Liefje, waarom loop je zo hard six word- & espresso-stories, schetsen en verhalen

Heerlijk boekje om erbij te pakken als je even kort je zinnen wil verzetten

Wat een heerlijk boekje! Doordenkers, humor, spelen met taal en afwisseling. Knap geschreven. (kan zo in de categorie Levi Weemoedt en Kees van Kooten.

Ik kan het niet anders zeggen, een mooi pareltje uit de fantasierijke koker van Jan Schouten. Ontzettend trots ben ik hierop en hopelijk volgen er in de toekomst nog meer. Laat de six word- en espresso stories zegevieren!

Het derde boek van Jan Schouten. Ik verwacht een tamelijk dikke roman. Wat een verrassing, een mooi, dun boekje van 80 pagina’s. De prachtige letters zijn gevat in een vormgeving die dwingt het omslag te strelen.
De zachte aanraking verleid je kennis te nemen van de inhoud. Grote woorden, kleine woorden. Er opent zich een rijk palet met tekstfragmenten, kort, lang en iets daartussen. Dat laatste heet een espresso-story, een verhaal dat hooguit 25 woorden telt.
De liefste teksten in het boek zijn de six-word stories. Ze zijn verhullend, zacht en soms mysterieus. Zo weinig woorden, met kop en staart, een heel verhaal. Zelfs Hemmingway viel voor deze minima.
Jan imponeert met stem en lijf. Zijn six-words zijn gefluisterd en fragiel. Hij heeft zijn oor te luister gelegd bij het ritselen van de gevederde esdoorn in zijn achtertuin. Er staat meer dan wat er staat.
Getroffen ben ik door ‘Klaagzang van een Gazelle herenfiets’. Collectief schuldbesef van een straat, geschreven met een loodzware pen. Ik zie de fiets nog staan.
Romans kun je digitaal souperen. ‘Liefje, waarom loop je zo hard?’ houdt alleen op papier. Je kunt elke week een pagina lezen. Dan heb je waar voor je geld. Ook in een uurtje kom je een heel eind. Na de laatste pagina heb je een aangenaam gevoel, je loopt rechter op en je hoort de vleugels van de lijster ruisen.
Hoe maak je trouwens een six-word? Schrijf je eerst een roman?
Ik heb het boek met plezier gelezen. In een uurtje en ik voelde me daarna heel goed.

Liefje, waarom loop je zo hard? is een pareltje. De espresso stories zijn origineel, de six word stories verrassend en zetten je regelmatig op het verkeerde been. Maar het zijn voor mij vooral de langere verhalen die eruit springen. Ontroerend. Kwetsbaar. En waar dat dan in zit? Soms in een onverwachte wending, in een verrassend inkijkje in de hoofdpersoon, of in twee kleine woordjes. Zo maar.
Een prachtig boekje dus om cadeau te doen. Aan jezelf. Of aan iemand anders.