Misdiagnosis and Dual Diagnoses of Gifted Children and Adults Adhd, Bipolar, Ocd, Asperger's, Depression, and Other Disorders (2nd Edition)

Geschreven bij Misdiagnosis and Dual Diagnoses of Gifted Children and Adults

Dit boek is recentelijk in het nederlands vertaald, ik heb het nog niet helemaal gelezen maar vooralsnog geef ik sterk de voorkeur aan deze engelse versie.

Dit boek geeft een goed overzicht van de verschillen en de overeenkomsten tussen DSM IV geclassificeerde stoornissen en hoogbegaafdheid, en de contra-indicaties voor de stoornissen. Aangezien hoogbegaafdheid geen stoornis is maar wel veel overeenkomende kenmerken laat zien worden hoogbegaafden in de (door de DSM IV gegijzelde en geterroriseerde) geestelijke gezondheidszorg erg vaak verkeerd gediagnosticeerd, met alle desastreuze gevolgen van dien.

DIT BOEK IS MIJNS INZIENS DAAROM VERPLICHTE KOST VOOR PSYCHIATERS, PSYCHOLOGEN EN ALLE HULPVERLENERS IN DE GEESTELIJKE GEZONDHEIDSZORG!

Daarnaast is het heel toegankelijk geschreven en dus zeker voor betrokkenen zoals hoogbegaafden zelf en hun ouders, partners, familie, vrienden, coaches, mentoren etc etc ook erg goed te lezen.

Als therapeut en coach specialiseer ik me meer en meer op het helpen van vastgelopen hoogbegaafden en dit boek is daarbij voor mij steeds een naslagwerk en een leidraad.

Van harte aanbevolen,
Maaike Buurman

Geschreven bij Misdiagnosis and Dual Diagnoses of Gifted Children and Adults

In het boek wordt helder uitgelegd, waarom er niet altijd sprake hoeft te zijn van een stoornis. Interpretatie van wat er geobserveerd wordt, is niet enkel afhankelijk van wat er in de DSM beschreven staat aan kenmerken van een stoornis. Hoogbegaafdheid heeft vele overlappingen met stoornissen, maar is het niet.(Gelukkig!)
Een boek dat door iedere professional gelezen zou moeten worden!

Geschreven bij Misdiagnosis and Dual Diagnoses of Gifted Children and Adults

IN het boek wordt op een overzichtelijke manier beschreven welke diagnoses van psychische en gedragsproblemen veel voorkomen bij hoogbegaafden. De auteurs plaatsen hun vraagtekens bij deze diagnoses. Volgens hen zijn de problemen veelal een gevolg van hoogbegaafdheid maar wordt dit niet onderkend door hulpverleners omdat zij te weinig kennis hebben over hoogbegaafdheid. Met voorbeelden uit de praktijk en eigen ervaringen van de auteurs met patiënten wordt het bestaan van misdiagnoses aannemelijk gemaakt. Het gevolg van een verkeerde diagnose kan desastreus uitpakken omdat de hoogbegaafde dan niet de juiste hulp krijgt.

Het boek laat je op een andere manier kijken naar hoogbegaafden en hun speciale eigenschappen.

Geschreven bij Misdiagnosis and Dual Diagnoses of Gifted Children and Adults

Een waardevol document dat bijdraagt om gedrag, beleving en diagnoses in een ander perspectief te zetten. Verhelderende informatie die de 'etiketten' van nogal wat benoemde stoornissen helpt relativeren.
Nuttig voor professionals en betrokkenen om diagnoses en aanpak doordacht te overwegen. Vaker dan gedacht is 'iets nu eenmaal niet wat het lijkt' en doet de diagnose geen goed voor de betrokkenen. Tegelijk draagt het bij aan verduidelijking, herkenning en bevestiging van diagnoses en verklaringen vanuit perspectief van (hoog-)begaafdheid.

State of the art boek over hoe de kenmerken van mensen met een hoog ontwikkelingspotentieel vaak door de "reguliere" ggz opgevat worden als aanwijzingen voor diverse andere classificaties, zoals met name autisme en aandachtstekortstoornissen.

In het boek hebben de auteurs vastgelegd dat er geen empirische data beschikbaar is naar misdiagnoses van hoogbegaafdheid, dat het een slechts een vermoeden is die zij hebben, en dat er geen cijfers bekend zijn uit onderzoek hoeveel misdiagnose er nou eigenlijk is.

Het eerste deel van het boek is interessant... veel wetenschappelijke onderbouwing. Ook daarin wordt behandeld dat er geen consensus is over hoe hoogbegaafdheid nou te diagnosticeren. Er worden meerdere theorieën aangehaald die allemaal wat doorgedraaid zijn in hun streven om hoogbegaafdheid te diagnosticeren. Het tweede deel van het boek gaat in op specifieke DSM-stoornissen en daar is het allemaal wat ver gezocht - er is nl. niet zoveel onderzoek naar gedaan... zoals eerder gesteld is er geen empirische data en geen cijfers - het is slechts een vermoeden van de auteurs.

Ik heb zelf in de hulpverlening gewerkt en daar vond men mij vaak te slim en werd er geklaagd dat zij mij niet konden volgen... Ik was overigens zeer succesvol met cliënten. Ook daar werden slimme mensen overigens diagnoses gegeven die niet klopte - dat komt vaak voor in de hulpverlening. Toch vind ik de stellingen en associaties die gemaakt worden in dit boek wat ver gezocht.

Interessant boek vanwege de vele wetenschappelijke onderzoeken die aangehaald worden in hun verhaal, maar allemaal wat ver gezocht.

Het biedt bepaalde inzichten