Leugens over Louwes deventer moordzaak

Dit leert je hoe je argumenten kunt analyseren en verifieren. Je verwacht dat een rechter in een rechtstaat hiertoe in staat is, maar na lezing van dit boek twijfel ik hier aan. Dit boek laat je nadenken over onze rechtstaat en de manier waarop je zelf over zaken oordeelt. Het boek is helder en duidelijk geschreven.

Ton Derksen, die eerder met een gedegen studie de stoot gaf tot de vrijspraak van de tot levenslang veroordeelde verpleegster Lucia de Berk, is nu in de Deventer moordzaak gedoken. Alle veronderstellingen en beweringen van het Openbaar Ministerie toetst hij zorgvuldig aan de wetten van de logica. Er blijft niet veel over van de argumentatie op grond waarvan het hof in Den Bosch Ernes Louwes uiteindelijk tot 12 jaar veroordeelde.
Het boek vereist wel enig doorzettingsvermogen: de auteur rafelt de argumentaties minutieus uiteen, en vraagt zich bij elk feit af wat het bijdraagt aan het schuldig-scenario dan wel het onschuldig-scenario.

Een zeer gedegen werk van Ton Derksen, denk wel het meest gedetailleerde werk over de Deventer moordzaak, echt een aanrader voor iedereen die maar een beetje geïnteresseerd is in waarheidsvinding in de rechtspraak. Bijzonder helder is de uiteenzetting over DNA-sporen en de bewijswaarde er van, ook de(on)mogelijkheden van de plaatsbepaling van de mobile telefoon in relatie tot het weer wordt uitgebreid behandeld. Verplichte kost voor Rechters.

Voor iedereen die zich in de zaak "Jacqueline Wittenberg" heeft verdiept, is dit een uitstekend boek om meer achtergronden te weten te komen. Enige voorkennis is wel vereist, anders gaat het boek wellicht te snel en te veel de diepte in.
Het boek is duidelijk: Derksen is van mening dat Louwes niet de moordenaar is geweest. Sommige lezers zullen Derksen wellicht van enige vooringenomenheid beschuldingen. Zelf heb ik het boek gelezen met de insteek: dit boek bevat een scala aan zwakheden in de bewijsvoering EN een aantal feiten die overduidelijk bijdragen "a decharge", zonder onomstotelijk Louwes' feitelijke onschuld te bewijzen.

Ondanks de hier en daar taaie kost: in een adem uitgelezen.

Derksen noemt de file waarin Louwes heeft gestaan een keihard alibi. De file bij Harderwijk verklaart echter niet waarom Louwes helemaal is doorgereden naar de afslag 't Harde, zoals hij tegenover de politie heeft verklaard. Het heeft er alle schijn van dat hij dit verklaarde om aannemelijk te maken dat zijn telefoongesprek met de weduwe Wittenberg werd aangestraald door een zendmast in Deventer. Tussen Harderwijk en 't Harde is dit in theorie mogelijk. Doorrijden naar 't Harde is een volstrekt onlogische omweg als je van Utrecht naar Lelystad wilt rijden. Derksen zegt: Louwes wist van de file die werd veroorzaakt door een breedtetransport, dus hij heeft een alibi, want de file werd niet op de radio gemeld. Maar het feit dat hij in een file heeft gestaan, geeft hem nog geen geldige reden om na de file een onlogische omweg te rijden, via 't Harde naar Lelystad, terwijl er snellere alternatieven voorhanden waren. Aanhangers van Louwes wijzen erop dat de Stichtse Brug nog in aanbouw was en nog niet kon worden gebruikt. Louwes had echter wel de Hollandse Brug bij Muiderberg kunnen kiezen, of de A28 eerder kunnen verlaten. Voor zijn omweg geeft Louwes de verklaring dat hij zijn "aandacht niet bij de weg had gehad door een vrachtwagen die links op de weg was gaan rijden, om te voorkomen dat auto's vooraan konden aansluiten in de file, waardoor hij de afslag Flevoland had gemist." Dit belangrijke detail, dat de bellokatie van Louwes kan verklaren, is niet te verifiëren. Ook niet door Ton Derksen.

Na zijn succes met Lucia B. ziet Ton Derksen overal rechterlijke dwalingen. Waar overtuigend bewijs tegen Louwes soepel wordt weggeredeneerd, rekent Derksen andersom juist naar een conclusie toe.