Mijzelf genoeg

Mijzelf genoeg - veelzeggende titel, die eigenlijk niet blijkt te slaan op wie je in eerste instantie als hoofdpersoon ziet. Het milieu waarin de jeugd van de hoofdpersoon zich afspeelt wordt m.i. briljant neergezet in de dialogen, waarbij je de spanning en treurnis bijna lijfelijk ervaart, maar die tegelijkertijd ook op de lachspieren werken.
Deze dubbelheid is een grote kracht in het boek. Er wordt een spanning opgeroepen die maakt dat je blijft doorlezen. Ik heb het boek niet weg kunnen leggen tot het uit was.

Mooi Nederlands beeld van de jaren 50 en 60. Goed beschreven. Boeit van begin tot eind.

Ik vond het een boek wat je gelijk meesleept in het leven van de hoofdpersoon. Als kind en als volwassen man een duidelijk beeld van wat hij meemaakt en hoe hij daarmee omgaat. Met naast hem zijn vrouw die alles wat lichter maakt. Het geeft een goed beeld van een onprettige jeugd en later het ouder worden van zijn ouders en de toch niet verbitterde houding ten opzichte van zijn moeder. Heel herkenbaar is de sfeer op verjaardagen, in bejaardentehuizen e.d De schrijver schrijft heel beeldend. Ik vond het een lekker boek.

Dick Geurts beschrijft op een knappe manier de beklemmende sfeer van Everts ouderlijk huis. Je zit er direct in en voelt met Evert mee. Tegelijkertijd is het ook erg grappig en ontroerend. Mooi zijn de twee tijdlijnen die aan het einde van met boek samen komen. Ik wilde steeds door blijven lezen om te weten hoe het verder ging. Prachtig boek!

De twee verhaallijnen wisselen elkaar in een prima tempo af. Ik vond het boek prettig lezen vanwege de kleine hoofdstukjes die je steeds tot nadenken stemmen. Het leven van de hoofdpersoon Evert en de omgang en worsteling met zijn beide ouders wordt uitstekend beschreven. Tevens geeft het een mooi tijdbeeld vanaf de 60-er jaren tot nu toe.
De gesprekken in het boek zijn uit het leven gegrepen en knap verwoord.
Halverwege het boek kom je er achter waarom deze titel is gekozen en dan dekt deze titel ook de lading van het boek.

Ik heb de debuut roman van Dick Geurts bijna in een ruk uitgelezen. Gaande weg het lezen wordt duidelijk waar de bijzondere titel van het boek vandaan komt. Het boek heeft mij verrast...

Dit boek laat zien, dat een kind met een traumatische jeugd, zich kan ontwikkelen tot een evenwichtig en positief mens.
Een persoonlijke vrijheidsstrijd, die samenviel met de zo kenmerkende jaren 60 tijdgeest.
Niet gehard, maar gelouterd uit deze strijd komen is knap.
Daardoor is dit boek geen aanklacht geworden, maar een integer geschreven roman.

Als je eenmaal begint met lezen, kan je niet meer stoppen! Als ik niks anders te doen had, had ik hem in 1 keer uitgelezen.

Het verhaal bleef tot het eind trekken. Wat gaat er verder gebeuren? Zeer herkenbare voorstellingen. Een meeslepend verhaal met terugblikken. Je krijgt een mooi inzicht in het leven van de hoofdpersoon maar zonder oordeel.. heerlijk boek!

Achter de ijzersterke titel gaat een goedgeschreven verhaal schuil met vlotte, vaak puntige dialogen.
Met Evert als getormenteerd hoofdpersonage geeft Dick inzicht in het arbeidersmilieu van de zestiger/zeventiger jaren, en kaart hij het loyaliteitsconflict tussen ouders en kinderen aan.
Het voelt als van binnenuit geschreven en geloofwaardig kortom, een lekker boek.