Koude Lente

Geschreven bij Koude Lente

Dit was mijn eerste boek van Lieneke Dijkzeul. Het verhaal op zich sprak me wel aan, maar ik vond het wat langdradig beschreven en hierdoor kwam ik er niet goed doorheen (wel uitgelezen). Ik heb iedere dag een paar bladzijden gelezen, dus het was zeker geen boek dat ik één ruk uit wilde lezen. De spanning werd opgebouwd en je wordt even op het verkeerde been gezet met de dader, maar ik vind het verder geen aanrader. De schrijfstijl sprak me niet zo aan, dus ik zou niet snel nog een boek van Lieneke Dijkzeul lezen.

Geschreven bij Koude Lente

In het begin is het verhaal erg langdradig, af en toe ook wat onduidelijk. Persoonlijk vind ik, als Friezin, dat Talsma nogal cliché wordt neergezet, met name het "nou" achter vele uitspraken van hem stoorde me. Tegen het einde van het boek vond ik het verhaal pas boeiend worden, het einde is dan ook verrassend

Geschreven bij Koude Lente

Het eerste boek wat ik van deze schrijfster heb gelezen. Het verhaal vond ik wel aardig, maar het pakte mij niet heel erg. Ik had niet de behoefte om direct door te lezen omdat het zo spannend was. Wel wordt er een schrijnend thema in naar voren gebracht.

Geschreven bij Koude Lente

De dood van een vijfjarige op een regenachtige zondagmiddag in het park schokt de buurt waarin ze woonde. Met haar nieuwe fiets had ze zowat de hele middag gewacht voor ze eindelijk naar buiten kon. Door de weersomstandigheden valt er weinig te melden - er zijn nauwelijks forensische aanwijzingen en er was bijna niemand op straat op die dag - en het onderzoek wil zodoende niet vlotten.

Toch weet het rechercheteam enkele opmerkelijke zaken te achterhalen, rare figuren te schaduwen. Maar dat ze de uiteindelijke dader weten te vinden is een gelukje voor de politie en pech voor degene die het meisje ombracht.

Dit is een typisch boek dat je mee kan nemen op vakantie, in enkele dagen uitlezen en het dan in de bibliotheek van hotel of bed & breakfast kan achterlaten. De hoofdstukken lezen makkelijk, je zit zo in het verhaal, maar er gaat teveel aandacht zitten in de figuren die de dood van een klein meisje onderzoeken, wie deze mensen zijn en wat hen bezighoudt. En zo krijgt de lezer nauwelijks een beeld van wie dit meisje eigenlijk was. Niks geen literaire thriller, gewoon een detective. Net zo fijn als het leegeten van een grote zak chips, maar uiteindelijk beklijft het niet.

Geschreven bij Koude Lente

Ook dit is een mooi boek van Lieneke Dijkzeul. 2e boek wat ik van haar lees en ga zeker meer lezen. Het bleef boeien en heb het in 2dagen uitgelezen.

Geschreven bij Koude Lente

Ook dit boek van lieneke dijkzeul is weer erg goed geschreven en ook spannend.

Geschreven bij Koude Lente

Ooit een geweldig boek gelezen? Ja? Ik ook. Maar dit, dit is gewoonweg onverslaanbaar goed. Ik kijk uit naar De geur van regen dat in augustus uitkomt van haar!

Geschreven bij Koude Lente

Mijn verwachtingen waren hoog gespannen. De stille zonde vond ik namelijk een prachtig boek. Maar het is helemaal goed gekomen. Weer zo'n schitterend geschreven boek.

Geschreven bij Koude Lente

Boeiend om te lezen maar zeker geen literaire thriller en een teleurstellende te makkelijke ontknoping.Jammer ,een gemiste kans volgende keer hopelijk een thriller zonder deze kritiek.

Geschreven bij Koude Lente

wat een verdrietig-makend boek. Het is de omschrijving "literaire thriller" onwaardig. Het is spannend, maar zeker niet literair. Er komen alleen maar flat characters in voor. Typerend is de teruggekeerde "sympatieke" commissaris Vegter die zijn mening over mensen vormt op basis van hun uiterlijk.