De Onzichtbare Maalstroom 1 - Lege steden

Er is duidelijk nagedacht over de 'worldbuilding' in Lege steden want die zit top in elkaar en dat kan best lastig zijn met paralelle werelden. Het boek doet wat dat betreft misschien het meeste denken aan de Stravaganza serie van Mary Hoffman en aan de His Dark Materials trilogie van Philip Pullman, maar dan geschreven voor volwassenen.
In de eerste helft van het boek draait het vooral om het opzetten van het verhaal en de lezer bekend maken met de wereld(en), en natuurlijk het introduceren van de hoofdpersonages. Sommige termen zijn even wennen maar dat is inherent aan het fantasygenre.
De tweede helft van het boek leest weg in een sneltreinvaart; het is spannend en creepy en beklemmend sfeervol.

Het boek begint met een goede opbouw waardoor je een duidelijk beeld krijgt van de omgeving van het verhaal en de hoofdpersonen. Daarna komt het verhaal in een versnelling en wordt het spannend.
Het boek leest lekker door, ik had het zo uit.

Een échte pageturner! Ik had het boek in een paar dagen uit gelezen. Je bent steeds benieuwd naar wat er staat te gebeuren en hoe het verder zal gaan met de personen in het verhaal.
De karakters zijn heel goed beschreven wat maakt dat je met de personages mee kunt leven, ze worden als echte personen tijdens het lezen.
Verschillende verhaallijnen die door de wijziging in lettertype goed te volgen en te combineren zijn. Je kunt het verhaal op deze manier volgen in de wereld waar het zich afspeelt, zonder dat het warrig wordt.

Wat de boventoon voert is het gevoel van angst. Angst in wat er kan gebeuren en angst voor de medemens. Is hij of zij wel hoe je denkt dat hij/zij is? Zijn ze te vertrouwen of moet je op je hoede zijn.
Wat is waarheid? Het ligt er aan wie het mag beoordelen, zo blijkt.

Het verhaal laat zien dat iets alleen maar onmogelijk is, wanneer nog niet alle mogelijkheden bekend zijn. Dat vond ik mooi om te lezen.
Een ander gevoel dat ik kreeg is de wetenschap dat hoe meer je weet, des te meer vragen je zult hebben.

In dit verhaal reis je met Werner, Heike en Edison naar een andere wereld en naar een andere tijd. Je weet niet wat je overkomt! Op sommige passages ben je blij dat je een lampje aan kunt knippen, dat zegt wel wat denk ik. Het gevaar is niet tastbaar. Loeispannend!
Het is niet allemaal fantasy wat de klok slaat in dit boek, veel is herkenbaar. Ook liefde, lust, haat en bedrog komt aan de orde. Alles wat in onze wereld aanwezig is.

Een bijzonder onverwacht einde waardoor je het volgende deel uit de serie zeker niet wilt missen. Dat is mijn mening.

Een erg spannend boek dat zich in verschillende parallelle werelden afspeelt, en vol zit met ingenieus bedachte uitvindingen. Ik heb er van genoten.

Zelden heb ik een fantasy-boek gelezen dat zo goed uitgekiemd en onderbouwd was als Lege Steden. De opbouw van werelden en personages is zo goed dat je jezelf volledig kan inleven in de omgeving en de belevingen van de (hoofd)personages. Al vrij vroeg in het boek bouwt Jasper de spanning op om een paar keer tot hoge pieken te stijgen, waardoor je letterlijk op het puntje van je stoel komt te zitten. Elk hoofdstuk brengt nieuwe wendingen in het verhaal, waardoor je als lezer versteld komt te staan van de fantastische wereld van Otrostaadt.

In Lege Steden wordt er ook geschreven over het telepathisch lezen van gedachten, maar voor wie Twilight-scenario’s vreest (of hoopt), komt dit even anders uit. Het lezen van gedachten zoals Jasper het omschrijft, werkt op een geheel andere manier en komt veel geloofwaardiger over.

Lege Steden is echter niet enkel spanning, maar ook humor en romantiek krijgen een plaatsje in het boek, waardoor er voor de lezer voldoende afwisseling is voorzien.

Het einde van het boek laat je hunkeren naar het volgende. En het daarop volgende…

Vanaf het begin van het verhaal volg je twee personages, Werner en Heike, die beide afkomstig zijn van Alphawereld.
Werner is een wetenschapper die zijn vrouw is verloren en wordt achterna gezeten door de inquisitie die bestaat uit getalenteerde gedachtelezers (ESP’ers).
Heike is een ESP’er met een bijzonder sterke gave, maar omdat zij een vrouw is wordt zij in de ouderwetse wereld niet serieus genomen en moet vechten om onder het bureaubaantje uit te komen die haar in de schoenen is geschoven.
Wanneer Werner gedwongen wordt om op de vlucht te slaan voor inquisitie krijgt hij hulp van Edison, die al jaren zijn buurvrouw is maar eigenlijk een agente van de andere wereld die Alixwereld genoemd wordt. Samen duiken zij met behulp van een geavanceerd apparaat naar die wereld waar van Werner verwacht wordt dat hij meewerkt aan het ontwikkelen van nieuwe apparaten.
Natuurlijk laat de inquisitie het hier niet bij zitten en Heike probeert zich te bewijzen door de mensen uit de Alixwereld op te sporen en te achterhalen hoe ze Werner te pakken kunnen krijgen.

Het verhaal bevat veel informatie over de personages, de twee werelden (later zelfs drie) en de ontwikkeling van de apparaten waarmee er van de ene wereld naar de andere kan worden gedoken.
Toch heeft de schrijver het voor elkaar gekregen om hier geen infodump van te maken maar juist een lekker lopend verhaal. Het switchen tussen de personages en werelden verloopt soepel waarbij de verschillende lettertypes en manier van hoofdstukken aangeven zeker helpen.
Ik vind Heike een leuk personage en had meer met haar dan met Werner, maar beide zijn goed uitgewerkt.
Ook Heike’s baas, de hoofd van de inquisitie en een bijzonder nare man, wordt goed omschreven.

De ontwikkelingen in het verhaal houden je aan het boek gekluisterd en wekken nieuwsgierigheid op. Tegen het einde was ik even de draad kwijt omdat de gebeurtenissen zich plotseling vrij snel opvolgen, wat ik een beetje jammer vond. Hoewel het verhaal min of meer afgerond eindigt, is het duidelijk dat er nog meer delen komen en die ben ik absoluut van plan aan te schaffen.

Ik heb het boek met veel plezier gelezen en zou het zeker aanraden aan iedereen die van SF-Fantasy houdt!

Ik ben er in begonnen zover en idee te hebben wat het was, en nu ben ik helemaal verliefd!

Na een tip van iemand die het boek gelezen had en die het wel wat voor mij leek, heb ik het boek aangeschaft omdat ik erg nieuwsgierig was geworden na het lezen van de flaptekst. Het is een combinatie van Sci-Fi, fantasie en spanning en dat trekt me altijd wel.
Twee identieke steden, gelegen in parallelle werelden: een Victoriaans aandoende stad, die in de gaten wordt gehouden door gedachtelezers, en een modernere versie, waar de bevolking de beschikking heeft over uitzonderlijke apparaten. Wetenschapper Werner Boren wordt ontvoerd en van de ene wereld naar de andere wereld gebracht om daar te werken aan de geavanceerde machines. Heike Krim, een jonge vrouw die bij de inquisitie werkt, probeert hem op te sporen. Dan ontdekt Werner een derde mysterieuze versie van de stad, die niet zo verlaten is als hij lijkt…
Daar… dat wekt toch je nieuwsgierigheid? En dat van Nederlandse bodem! En de tipgever had gelijk: ik heb dan ook geen spijt van de aankoop van het boek, en het krijgt van mij een dikke 7,5. De combinatie van genres is echt mooi uitgewerkt en nam me vanaf het begin al gelijk mee. Hup van de wereld af, en het boek in. Het leest gemakkelijk omdat de schrijfstijl prettig is. Het was in het begin even lastig om te onthouden welke karakters (er worden er nogal wat geïntroduceerd) bij welke wereld horen, maar het helpt dat de eerste twee werelden die de schrijver ontworpen heeft een eigen lettertype hebben meegekregen, en de symbolen tussen de alinea’s helpen je onthouden over welke wereld je aan het lezen bent.
Werner Boren en Heike Krim zijn de hoofdpersonen en zijn beiden goed uitgewerkt en hebben een mooie diepte meegekregen. Natuurlijk is er een vijand aanwezig die de twee aan elkaar verbindt: Stralbock. Ook hij is belangrijk in het verhaal en komt goed aan bod.
De werelden, die erg tegenstrijdig zijn ten opzichte van elkaar, zijn al aardig uitgewerkt: de ene lijkt meer op het hier en nu in Nederland, terwijl de andere Victoriaans aandoet (geen gelijke rechten voor vrouwen, preuts gedrag), en daar zijn zelfs de gedachten van mensen niet veilig. In elke wereld bestaat dezelfde stad, Otrostaadt, waar gebouwen op dezelfde plaats staan en er kan tussen deze werelden gereisd worden met een hulpmiddel, waarbij je dan op dezelfde plek uitkomt.
Alphawereld is de plek waar alles begint en waar Werner achterna gezeten wordt door de inquisitie — door de gedachtelezers (ESP — en dit is zowaar eens geloofwaardig beschreven!) Hij is zijn vrouw Eva verloren en mist haar enorm. Zijn buurvrouw blijkt van een van de andere werelden te komen (Alyx wereld) en redt hem op een gegeven moment van de ESP naar haar eigen wereld. Werner gaat daar natuurlijk op zoek naar Eva, maar kan haar niet vinden. Werner is een wetenschapper die in Alyx wereld is doodgegaan, en ze hebben hem nodig om zaken voor hen verder te ontwikkelen. Hij heeft een bodyguard genaamd Edison en de hulp van de robotvrouw Ada.
Het is niet echt een verhaal over religieuze vervolging zoals ook op de achterflap staat vermeld, maar meer gericht op techniek/wetenschap en de mensen die gedachten kunnen lezen. In het begin word je een aantal keer op het puntje van je stoel gezet, en het boek werkt netjes door naar een redelijk spannende climax. Het is mooi onderbouwd en goed te begrijpen voor de lezer. Het is vrij spannend (maar nog niet TE) en mooi geloofwaardig. Het enige dat me opviel is dat Werner zich wel heel gemakkelijk aanpast in de moderne Alyxwereld, maar aan de andere kant… hij is een talentvolle wetenschapper die gelijk aan het werk moet/gaat en ook op zoek ging naar de Eva in deze wereld: hij heeft vast geen tijd gehad om zich over de normale dingen te verwonderen...
Ver over de helft van het boek komt de derde stad er pa

Geschreven bij Lege steden

Werner Boren, een uitgerangeerde wetenschapper, leeft in een stad die geregeerd wordt door de inquisitie met zijn gedachtelezers. Als hij ontvoerd wordt naar een parallelle wereld, komt hij in een wereld terecht waar hij zijn wetenschappelijk talenten kan herontdekken.
Ondertussen volg je ook de gedachtelezer Heike Krim die probeert zich op te werken in de rangen van de inquisitie, die geregeerd wordt door mannen.
Als Werner de inzet wordt van een spel tussen de werelden, ontsluiten ze duistere vijand, die uit is op de vernietiging van alle werelden. Kunnen ze dit kwaad tegenhouden en hun werelden redden van de ondergang en welke rol hebben Heike en Werner hierin.

Jasper heeft twee tegenstrijdige werelden gecreëerd. De een zijn zelfs je gedachten niet veilig en zijn de mensen behoorlijk preuts, terwijl de andere meer op het hedendaagse Nederland lijkt. Het verhaal is vlot geschreven met een spannende climax op het eind. Maar het verhaal miste wat. Het gaat allemaal te gladjes, te makkelijk. Ik had meer problemen verwacht als Werner in de andere wereld terecht komt, een soort van cultuur shock. Nu neemt hij alle gewoontes zo over en gaat zonder problemen aan het werk.
En de verschrikkingen die Jasper uit zijn nachtmerrie heeft verwerkt in het verhaal, die hadden best wat angstwekkender kunnen zijn. Dit had voor mij de spanning juist opgevoerd.

Met al is dit een prettig mix geworden van SF en Fantasy. Zeker een goede start van de serie en een aanrader voor iedereen die een aantal uurtjes wil doormaken met verwondering en spanning.

Geschreven bij Lege steden

Heerlijke science fiction over andere werelden, voor mij om te smullen.