Mijnheer Eekhoorn en de eerste sneeuw

Een origineel verhaal met mooie illustraties

Zoals u wel weet houdt een eekhoorn een winterslaap. Meneer eekhoorn heeft gehoord dat de winter wonderschoon is en dat er sneeuwvlokken uit de hemel vallen en alles wordt wit. Dit wil meneer eekhoorn meemaken en hij besluit dit jaar zijn winterslaap over te slaan. Dat is nog niet zo gemakkelijk, hoe blijf je wakker, hij doet zo zijn best dat zowel egel als beer wakker worden. Ook zij worden nieuwsgierig en doen hun uiterste best wakker te blijven.
Maar hoe ziet een sneeuwvlok er uit? Wit, nat, koud en zacht. Misschien is die sneeuwvlok wel gevallen en hebben ze hem gemist dus gaan ze op zoek. Ze vinden een....tandenborstel, wit, zacht, nat en koud en daarna.....
Zonder de prachtige potloodtekeningen zou het boek half zo leuk zijn, ze hebben absoluut een toegevoegde waarde, je voelt helemaal met eekhoorn, beer en egel mee. De tekeningen zijn humoristisch , stralen warmte uit en een heel veel sfeer, genieten dus, een boek dat je gezien en gelezen moet hebben.

Werkelijk een prachtig boekje, met een verassend verhaal en mooie tekeningen.
De kwaliteit van het verhaal doet ouderwets aan, daarmee bedoel ik dat het ook makkelijk een jaar of vijftig terug geschreven had kunnen worden, zonder oubollig aan te doen.
Mijnheer Eekhoorn en de Eerste Sneeuw bezit de kwaliteiten van kinderboeken van vroeger, die de tand des tijds hebben doorstaan. De verwachting, hoop en de verwondering van de dieren, de eerste sneeuw te zien, is aandoenlijk en heel mooi weergegeven.
Daar bij bezit het ook enige educatieve waarde, gezien de winterslaap van de dieren die in het boek voorkomen wordt aangehaald.
Kortom een boekje waar zowel jong als oud veel plezier aan kunnen beleven!

Voordat ik dit boek kocht had ik nog nooit van Sebastian Meschenmoser gehoord. Maar vanaf nu ga ik hem in de gaten houden, en dat zit zo: Mijnheer Eekhoorn en de eeste sneeuw is van een zeldzame schoonheid. Dat komt vooral door de illustraties; die zijn zo veelzeggend dat woorden bijna overbodig zijn. Gelukkig heeft de schrijver de tekst dan ook tot een minimum beperkt. Het kleurgebruik is heel subtiel, zonder dat het geheel saai aandoet. Ik vindt dat knap. Wanneer zijn eerste boek Learning to Fly in het Nederlands vertaald wordt sta ik vooraan om het te kopen.