Koude Aarde Soms Is Het Beter Om Het Verleden Te Laten Rusten

De omschrijving op de achterkant belooft meer dan dit boek waarmaakt.
De dromen worden amper uitgewerkt, en pas de laatste 30 pagina's behandelen het deel dat het vliegtuig niet komt opdagen, zonder enige spanning .
Het verhaal wordt verteld door een aantal van de groepsleden met veel "flashbacks"van hun privé leven. Erg langdradig.
Een van de weinige boeken waarbij ik mijzelf heb moeten weerhouden om het niet opzij te leggen. Ik was blij dat het uit was.
Beslist geen boek dat in mijn boekenkast komt, eerder in een doos op zolder in afwachting van een rommelmarkt.

Als ik de titel lees en de korte beschrijving op de achterkant van het boek, moet het heel veelbelovend zijn. Helaas....
De personage worden wel uitgediept en het leuke is dat er ook vanuit de personages verteld word. Maar wat ze nou precies meemaken is niet duidelijk.
Ze gaan naar Groenland voor een opgraving en dat is ook het doel. Maar het verhaal zelf verteld niet veel, er zit geen diepgang in. Er word gesuggereerd dat er iemand anders ook bij het kamp is, maar dat wordt nooit duidelijk. De crew wilt weg met het vliegtuig wat niet komt, maar uiteindelijk toch wel? De laatste hoofdstukken zijn erg onduidelijk over wat er nu gebeurd.

Het verhaal is anders, maar de beklemmende sfeer die dit boek ademt deed mij erg denken aan de film "The blair witch project". Eigenlijk gebeurt er weinig ècht concreets, maar onafgebroken hangt er die spanning, dreiging in de lucht. De hoofdstukken worden vanuit de verschillende personages geschreven, waardoor je gaandeweg iets meer te weten komt over hun verleden en hoe ze tegenover elkaar staan. Het wantrouwen naar elkaar groeit, naarmate het verhaal vordert. Geen verhaal vol actie, de spanning zit 'm in de sfeer.

Koude aarde is een ijzingwekkende roman die meer weg heeft van een thriller. Vijf jonge archeologen gaan onder leiding van de ambitieuze Yianni opgravingen doen in het Westelijk kustgebied van Groenland. Ze hopen zo te ontdekken hoe de laatste Groenlander in dit gebied verdween, in de Middeleeuwen. Twee Amerikanen, twee Britten en een Schot verruilen het thuisfront voor het hoge Noorden en ontdekken al snel dat er het nodige aan de hand is van waar ze vertrokken zijn. Met de Mexicaanse grieppandemie in ons geheugen kunnen we een beetje een voorstelling maken hoe in Koude aarde er wereldwijd een uitbraak ontstaat met ongekende omvang. Als alle communicatie wegvalt is de groep op zichzelf aangewezen en op elkaar. Beetje bij beetje krijgen ze het idee net zo geïsoleerd te zijn geraakt als de Groenlanders in de 14de eeuw. Nina, de Engelse waar het verhaal bij begint, is niet zo ervaren maar haar liefde voor het hoge Noorden maakt haar nieuwsgierig. Sinds haar aankomst op Groenland heeft ze griezelige dromen waarin de laatste bewoners van dit onheilspellende en desolate gebied zich aan haar laten zien. Alle karakters worden mooi neergezet en ieder heeft zo zijn of haar eigen spoken uit het verleden meegenomen. Een boek dat soms moeilijk leest door alle termen op archeologisch gebied, de sagen van Groenland en ook hoofdpersoon Nina blijft wat ongrijpbaar. Maar de spanning en de uitwerking van het geheel maken een hoop goed. Had wel het idee dat er erg veel verhaal moest op relatief weinig bladzijden.