Misschien ooit

Geschreven bij Misschien ooit

Net zoals bij Sterrenhemel heeft Misschien Ooit meer gedaan dan een ander boek met mij zou doen. De drang om verder te lezen, de wil om te weten wat er komen gaat en de real feelings die naar boven komen tijdens het lezen zijn bizar. De bijzondere bijzonderheden van deze personages zijn bizar. Zo sterk als het geschreven is, zo hard als je er in meegesleurd wordt is écht bizar. Ik heb het, na het uit lezen, even moeten laten bezinken want wat is dit weer goed! Sterrenhemel staat nog steeds boven aan maar het scheelt niet veel met Misschien ooit. Zeker aan te raden dus!

Eigenlijk is alles al gezegd over dit boek en kan ik me niet voorstellen dat mijn mening nog iets nieuws zal toevoegen maar dit verhaal verdiend alle sterren die er maar zijn. Het verhaal begint direct en neemt je direct mee en laat je, ook na het uitlezen, niet zomaar los. Het is snel, gevoelig, romantisch, bijzonder, vol met mooie teksten en op een manier geschreven waardoor je het boek eigenlijk in 1 x uit moet lezen. Hou je van bijzondere teksten, een feelgood verhaal en gewoon even lekker zwijmelen? Dan is dit boek zeker een aanrader.

Één woord: WAUW!
Doordat muziek een groot element in het boek was, raakte ik geïnteresseerd in dit boek. Niet alleen daarom natuurlijk, ook omdat het van Colleen Hoover was. Ik had geen specifieke verwachtingen van dit boek, dus toen ik het opensloeg en de QR-code scande, was ik erg verrast. Een soundtrack bij een boek, wat een geweldig idee! Ik luister namelijk altijd muziek tijdens het lezen, maar dit zou een extra speciale ervaring zijn, vooral omdat de muziek speciaal voor het boek uitgekozen was.
Wat ik in het begin overigens nog niet wist was of de liedjes in het boek geschreven werden, wat uiteindelijk zo bleek te zijn. Dus ik luisterde de liedjes op de moment dat ze geschreven werden in het boek. En dat was fantastisch.

Naast de muzikale ervaring in dit boek, werd het vele malen interessanter toen ik er achter kwam dat Ridge doof was. Persoonlijk ben ik erg geïnteresseerd in doofheid en gebarentaal, dus ik was ontzettend benieuwd hoe Colleen dit in het boek had aangepakt.
Er gebeuren zo mooie dingen doordat Ridge doof is, momenten die horende mensen niet of nauwelijks zullen ervaren op die manier. Ik begon er zowaar van te dromen dat ik Sydney was, want ik vond het geweldig hoe de communicatie verliep.

Wat ik ook fijn vond was dat dit een ander soort New Adult boek was. Mede doordat Sydney net uit een gebroken relatie kwam en Ridge nog een relatie had. Dit zorgde ervoor dat de spanningen tussen alle personages hoog opliepen en de erotische moment bleven grotendeels uit. Daar kon ik me echter niet druk om maken, in tegendeel juist. Ik vond het wel mooi, betekenisvol en interessant hoe Colleen dit verhaal heeft neergezet. Veel New Adult boeken staan er namelijk kom bekend dat er al snel een grote chemie tussen de hoofdpersonages ontstaat en dat ze niet van elkaar af kunnen blijven. Om eens een andere kant van zo een verhaal te zien, vond ik meer dan realistisch.

Wat betreft de andere personages uit het boek, ik kreeg gaande het verhaal voor iedereen wel een zwak. Vooral voor Warren. Niet alleen door het feit dat hij is opgegroeid met dove ouders, maar ook door hem zelf. Ik ben benieuwd naar zijn gedachtes, gevoelens en de keuzes die hij in zijn leven heeft gemaakt. Daarom was ik aan het eind enthousiast te horen dat het volgende boek ‘Misschien Nooit’ vanuit het perspectief van Warren is geschreven.

Mijn conclusie: een realistisch, romantisch en muzikaal boek waar iedereen nog veel van zou kunnen leren. Zeker vijf sterren waard!

Misschien Ooit is een juweeltje. Het is een van de weinige romantische verhalen die diepgang kent en verder gaat dan de typische ‘boy meets girl and falls in love’. Het is meer dan alleen aantrekkingskracht tussen twee personen die voor elkaar gemaakt zijn. Voor je het weet, ben je verliefd. En ga je door een rollercoaster aan emoties. Maak je klaar om in je hart geraakt te worden.

Dit verhaal pakt je met de eerste zin al vast en laat je niet meer los. Het mooie is dat Sydney en Ridge om en om vertellen wat er gebeurt en wat er in hun omgaat. Je voelt wat er in omgaat. Als vanzelf word je verliefd. Op hun oprechte, maar onmogelijke gevoel voor elkaar. Op hun strijd met zichzelf en het gevecht tegen hun liefde, dat niet alleen veel van hun beide, maar ook van de mensen om hen heen vergt. Bijrollen kent het verhaal niet. Veel settings ook niet. Bijna alles speelt zich af in de huiskamer en slaapkamer van het appartement. Dat kleinschalige maakt dat je een goede voorstelling hebt. Dat je al lezende de beelden voor je ziet. En dat je voelt wat Sydney en Ridge doormaken. Zelfs hun vervelende huisgenoot Warren met zijn practical jokes kruipt onder je huid.

Dit verhaal kent een bijzonder element wat de achterkant je niet meteen vertelt. En wat niemand je zou vooraf zou moeten vertellen, want het is een prettige verrassing tijdens het lezen. Dit element is uniek en bijzonder. Iets dat een extra dimensie geeft, diepgang. Bovendien heeft Colleen Hoover een realistische New Adult neergezet, waarbij de (weinige) erotische scènes kloppen met het verhaal. Dit is aantrekkingskracht tussen twee zielen.

Bijzonder is dat de nummers die Ridge en Sydney schrijven, daadwerkelijk zijn omgezet naar muziek. In het boek staat vermeld waar je deze nummers kunt vinden. Zet ze tijdens het lezen op wanneer de tekst of het nummer voorbij komt (niet eerder, want ze vertellen letterlijk de ontwikkeling tussen Sydney en Ridge) en je wordt meegezogen in hun wereld. Nu nog luister ik vaak deze liedjes om mezelf weer even onder te dompelen in deze prachtige wereld.

En als deze woorden nog niet genoeg zijn om dit boek te lezen... ikzelf had het in 3 dagen uit, mijn collega die nooit leest in een week. Zeg genoeg, toch?

Geschreven bij Misschien ooit

Wat een boek..
Zo mooi weer, ik hebben zitten lachen en huilen en meegeleefd.
Ontroerend en soms hartverscheurend.
En met de muziek erbij maakt het nog specialer.
Een boek die je gelezen moet hebben en die je nog even blijft herbeleven nadat je hem uit hebt.

Geschreven bij Misschien ooit

Bestseller schrijfster Colleen Hoover is er wederom in geslaagd om een prachtige liefdesverhaal te schrijven. Ze neemt je mee in een rollercoaster van emoties waardoor je het gevoel krijgt als of je zelf mee speelt in het verhaal.
De bij passende muziek maakt het geheel nog echter en gevoeliger. Een boek wat je van het begin tot het eind boeit en niet meer wil weg leggen. Het moet uit.
De romantische/emotionele scènes worden zo beschreven dat je er een brok van in de keel krijgt, klamme handen en met de mooie muziek op de achtergrond blijven de tranen niet binnen.
Dit boek zou verplicht moeten zijn voor elke feelgood liefhebber.
De schrijfstijl is prachtig en levens echt, goed en duidelijk en vlot te lezen.
Jammer dat je maar vijf sterren mag geven.

Toen ik te horen kreeg dat ik dit boek mocht lezen wist ik niet hoe blij ik was. Ik kon wel een meter in de lucht springen. Ookal was het maar 5/10 cm haha. Maar nu heb ik het boek uit en wat vond ik er nu eigenlijk van?

Toen ik te horen kreeg dat dit boek vertaald zou worden en uit zou komen kon ik niet wachten al om dit boek te kunnen lezen. En toen was het eindelijk zover het boek kwam uit en ik had helaas het geld er niet meer voor en baalde ik zo hard. Maar gelukkig kwam hebban met de leesclub voor misschien ooit en ik deed er natuurlijk gelijk aan mee. Want als een fan van Colleen Hoover mag je dit boek gewoon niet missen.

Toen ik de tekst op bol.com eigenlijk had gelezen kwam ik er achter dat er muziek bij het boek zat. En ik dacht echt van muziek bij een boek dat kan toch eigenlijk niet? Maar eigenlijk bevalt het mij super goed. Ze mogen dit van mij wel vaker doen, want het trekt je helemaal mee het boek in. En dat had ik dus totaal niet verwacht zoals ik al zei. Je leert daardoor Sydney en Ridge ook beter kennen.

Natuurlijk vind ik de cover echt geweldig. Ik hou wel van de covers waar een verliefd stelletje op staat en dan heb je de titel ook nog die er zo perfect bij past. Want Sydney blijft maar zeggen Misschien ooit. Je weet gelijk al waar het over gaat, want als je misschien ooit zegt dan wordt het misschien ooit wel wat.

“Misschien niet nu meteen. Misschien niet morgen. Maar misschien… ja, misschien ooit.”

Het verhaal wordt vertelt uit twee personages genaamd Sydney en Ridge. Het begint allemaal met Sydney. Eigenlijk had ik nooit verwacht dat ik mijn hele hart in dit verhaal zou gaan verliezen. Ik hou enorm veel van Sydney en Ridge en dit zou ook wel weer een tijdje duren voor ik hun eindelijk ben vergeten. Maar echt vergeten zou ik nooit helemaal doen. Ik heb zo in dit boek mee geleefd ik had het met iedereen te doen Sydney, Ridge, Warren, Maggie maar eigenlijk ook Bridgette. Stiekem kon ik hier en daar ook wel mee huilen. (Maar heb me groot gehouden hoor!) Maar soms kon ik ook echt boos zijn. Ik vind het nog altijd fascinerend hoe Colleen de doofheid van Ridge heeft beschreven. Hoe hij kan horen dankzij de trillingen en natuurlijk ook hoe zij zijn verleden heeft geschreven. Het heeft mij eigenlijk best wel nieuwsgierig gemaakt hoe Sydney de trillingen ook voelt dankzij de oordopjes. Misschien (ooit) dat ik het zelf ga uitvoeren maar dat zal wel een tijdje gaan duren haha. Maar eigenlijk ben ik ook nog best geschrokken door een best heftig stukje van Maggie. Het kwam totaal onverwachts bij mij aan alleen jammer dat het zo kort was. Ik had best meer willen weten over Maggie. Verder ben ik ook erg nieuwsgierig naar het vervolg, want Warren en Bridgette hebben mij behoorlijk nieuwsgierig gemaakt naar hun leven. Want het zou totaal anders zijn dan het verhaal van Sydney en Ridge.

Op naar het vervolg en ik hoop dat jullie ook zo erg hebben genoten van misschien ooit en natuurlijk de muziek!

Geschreven bij Misschien ooit

Als pluspunt zou ik zeggen: voordelige koop.

Geschreven bij Misschien ooit

Een erg meeslepend verhaald! En met de bijpassende muziek word je helemaal meegetrokken in het verhaal.
Echt een aanrader!

Geschreven bij Misschien ooit

Ik wist niet dat het kon, maar Colleen Hoover weet van een romantisch verhaal een heuse bloedstollende thriller te maken. Hoewel in het begin al redelijk voorspelbaar is hoe het zal aflopen is de weg naar de ontknoping toch een avontuur op zich. Je wordt als een magneet in het verhaal gezogen en je hebt geen rust voordat je de allerlaatste pagina hebt gelezen. Vooral de karakters, emoties en twijfels van Sydney en Ridge worden zo goed en gedetailleerd beschreven dat je bijna in hun huid kruipt en voelt wat zij voelen. Dit is het derde boek dat ik van deze auteur lees, maar zeker niet het laatste.