Long Acre 4 - Hij die vasthoudt

Geschreven bij Long Acre 4 - Hij die vasthoudt

Nadat Kincaid haar vriendje verloor bij de schietpartij, die plaatsvond tijdens de gala-avond op de Long Acre High School, wist ze dat ze haar kans op die ene grote liefde ook verloren had. Nu kan ze eigenlijk alleen nog maar zorgen dat al het andere in haar leven zo mooi mogelijk is. Dan staat haar vroegere beste vriend opeens weer voor haar neus.

“Dat soort intense emotie gaf hem het gevoel alsof zijn ingewanden met een roestige lepel waren opgeschept. Rauw. Schrikachtig. En hij was waarschijnlijk wel de laatste persoon die Kincaid nu om zich heen wilde hebben.....” Roni Loren

Ashton is, zodra hij kon, uit Long Acre vertrokken met de bedoeling om daar nooit meer terug te keren. Hij wilde niet alleen ontvluchten aan de nasleep van de schietpartij, maar ook aan zijn ongelukkige thuissituatie. Met zijn plotselinge vertrek heeft hij zijn beste vriendin ontzettend veel pijn gedaan. En nu is hij terug op de enige plek waar hij niet wil zijn.

Wanneer Ashton en Kincaid elkaar weer zien, voelen ze veel meer dan alleen boosheid. Zou het kunnen dat ze zich vroeger vreselijk hebben vergist?

Hij die vasthoudt van Roni Loren is het afsluitende deel van de vierdelige Long Acre serie. Een romantische new adult serie met een aangrijpende verhaallijn, over de nasleep van een high school schietpartij.

Aangezien Kincaid mijn favoriete personage is uit deze serie, had ik mij enorm verheugd op dit laatste deel. Maar volgens mij heeft dat er juist voor gezorgd dat ik in eerste instantie wat moeilijk in dit verhaal kwam. Ik miste een klein beetje de stoere, sterke en grappige Kincaid uit de eerdere delen.

Natuurlijk kon je al eerder aanvoelen dat er veel meer achter al die vrolijkheid schuilging, maar voor mijn gevoel kwam er in dit deel een iets te grote omslag bij Kincaid. Gelukkig bleef er voldoende over om alsnog van het verhaal te genieten, en kwam aan het einde alles mooi samen. Waardoor je de serie alsnog met een prettig en voldaan gevoel kan afsluiten.

Het personage van Ashton is een fijne aanvulling op de reeds bestaande personages, en Grace en Charlie brengen wat ouderlijke warmte met zich mee. Roni Loren weet hoe ze personages en verhaallijnen moet creëren die het hart van haar lezers verwarmt en verovert.

Het sterkste punt van de vier boeken is, wat mij betreft, de onvoorwaardelijke vriendschap van de vier vrouwen die een hoofdrol vervullen in deze serie. Het is die vriendschap die alles aan elkaar verbindt. Die zorgt voor warmte, steun, aansporing en humor en die elk van de vier vrouwen sterker maakt.

Hij die vasthoudt heeft mij, na een wat moeizamere kennismaking, opnieuw weten te overtuigen. Roni Loren heeft met de Long Acre serie een aantal heerlijke en hartverwarmende new adult boeken afgeleverd. Hij die vasthoudt krijgt 4 sterren van mij.

Deze recensie schreef ik voor, en is terug te vinden op, de blog In de Boekenkast: https://indeboekenkast.com.

Geschreven bij Long Acre 4 - Hij die vasthoudt

*****
'Hij die vasthoudt (Long Acre-serie deel 4) - Roni Loren'

Sprakeloos... Dat is wat ik ben... Niet handig als je iets over een boek wilt vertellen. Maar ik ben dus serieus een beetje aangedaan. Aangedaan omdat ik weet dat ik echt afscheid moet nemen van deze fijne personages die Roni Loren gecreëerd heeft. Aangedaan omdat ik ze stuk voor stuk in mijn hart gesloten heb... Maar aan al het leuks komt nou eenmaal een eind, dus laat ik eens wat vertellen over dit boek.

Vanaf de eerste bladzijde had dit boek mij al in zijn greep. Ik betrapte mezelf er zelfs op dat ik dit boek wilde knuffelen... En als je een boek wilt knuffelen dan weet je dat het een goed boek is... Toch? Ik denk van wel.

En weet je wat ik ook denk? Ik denk dat ik het nu toch echt eens over die mannen, in deze serie, wil hebben. Want weet je wat het is met die mannen? Het zijn dus stuk voor stuk ontzettend lieve mannen. Hot ook wel. En daarnaast écht boyfriend material. Zo ook Ash. Hij is ook echt weer zo'n topper.
Hij zegt dingen als: 'Je bent babyvosjeskoffie.' en 'Als zij niet met jou samen willen zijn omdat je "te veel" bent, betekent dat alleen maar dat zij niet genoeg zijn.'
Dat is toch gewoon onwijs lief? Ik vind het lief.
.
En ook Kincaid vind ik lief... Én een topper. Beide personages zijn goed uitgewerkt en tijdens het lezen leer je ze goed kennen.
Het zijn beide hele sterke personages die al voor de schietpartij een enorme rugzak bij zich droegen. Het is dan ook onwijs mooi om te zien dat juist díe rugzak de fundering is voor hun sterke vriendschap. De vriendschap die in dit boek centraal staat.

Dit laatste deel bevatte, in mijn ogen, het beste verhaal. 'Save the best for last,' zeggen ze weleens toch? Nou dat vind ik in deze serie wel echt opgaan. Dit verhaal had echt alles en ik leefde onwijs mee met Kincaid. En ben zo trots op de groei die zij heeft doorgemaakt.
Ook vond ik het fijn dat de andere personages in dit laatste deel weer terugkwamen. Iets meer dan in de voorgaande delen... Het klopte gewoon.

Dit boek klopt gewoon. Een mooie afsluiter van een fantastische serie. Ik heb er onwijs van genoten en kan alleen maar zeggen dat ik het een aanrader vind. *****