Van A tot ggZ 8 - Leven met een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis

Het boek is duidelijk bedoeld voor de lezer in de fase van vroeg-volwassenheid. Dan treden ook de eerste verschijnselen van last van deze stoornis op.
Maar dat vind ik dan ook weer jammer, want ik ken ook ouderen, die duidelijk een OPS hebben.
Over de opzet van het boek is duidelijk nagedacht, en daardoor komt de 'humor' van de fictieve therapeut Hofman wat gedwongen over. Maar dit zij de schrijvers vergeven.
Het boek is een van de weinige boeken over OPS. Het boek is vooral een aftrap, om OPS herkenbaar te maken voor de lijder. Ik vind dat een goede keuze, want als een lijder eenmaal (h)erkent dat hij OPS heeft, heeft hij de eerste zet gekregen om alsnog de verantwoordelijkheid voor zijn leven te aanvaarden.
Na het lezen van het boek had ik een gevoel van 'ik wil meer!'. Ik weet niet of dat een kenmerk is van onvolledigheid, of juist van aansporing. Immers, niets is ooit echt helemaal af!

Het was voor het eerst voor mij dat ik mijn problemen terug kon lezen! Ik vond dat zeker herkenbaar. Dat vind ik goed en duidelijk uitgelegd. Daar heb ik veel aan. Maar ja je moet bij "ervaringsdeskundigen" niet aan komen met een simplitisch verzonnen verhaal. Dat is spotten met de realiteit. Had dan een echt voorbeeld genomen. En nee ik ben geen barbiepop!

Maar als je zulke problemen hebt, vind ik dit boek zeker een aanrader. Mag je niet missen! Wat ik wat mis zijn de termen "spanning" en "benauwdheid". Altijd en overal "spanning". Maar dan ook echt altijd en overal. Dan ga je maar weer thuis zitten wachten tot het weer wat afneemt. Wat moet je anders? Die spanning gaat toch nooit weg. Op een gegeven moment ga je de dingen uit de weg. En aan sommige dingen begin ik niet eens!

Boek is op een kinderlijke manier geschreven. De verhalen over een fictief persoon die de gang naar therapie (aan de hand van de schrijver) maakt zijn overbodig. Ik had meer diepgang verwacht. En meer therapeutische waarde. In den treure worden hele stukken tekst herhaald. Een miskoop.

goed leesbaar en interressant

Het lijkt wel of het voor kinderen geschreven is. Voel me als lezer niet echt serieus genomen. Zou denken dat er ook wel iets meer komt kijken bij een dergelijke stoornis dan het boek suggereert. Was het maar zo simpel. En dan Ollie B. Bommel als voorbeeld van iemand met een vermijdende persoonlijkheidsstoornis...

In dit boek wordt duidelijk uitgelegd wat een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis inhoud en welke moeilijkheden
je ervan kunt ondervinden. Er wordt ook uitgelegd welke behandelingen er mogelijk zijn en wat deze precies omvatten.

Dit boek is goed leesbaar en legt in eenvoudige termen uit wat een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis is. Tevens lees je in het boek hoe je ermee om kunt gaan. Helder en bondig. Aanrader!