Mijn jaren bij de politie

Geschreven bij Mijn jaren bij de politie

De schrijfstijl van Ellie is net zoals ze praat. Ze neemt je in het verhaal mee. Je schrijft levendig en beeldend, waardoor je het allemaal voor je kan zien. Heerlijk om te lezen, mag nog wel een deel 2 komen. Ze is integer met namen van andere mensen.

Als je dit boek leest hoor je de stem van Ellie, beter bekend als de tweelingzus van Marja, het hardop uitspreken. Sommige verhalen van zijn van ach, wat lief dat ze het hamstertje heeft gered, tot een brok in je keel als ze bij een moeder gaat vertellen dat haar zoontje niet meer leeft. En zeker als blijkt dat er een tweelingbroertje zijn broertje nooit meer terug gaat zien. Voor hen die het niet weten, Ellie heeft een tweelingzus Marja. En zij weet hoe die band is met de andere helft van de tweeling. Tweelingzus Marja komt ook in het boek aan bod. Goede verhalen van een (nu ex-) diender. Je krijgt nog meer respect voor de mensen in het blauw.
Voor dat ik dit boek las, vond ik het al een domme zet om Ellie weg te sturen bij de politie, een betere PR kon de politie niet krijgen. Na het lezen van dit boek, is mijn mening op dit punt versterkt. Gelukkig pakt Ellie door en blijft ze niet bij de pakken neerzitten.

Leuk geschreven, leest alsof ze de verhalen tegen je zelf verteld.
Sommige verhalen zijn soft maar zeker de moeite waard om te lezen.
En sommige verhalen zijn heftig, toch moet je wel een bepaald persoon zijn om bij de politie te kunnen werken en dat bedoel ik positief.

Waar ik mijzelf dan weer over frustreer is dat onze overheid een geconserveerd bekropen zooitje is.
Elliie komt op tv, dus ze moet weg bij de politie.
Waarom het lijkt mij erg verstandig/handig dat je iemand heb zoals Ellie die een uithangbord is voor de politie.
Maar dat kan volgens onze overheid niet, precies hetzelfde verhaal als Klaas Wilting en Laura Dekker.

Sinds ik Ellie Lust op de televisie zag, ben ik een fan van haar. Wat een leuke, integere en wijze vrouw. De Amsterdamse politie kon zich geen beter boegbeeld wensen. Zo jammer dat ze deze bevlogen agente niet binnenboord wisten te houden toen zij almaar vaker op tv verscheen.
Met veel plezier en instemming haar goed geschreven en integere boek gelezen. Een keer keihard gelachen, zo geestig beschrijft ze het bezoek van haar en een toenmalige collega aan een politiekorps in de Oekraïne.
Het boek geeft een goed inkijkje in het zware en gevaarlijke leven van politieagenten. Agenten staan nu onder vuur vanwege Black Lives Matter. Racisme kan en mag niet, en dat geldt ook voor alle andere vormen van discriminatie, maar laten we ook niet vergeten dat de politie met gevaar voor eigen leven voor ons klaarstaat als wij in nood verkeren.
Goed dat Ellie in haar boek opkomt voor
homoseksuele en lesbische agenten. Helaas nog nodig.
Ik heb maar één minpuntje wat het boek betreft: het had wat mij betreft twee of drie keer zo dik mogen zijn, want Ellie Lust heeft veel te vertellen. Hopelijk houdt ze het niet bij dit boek.
Ik wens Ellie Lust alle goeds met haar verdere loopbaan.

Prachtig hoe ze haar ervaring deelt in de politie jaren

Puur, oprecht geschreven.

Leuk boek, echt de moeite waard om te kopen.

Als pluspunt zou ik zeggen: praktisch.

Vond het een erg interessant boek. op een makkelijke manier geschreven waardoor ik het in een dag heb uitgelezen!

Mooi boek vanuit het hart geschreven door een prachtige krachtige vrouw.