook moeilijkere thema’s passeren de revue, zo komt het thema pesten meerdere malen naar voren i en laat Jenny zien dat dit ook bij volwassenen nog vaak gebeurt en ook rouw en omgaan met het verlies van een dierbare is een terugkerend thema. Deze wat heftigere thema’s worden door Jenny op een manier beschreven dat ze niet teveel negativiteit brengen maar je als lezer wel merkt hoeveel impact het kan hebben op iemands leven. Door haar manier van schrijven zorgt het er juist voor dat het verhaal diepere betekenis krijgt terwijl het wel een vrolijk en liefdevol verhaal blijft.

Helaas was het boek veel te snel uit maar kunnen we in september het derde deel al verwachten genaamd: Winter in de kleine bakkerij

Dankzij uitgeverij Luitingh-Sijthoff mocht ik meedoen met de leesclub van het boek “De zomer in de kleine bakkerij”.

En het is inderdaad zoals de achterflap aankondigt een heerlijke feelgoodroman.

Jenny Colgan, de schijfster, begint met een kleine samenvatting het voorgaande boek zodat je het boek kan lezen zonder al te veel voorkennis.

In “De zomer in de kleine bakkerij” maken wij kennis met een aantal nieuwe personages die in de loop van het boek geïntroduceerd worden.

In dit boek heeft Polly de oude vuurtoren gekocht. Ze woont daar samen met haar vriend Huckle en Neil, een ondeugende, maar ook grappige papegaaiduiker. De vuurtoren moet nog opgeknapt worden, maar ze heeft daar echter nog niet genoeg geld voor, daarom werkt ze heel hard in de bakkerij om genoeg geld te verdienen. Ze is een vrouw die onafhankelijk wilt blijven en zelf haar geld wilt verdienen, dus zij accepteert ook geen financiële hulp van anderen, zelfs niet van haar vriend Huckle.

Op het eiland ligt de bakkerij van Polly, die ze opgeknapt heeft en die nu heel goed loopt. In de bakkerij heeft Polly hulp van Jayden die eigenlijk visser is, maar een beetje bang is voor het water. Hij voelt zich veel meer thuis in de bakkerij en maakt graag een praatje met de klanten en die waarderen dat ook. Eigenlijk mag Neil vanwege de hygiëne niet in de bakkerij komen, maar hij glipt soms toch stiekem binnen tot plezier van de klanten die ervan genieten om hem te voeren en de kruimels op te zien eten.

Het eiland heeft nog een tweede bakkerij en daar werkt Flora. Zij maakt de meer traditionele brood en cakes, terwijl Polly in haar bakkerij nieuwe recepten uitprobeert. Mevrouw Manse is met pensioen en verhuurt beide bakkerijen een Polly.

En alles gaat goed, totdat Polly een telefoontje krijgt dat mevrouw Manse overleden is. Zij woonde na haar pensioen bij haar zus, maar ze zijn oorspronkelijk van het eiland en mevrouw Manse wil daar ook begraven worden. Omdat mevrouw Manse niet zo geliefd was, wilt niemand meewerken aan haar begrafenis, zodat Polly alles regelt. Na de begrafenis blijkt dat de zus van mevrouw Manse andere plannen heeft met de bakkerij, waardoor er een strijd begint tussen een van haar zonen en Polly.

Intussen komt ook de weduwe van Tarnie op het eiland wonen. Polly houdt het geheim dat zij een relatie met Tarnie gehad heeft en sluit vriendschap met haar. Maar natuurlijk kan zoiets niet lang geheim blijven, waardoor de gevolgen niet te overzien zijn.

Neil krijgt een ongeluk, daardoor moet Polly een moeilijk besluit nemen of ze hem houdt of toch wegbrengt.

Tijdens een hevige storm valt het licht van de vuurtoren uit en moet Polly improviseren met noodverlichting. Dan ziet ze dat er een boot in nood is en gaat ze samen met Selina er op uit om deze mensen te redden, aangezien alle vissers ergens anders bezig zijn.

Dit boek bevat alle elementen van een heerlijke zomerroman: zon, liefde, conflicten, vriendschappen en onzekerheden, maar zeker ook humor en spanning. Het zet aan tot doorlezen omdat je wilt weten hoe het afloopt.

Na een korte samenvatting van het eerste boek (heel handig als het even geleden is dat je deel 1 hebt gelezen) begin je aan het nieuwe avontuur van Polly en de andere inwoners. Meteen vanaf het eerste hoofdstuk zit je lekker in het verhaal. Dat is direct het grootste verschil met het vorige boek, waarin het even duurde voordat je er lekker inzat. Je kent de personages, je kent de omgeving en je kent de voorgeschiedenis… en je bent ontzettend nieuwsgierig wat de toekomst voor ze in petto heeft.

Colgan maakt het haar personages niet altijd even gemakkelijk en dat siert haar. Het leven zelf verloopt natuurlijk ook niet altijd even gemakkelijk. Het maakt het verhaal net wat echter dan waarin alles maar van een leien dakje gaat. De ontknoping is mooi en ontroerend. Wat was het een bijzondere zomer in het havenstadje. De epiloog van ‘Zomer in de kleine bakkerij’ laat je uitkijken naar het derde deel in deze serie.

Zomer in de kleine bakkerij

Polly Waterford woont samen met haar grote liefde Huckle in een vuurtoren in het plaatsje Mount Polbearne. Ze heeft ook nog een bijzonder huisdier en dat is Neil een papegaaiduiker. Hij volgt haar waar ze ook maar heen gaat haar hobby en tevens haar werk is de bakkerij. Als de eigenares komt te overlijden en de zoon van de nieuwe eigenaar het heft in handen neemt wordt alles anders. Zelfs zo erg dat Polly ontslag krijgt en helemaal opnieuw moet beginnen. En als dat nog niet genoeg is komt Selina op het eiland wonen. Voor haar heeft Polly een groot geheim zal dit goed komen?

Voor mij was dit de eerste kennismaking met Polly je kunt dit boek best apart lezen maar mijn voorkeur zou toch zijn om het eerste deel te lezen. Je kan je meer inleven hoe Polly zich soms voelt en weet dan ook hoe de verhoudingen zijn.

Jenny Colgan heeft opnieuw meeslepende verhaallijnen gecreëerd. Achterin Zomer in de kleine bakkerij staat een voorproefje van het derde deel Winter in de kleine bakkerij wat in september verschijnt. Ik kan niet wachten om weer verder te lezen! Jenny Colgan verovert je hart met heerlijke personages, een aandoenlijke papegaaiduiker en een idyllisch havenstadje.

Het is eindelijk zomer in de kleine bakkerij aan het strand. Polly Waterford is gelukkiger dan ooit: haar bakkerij loopt goed en samen met Huckle, de liefde van haar leven, geniet ze van het leven in het havenstadje Mount Polbearne, dat haar thuis is geworden.
Toch zit er een donker randje aan de fijne zomerbries die door het dorp waait. Selina, Polly's vriendin die sinds kort weduwe is, wil verhuizen naar het eiland. Maar Polly draagt een geheim met zich mee dat Selina's herstel overhoop kan gooien. En wanneer de oude eigenaar van de bakkerij opeens sterft staat Polly's bedrijf op het spel. Zal Polly alles verliezen waar ze van houdt?
•
“Zomer in de kleine bakkerij” is het tweede deel in de Bakkerij-serie geschreven door Jenny Colgan. Eerder verscheen al het eerste deel “de kleine bakkerij aan het strand”. Wat kan deze auteur toch heerlijke feelgood romans met een diepere laag schrijven. Als je dit tweede deel openslaat vind je als eerste een brief van de auteur, in deze brief neemt ze je nog even mee langs de gebeurtenissen die zich in deel één hebben afgespeeld. De korte herhaling is fijn en zo ben je weer helemaal up-to-date en klaar om in deel twee te beginnen.
•
“Zomer in de kleine bakkerij” is geschreven vanuit het perspectief van Polly en wat is dat toch een fijn mens. Je leest gedurende het verhaal wat ze denkt en voelt en daardoor leef je weer volop met haar mee. Natuurlijk gaat het Polly niet voor de wind en is de rozengeur en maneschijn soms ver te zoeken toch blijf je hopen dat alles uiteindelijk goed voor haar af zal gaan lopen. Je gunt het haar in elk geval van harte. Alle personages die voorkomen passen perfect in het verhaal en er zijn er die echt het bloed onder je nagels vandaan halen. Er is in dit verhaal weer een blik met verschillende emoties opengetrokken, lachen, huilen, boosheid, verdriet, het zit er allemaal in. Een heerlijke ultieme feelgood roman, met alles erop en eraan.
•
De schrijfstijl van Jenny Colgan is ontzettend prettig, vlot, beeldend, romantisch en vermakelijk, maar er zit ook zeker weer wat diepere laag in dit verhaal. Toch weet Jenny wel alles op een bepaalde manier luchtig en in balans te houden. Het verhaal leest heel gemakkelijk weg en vanaf de eerste pagina wist het mij weer helemaal mee te nemen naar het eiland Mount Polbearne.
•
Het einde doet je alweer laten verlangen naar het volgende deel! Dat dit najaar zal gaan verschijnen onder de titel “winter in de kleine bakkerij”. Ik kan in elk geval niet wacht om daar weer in te duiken. Tot die tijd ga ik maar aan de slag met de recepten die achterin het boek te vinden zijn.

Zomer in de kleine bakkerij is deel 2 van het avontuur van Polly. In De kleine bakkerij aan het strand heeft Polly een nieuwe leven opgebouwd op Mount Polbearne. Ze is gelukkig in de kleine bakkerij aan het strand waar ze eindelijk haar draai heeft gevonden, gelukkig is met Huckle en haar papegaaiduiker Neil. Maar dan wordt haar wereld op haar kop gezet als mevrouw Manse overlijdt. Zij is de eigenaar van de bakkerij waar Polly werkt. Haar zus erft de bakkerij en laat haar zoon Malcolm de zaak overnemen. Helaas blijkt hij een enorme hork te zijn. Polly dreigt alles kwijt te raken, haar werk, Huckle en Neil. Komt het allemaal nog weer goed?

Mijn eerste kennismaking met Jenny Colgan was met de Café, zon en zee serie. Daar heb ik van genoten. En na het lezen van de kleine bakkerij aan het strand kon ik niet wachten op zomer in de kleine bakkerij. Ik was vooral benieuwd hoe de relatie met Huckle verder zou gaan en natuurlijk hoe het met Neil was, want Neil is toch wel mijn favoriete personage in deze serie. Vanaf de eerste bladzijde had de schrijfstijl van Jenny mij weer in haar greep. Het verhaal leest gemakkelijk zoals een echte feelgood betaamt. Sterk aan de boeken van Jenny vind ik dat alles toch net anders loopt dan verwacht, en door verschillende problemen met elkaar te verbinden en door elkaar te laten lopen moet je gewoon verder lezen. Ik had het boek dan ook binnen twee dagen uit. Ze stelt familierelaties, vriendschap en de liefde centraal zonder het een zoetsappig verhaal te laten worden. Alles lijkt mis te gaan maar toch weet Polly uit het dal te kruipen en zitten er diverse onverwachte wendingen in het verhaal die ik niet zag aankomen. Jammer vond ik wel dat Neil er weinig in voor kwam maar dat wordt vast in het volgende boek goed gemaakt. Het verhaal heeft weer een mooi einde dat triggert naar het volgende deel. Gelukkig komt Winter in de kleine bakkerij dan ook al in september uit en hoef ik niet lang te wachten totdat ik weer weg kan dromen naar Mount Polbearne waar Polly weer nieuwe avonturen zal gaan beleven. Dit deel krijgt van mij 5 sterren, want ik heb genoten. De boeken zijn prachtig en ik zal dan ook de hele serie zeker vaker lezen.