Moederstad Jakarta, een familiegeschiedenis

Een aanrader als je meer wil weten over Jakarta. Niet een saaie beschrijving van een stad, maar geweldige verhalen van bijzondere mensen door de eeuwen heen.

Inspirerend, avontuurlijk en meeslepend. Nu samen met hem in het moderne Jakarta op zoek naar sporen van het oude Batavia. Naast de geschiedenis van de stad legt hij ook zijn familiegeschiedenis bloot. Dat maakt het boek extra boeiend. Een kwaliteit van hem is dat hij een bevlogen verteller is die houdt van ontdekken en hij neemt je als lezer mee. Een aanrader!!

'Moederstad' Jakarta, een familiegeschiedenis' is eigenlijk 3 boeken in 1 band. 1 over het koloniale Batavia, vanaf de VOC-tijd, 1 over Jakarta in de 20e eeuw en 1 over de geschiedenis van de met Indië verbonden familie van de auteur. Een meeslepend verhaal, op basis van gedegen research, vlot geschreven.
Een tour de force van Philip Dröge die boeit van de eerste tot de laatste bladzijde.

Ik heb dit boek gisteren uitgelezen en ik 'mis' het nu al, echt genoten van elke bladzijde! Heel knap hoe Dröge van begin tot eind je aandacht vast kan houden (en dat met zo'n dik boek!). Ik was niet bijzonder geïnteresseerd in Jakarta maar het voelt na het lezen van dit boek alsof ik er zelf ben geweest en ik ben de stad - zonder er ooit te zijn geweest - gaan waarderen. Een echte aanrader voor iedereen die geïnteresseerd is in geschiedenis, en ook nog vlot en met humor geschreven.

Wat een heerlijk boek. Je waant je soms in een tijdreis, soms in het heden van deze uit de hand gelopen wereldstad. Auteur reist door Jakarta aan de hand van stamboom onderzoek dat hij vooraf in Nederland heeft gedaan. Op die reis komt lezer op plekken die je als toerist niet zou bezoeken, waardoor je de realiteit van deze stad ondergaat. Tegelijkertijd krijg je informatie over de eeuwen koloniale geschiedenis van Batavia. De totale oppervlakte van Jakarta met voorsteden is die van de provincie Utrecht en het aantal inwoners is twee keer dat van Nederland …. en meer wonderbaarlijke informatie.

Advies : paar dagen er tussen uit ? Pak dit boek !

Over de omslagafbeelding:
Het blijkt dat veel inwoners in navolging van “The big Apple” hun stad “de grote Doerian” noemen naar de bekende stinkende vrucht, zoals afgebeeld op het voorblad.

Goed boek, boeiend verteld -met humor ook. Ik herken er veel van terug.
Met plezier gelezen

Geschreven bij Moederstad

Dit boek is combinatie van de geschiedenis van jakarta en familiegeschiedenis. Deze combi maakt het boek informatie en persoonlijk. Veel dingen wist ik al maar ik vond het toch een leuk boek en het leest makkelijk weg.

Een boeiend geschiedenisboek

In het nawoord schrijft Philip Dröge dat ‘Moederstad’ eigenlijk uit drie boeken bestaat. Het gaat over Jakarta nu en Batavia toen. En dan is er nog het verhaal van de mensen die in de stad wonen en hebben gewoond. De geschiedenis van zijn voormoeders en –vaders fungeert als rode draad.

Dröge is een getalenteerd stilist, ‘vroeger’ wordt bijvoobeeld omschreven als ‘die magische tijd die zich uitstrekt als een lome kat in de zon’ en ‘De geschiedschrijving van voorbije eeuwen in Indonesië bestaat vaak uit Wagneriaanse mythes, maar dan met op hol geslagen gamelans in plaats van gillende Walkuren’. En wat denk je van deze typering van het gesloten Hotel des Galeries: ‘Het gebouw combineert een soort Joegoslavische apenrotsarchitectuur met de ethiek van een ranzig Disneyland op speed.’

Dröge pakt kritiek netjes in, over Nederlanders in de 16e eeuw in Jakarta, die gekleed gaan in vaderlandse, veel te warme, kleding, schrijft hij: “Overdag zitten de Nederlanders dan ook veelal binnen met de luiken gesloten, om de warmte zo veel mogelijk buiten te sluiten. Hun dagen zijn gevuld met lamlendig nietsdoen in de dampend hete huizen, soms onderbroken door wat zakelijke beslommeringen buiten de deur. Voor het dagelijkse werk hebben ze huisjongens, koks, naaisters en sokkenbreisters gekocht op de slavenmarkt aan de rivier. Die zit heel praktisch naast de kippenmarkt.’

De schrijver heeft zeer veel bronnen gebruikt en is verschillende malen in Indonesië geweest. Hij bezoekt de plaatsen waarover hij schrijft. In ‘Moederstad’ is de inbreng van de schrijver een regelrechte verrijking van het boek, dit mede dankzij zijn beeldende schrijftrant, je waant je in Batavia. Het is vooral knap dat Dröge op plaatsen waar niets meer aan vroeger herinnert toch een beeld van lang geleden voor ogen weet te krijgen.

We lezen hoe Batavia vanuit het niets uitgroeit tot een miljoenenstad, een miljoenenstad die verhuizen moet naar Borneo, en wel vanwege de enorme verkeersproblematiek, de luchtvervuiling en omdat de stad flink aan het verzakken is, op sommige plekken wel 10 tot 20 cm per jaar.

Gaande het onderzoek naar zijn Indische stamboom wordt de schrijver steeds enthousiaster, en gaande het lezen wordt ook de lezer steeds enthousiaster. ‘Moederstad’ is een meeslepend boek, een plezier om te lezen.

Ik heb veel van dit boek opgestoken.