Mijn vader is een vliegtuig roman

Geschreven bij Mijn vader is een vliegtuig

Ik vond dit geweldig om te lezen. De ontrafeling van de ontkenning, de gemiste kansen en flink de vaart erin, al had de buurvrouw wat mij betreft niet naakt gehoeven. Ik heb het in 1 dag, op snelheid 1.25 beluisterd. Ook fijne voorleesstem, al zou ze op haar limburgs moeten oefenen.

Het boek gaat over de bijna veertigjarige Eva die alles in haar leven op orde lijkt te hebben. Vanaf het moment dat haar moeder overlijdt, komen er wat barstjes in haar leven en die barstjes worden langzaam enorme scheuren. Als haar moeder sterft, reageert Eva heel erg rationeel en zakelijk, ze hadden nauwelijks contact en de uitvaart is voor haar iets dat praktisch afgehandeld moet worden. Haar man Peter maakt zich hier zorgen om en vindt dat ze moet rouwen, maar Eva wuift dit weg en gaat de situatie met afstreeplijstjes te lijf. Dit blijkt echter geen succesformule, want langzaam maar zeker stort haar wereld in: ze krijgt last van nachtmerries, paniekaanvallen en de vragen over haar verleden dringen zich aan haar op. Waarom is haar vader ooit opgenomen in een psychiatrische inrichting? Wat was hier de aanleiding voor? Is hij echt ziek of faket hij de hele situatie? Als ze besluit hem op te zoeken, wordt de verwarring alleen maar groter. Niet alleen bij Eva, maar ook bij haar vader.

Het boek is heel erg aangrijpend. Doordat het boek vanuit een ik-perspectief is geschreven, voel je als lezer de emoties van Eva continu. Als Eva zich paniekerig voelt, dan ga je als lezer erg mee in deze paniek. De buitenwereld wordt voor de lezer ook vager doordat de verteller vooral bezig is met haar lichaamsbeleving en ook niet meer goed helder heeft wat er om haar heen gebeurt. De emotie vind ik erg goed en treffend beschreven en het geheel komt ook open en eerlijk op mij over waardoor het verhaal een emotionele diepgang heeft waar ik zelf erg van houd. De nare details die horen bij angst, trauma’s en paniekaanvallen worden niet geschuwd. In de proloog wordt bijvoorbeeld al beschreven dat de jonge Eva van angst haar ontlasting laat lopen als zij haar vader wil bezoeken in de instelling. Angst is was het is en zo puur wordt het ook beschreven. Hoe meer je in het verhaal komt, hoe beklemmender het wordt. Ook als ik een paar dagen niet in het boek had gelezen, kwam ik direct weer in de sfeer van het boek als ik weer verder ging.

Het boek is ook tot het einde toe spannend, omdat je als lezer wil weten wat er nou gebeurd is vroeger, maar ook is het spannend om te kijken hoe Eva’s vader op haar reageert en je hebt als lezer allerlei ideeën over wat er nou gebeurd kan zijn, maar dat blijft tot het eind toe spannend. De spanning wordt vergroot door de beschrijvingen van de nachtmerries en door allerlei flashbacks: het ene hoofdstuk begint in het heden, het andere in het verleden en soms is het verwarrend in welke tijd je nou zit. Die verwarring is steeds van korte duur, maar die past wel goed bij de onrust en de verwarring van de hoofdpersoon. Ik had steeds het gevoel dat er allerlei vooruitwijzingen in zaten en toch kon ik er niet goed mijn vinger op leggen. Ook kwamen kleine details steeds terug en daardoor vroeg ik me af wat de betekenis hiervan was.

Wat ik ook goed vind aan dit boek, is dat het de impact van een jeugdtrauma laat zien. Eva heeft van haar moeder geleerd dat het een goede strategie is om nare dingen te ‘vergeten’ en Eva benadert de meeste zaken vrij rationeel en met afstreeplijstjes, maar hoe hard ze de trauma’s ook heeft weggestopt, die komen toch weer boven. Veel mensen zeggen dat volwassenen maar niet meer naar het verleden moeten kijken, omdat dat voorbij is, maar wat er in iemands jeugd gebeurd is, tekent een mens toch. Dat laat dit boek mooi zien. Ook zie je dat bepaalde kinderlijke overlevingsstrategieën en verlangens weer terugkomen als het trauma wordt aangeraakt en dat Eva zich bijvoorbeeld net als vroeger weer even wil verstoppen in de kast. Dat kwetsbare van het personage en het inzicht geven in traumaverwerking vind ik heel sterk aan dit boek.

Al met al vind ik het dus een mooi en aangrijpend verhaal. Als het onderwerp van het boek je aanspreekt, dan is dit zeker een aanrader.

Meeslepend geschreven roman. Spannend tot de laatste bladzijde.
Een boek over de dunne grens tussen waanzin en rede.
Beslist een aanrader.

Geboeid gelezen. Intrigerend verhaal, heel goed verteld. Je merkt dat de schrijfster regisseur is: alles is heel beeldend, zodat het op je netvlies blijft hangen.

Mijn vader is een vliegtuig is een prachtig boek! Het leest als een trein, maar weet de diepgang goed te behouden en daarbij de gevoelige snaar bloot te leggen. Het is een meeslepend verhaal doordat je meegenomen wordt in een constante wisseling tussen toen en nu, waarbij de grenzen tussen heden en verleden vervagen, totdat uiteindelijk de diepste geheimen boven water komen en er geen vraag onbeantwoord blijft.

Een absolute aanrader!

Waar begint de realiteit en waar stopt fictie is de grote vraag in ‘Mijn vader is een vliegtuig.’

Eva is bijna veertig jaar, ze heeft een succesvol bedrijf, een prachtgezin en staat op het punt om te verhuizen. Dan ontvangt ze van het bericht dat haar moeder Willemien in het buitenland is overleden. Vanaf dat moment gebeurt in haar leven alles in een stroomversnelling.

Sinds de dood van Willemien heeft ze last van dezelfde nachtmerrie. Ze ziet in deze droom een rokende hand die op haar afkomt en ze wil weten waar dit op gebaseerd is, als het al ergens op gebaseerd is. Is ze bezig haar verstand te verliezen, zijn er toch te veel problemen?
Maar Eva praat tegen zichzelf zoals ze ook haar personeel toespreekt: ‘Problemen zijn er om op te lossen, creëer afstand, laat je niet overspoelen, deel de tijd op in blokjes en kijk niet te veel vooruit.’

Om nog een beetje overzicht te kunnen houden en zich daardoor veilig te voelen, heeft ze checklists gemaakt voor alles waar ze mee bezig is. Ze is iemand die van orde houdt; alles en iedereen moet een plaats binnen het geheel hebben. Een vaste plaats zodat iedereen de waarde kan herkennen.

Met haar moeder voelt ze geen enkele verbondenheid, ze heeft geen traan gelaten om haar overlijden. Waar komt dat toch vandaan, dit gebrek aan gevoel voor haar?

Haar vader Joost is uit haar leven verdwenen toen ze nog een kind was. Ze vindt hem terug in een psychiatrische inrichting en Eva raakt vanaf dat moment alle houvast kwijt die ze had. Er komen alleen nog meer vragen boven tafel en haar angsten groeien.
Waarom neemt ze in haar tas de flanellen pyjamaatjes van haar dochtertjes mee om er zo nu en dan aan te kunnen ruiken? De reden hiervoor blijkt achteraf angstaanjagend.

Doordat het verhaal in de ik-vorm is geschreven raak je steeds meer vertrouwd met de gedachten en gevoelens van Eva. Ik had met haar te doen, maar kon haar ook zo nu en dan wel een ruk aan haar jasje geven met het idee om haar even stil te laten staan bij wat er gebeurde.

In de drie boekdelen die als titel de naam hebben van Willemien, Joost en Eva leren we langzaam de reden voor de angsten van Eva kennen.
De drie protagonisten hebben alle drie een boekdeel nodig, zonder meer. Het zijn met recht alle drie een protagonist door het belang dat ze ieder afzonderlijk hebben in de waarde van het verhaal.
Ze zijn goed uitgediept en kwamen voor mijn ogen tot leven.

Mijn vader is een vliegtuig is een dijk van een verhaal, om het maar beschouwend te zeggen. Een dijk in de vorm van bescherming voor jezelf wanneer je de grip op de werkelijkheid dreigt te verliezen, zoals Eva dat deed.

Pracht boek! Geweldig debuut!
Humoristisch, spannend en vooral heel gevoelig. Het boek heeft me vanaf de eerste pagina gegrepen. Ik heb het dan ook in een adem uitgelezen. Een boek vol verwarring en verdriet.

Een openhartig verhaal over een bijzondere missie. Neemt je mee vanaf de eerste bladzijde. Hilarisch maar ook aangrijpend.

Mooi verhaal over vader-dochter relatie en de angst om gek te worden.
Leest als een trein. Absoluut een aanrader.

Prachtig boek. Om vele redenen. De hoofdpersoon neemt je mee op haar reis om de demonen uit haar verleden en de daaruit voortkomende angsten in het heden in de ogen te kijken en uit te bannen. Meeslepend verteld, subtiel, spannend, maar ook humorvol. Een boek dat makkelijk wegleest omdat het goed is opgebouwd en geschreven, maar ook omdat je heel graag wil weten hoe het af zal lopen. De angst en paniek om de grip te verliezen en gek te worden zijn invoelbaar en hartverscheurend. Schreeuwt om een verfilming!