Niet te filmen

Geschreven bij Niet te filmen!

Heel anders dan haar andere boeken, maar daarom niet minder leuk. Young adult, maar voor iets minder jong ook interessant: je ervaart weer die leefwereld en gedachtengang van toen je dat wel nog was!

Geschreven bij Niet te filmen

Ik had al veel boeken van Sophie Kinsella gelezen en het waren voor mij stuk voor stuk aanraders. Ik was dan ook enorm blij dat er weer een boek uitkwam. Ik verwachtte er niet echt veel van omdat Sophie Kinsella meestal meer de oppervlakkige boeken schrijft, de echte chicklit romans, maar ik was aangenaam verrast! Al vanaf het begin word je meegenomen in het verhaal en zijn er al direct vragen. Het verhaal van Audrey begint met te worden gepest, iets wat ook in deze maatschappij vaak voorkomt, en de gevolgen worden daarvan heel duidelijk in dit verhaal, angststoornissen en geen contact met de buitenwereld willen/kunnen leggen. Het is fantastisch om te zien welke weg ze aflegt met vallen, opstaan, angst, humor en liefde. Een aanrader voor jong en oud die houden van Kinsella haar schrijfstijl en toch ook eens wat anders willen!

Geschreven bij Niet te filmen

Een paar heerlijke uurtjes ontspanning

Het eerste boek van Sophie Kinsella wat gericht op jong volwassenen is geschreven.

‘Niet te filmen’ gaat over Audrey, die kampt met een angststoornis en depressie. Door de angststoornis zit Audrey eigenlijk opgesloten, letterlijk in huis, maar ook in haar eigen lichaam. Hoewel Audrey wel dingen wil ondernemen en met anderen wil praten, lukt het haar gewoonweg niet.

De reden van het ontstaan van de angststoornis en depressie wil Audrey liever niet bespreken, het zal in het begin als lezer een beetje vissen zijn naar wat de oorzaak is.

In overleg met de therapeut van Audrey begint Audrey een filmdagboek. Ze krijgt opdrachten en moet zichzelf gaan uitdagen, om uiteindelijk beter te worden.

Audrey woont samen met haar ouders, broer en broertje. De combinatie van haar diagnose met twee pubers in huis, gaat ook niet altijd goed.

Ondertussen ontmoet Audrey een jongen, die haar helpt bij het overwinnen van haar angststoornis, maar of dit daadwerkelijk lukt?

--------------------------------------------------
Zelf werk ik met kinderen met verschillende diagnoses. Ik vind het heel bijzonder hoe Sophie Kinsella het voor elkaar heeft gekregen om de fases, die een kind met deze diagnose moet doorlopen, zo goed en duidelijk te beschrijven.

Mooi om te zien, hoe zo’n serieus onderwerp aangekaart wordt bij een doelgroep waarin deze diagnoses zéker voorkomen, maar niet vaak worden besproken. Het onderwerp wordt op zo'n manier besproken dat het niet heel zwaar bovenop het verhaal ligt, het is humoristisch, realistisch en positief!

‘Niet te filmen’ is een boek vol humor, liefde en de dagelijkse obstakels waar tieners tegenaan lopen. Een boek waarin jong volwassenen veel zullen herkennen, wat je niet gauw weglegt en wat heel snel doorleest, echt een aanrader!

Soms kan één gebeurtenis je hele leven veranderen. Dat is het geval bij Audrey, die nu thuis blijft van school en zich verschuilt achter een grote zonnebril. Audrey heeft een angststoornis, en zelfs het huis uit komen is een groot obstakel voor haar. Totdat het gamervriendje van haar broer wel heel vaak langskomt. Zou ’t hem met zijn grappige notities en creatieve oefeningen lukken om het meisje weer naar buiten te krijgen? Om Audrey een extra duwtje in de rug te geven, verzint haar psycholoog wel een hele vreemde opdracht: het maken van een documentaire over haar huisgenoten, wat hilarische momenten oplevert.

En hilarisch is het boek zeker. Dat is onder andere te danken aan de vele herkenbare situaties van de familie. Een moeder die alles doet om het gamen op de computer tegen te gaan? Check. Een vader die de leeftijd van zijn vrouw vergeet en een verkeerde taart laat maken? Vink. Een broer en zus die elkaar de hersenpan in kunnen slaan om ontbijt? Echt wel. Daarbij beschrijft Sophie Kinsella het op zo’n manier dat er minimaal een glimlach op je gezicht verschijnt tijdens het lezen.

De auteur heeft een goede balans gevonden tussen humor en serieuze onderwerpen. De angststoornis van Audrey is namelijk alles behalve om te lachen. Hij is heftig, en misschien is het een gevalletje ver van ons bed, toch is het niet moeilijk om je voor te stellen hoe het meisje zich moet voelen. Iedereen heeft vast wel eens een paniekaanval gehad, en om dat iedere dag mee te moeten maken? Dat is ontzettend zwaar.

Nog mooier wordt het boek omdat het onderwerp erg actueel is. Pesten is nog steeds enorm aanwezig, en ook cyberpesten blijft groeien. Daarbij voelen kinderen tegenwoordig steeds meer druk om goed te presteren, wat ervoor zorg dat ze sneller in een depressie geraken. Dit boek kan voor deze mensen een enorme hulp zijn. En dat is goed.

Een boek dat heerlijk wegleest en een goede balans kent tussen luchtig en heftig. Sophie Kinsella heeft het met dit eerste young-adult boek van haar hand ontzettend goed gedaan. Zeker één van mijn favorieten.

Storiesbybente.com

Dit boek wordt verkocht als zijnde chicklit maar dit is het maar deels.. Sophie heeft dit boek geschreven voor de jongvolwassen, vrouwelijke lezer. Zeg, meiden vanaf 14 jaar. Voor hen is dit boek zeer geschikt. Maar ook leuk om het als volwassene te lezen, geen probleem. Vind alleen dat dit duidelijker in de beschrijving zou moeten staan, omdat het ook gaat over een tienermeisje die tienerdingen meemaakt, wel iets anders dan de chicklits die ze normaliter schrijft.
Echter is het een leuk boek wat lekker weg leest met veel humor, zoals we van Kinsella gewend zijn.
Ook geschikt voor dochters dus!

Niet te filmen! is het perfecte boek als je niet weet wat je moet lezen: het is droevig, hedendaags en ik moet toegeven dat ik tijdens het lezen vaak moest lachen om de grappen. Ook is het erg leuk om over Frank te lezen, als je gamed of geïnteresseerd bent in games. Want het spel dat hij speelt, LOC (Land of Conquerors), lijkt heel erg op LOL (League of Legends).
Wat ik wel jammer vind, is dat de personages niet voldoende beschreven worden, waardoor je alleen leest wat er gebeurd, maar niet wat de personages denken, of voelen. Alles gebeurt namelijk erg snel achter elkaar.

Ik heb alle boeken van Sophie Kinsella gelezen en hoewel ik voor dit boek niet echt tot de doelgroep behoor, was ik toch nieuwsgierig. Ik heb het boek in 1 ruk uit gelezen. Het verhaal blijft boeien. Enerzijds vind je in het boek de welbekende humor van Kinsella, anderzijds wordt er een serieus onderwerp beschreven: de angststoornis van Audrey. Er wordt niet in detail uitgelegd hoe de stoornis precies is ontstaan, maar als lezer kun je je toch een aardig beeld vormen. Ik vind het een goed boek dat moeilijk weg te leggen is.

Audrey durft haar huis niet meer te verlaten en houdt van achter een zonnebril de buitenwereld op afstand. Een angststoornis maakt haar dagelijks leven behoorlijk lastig. Op aanraden van de psycholoog, dokter Sarah, legt ze haar leven vast op camera, om zo haar zelfvertrouwen terug te krijgen.

Audreys herstel lijkt ver weg, tot Linus - een vriend van haar broer - opduikt in haar leven. Linus snapt haar. Met zijn glimlach als een sinaasappelpartje en zijn grappige briefjes verleidt hij Audrey om weer naar buiten te gaan. En opeens lijkt de buiten-wereld een stuk minder angstaanjagend. Aurdrey maakt zo iedere keer stappen om zo haar angststoornis tegen te gaan.

Sophie Kinsella heeft weer een mooi boek geschreven! Het is weer geschreven met een humoristische schrijfstijl. Maar ze laat met dit boek ook zien dat een angststoornis een serieus probleem is, dat meer voor komt dan je denkt! Het is een Young Adult boek, maar is zeker ook leuk voor de oudere volwassenen!

Niet te filmen!

Audrey draagt dagelijks een zonnebril en durft haar huis niet meer uit. Een uitzondering maakt ze voor dokter Sarah, een psycholoog die haar helpt om van haar angststoornis af te komen. Een van de huiswerk opdrachten is om het dagelijks leven vast te leggen met een camera. Het doel hiervan is het verhogen van haar zelfvertrouwen. Ze filmt het interieur, haar ouders, haar beide broers en Linus. Linus is een vriend van haar gameverslaafde broer. Haar broer heeft zo zijn eigen problemen.... Hoewel pap en mam erg hun best doen, is het Linus die Audrey langzaam uit haar schulp haalt.

Ik was een van de gelukkige die dit boek al voor het in de winkel ligt mocht lezen. Van deze schrijfster (Sophie Kinsella/ Madeleine Wickham) heb ik op een na alle boeken gelezen. Ze schrijft altijd erg leuke grappige verhalen. Ik was heel benieuwd hoe je van zo'n serieus / ernstig probleem, als een angststoornis, een komisch Young-Adult verhaal kunt maken.

Het verhaal word vertelt door Audrey. Als een goede vriendin kijk je mee in haar leven. Ze vertelt alles... bijna alles dan toch. Zo ben je getuige van de prille liefde tussen Linus en Audrey, hoe de gekke opdrachtjes van Linus haar helpen om haar krokodillenbrein de baas te worden. En de problemen van haar gameverslaafde broer, hoe leg je je ouders uit dat Land Of Conquerors meer is dan een spelletje. Dan nog haar ouders die er maar het beste van proberen te maken. Hoewel ik geen Young-Adult meer ben, heb ik toch met veel plezier dit moderne verhaal gelezen. De bekende vlotte schrijfstijl, korte hoofdstukken afgewisseld met het videotranscriptie en de humor zorgen ervoor dat je het boek zo uit hebt.

Waarom jij dit boek zou moeten lezen? Anders zul je nooit weten waarom er ketchup op de verjaardagstaart van mam zat, of waarom Audrey ook wel als Rabarber door het leven gaat en of de computer echt uit het raam gaat..... zomaar een paar dingen om je hopelijk nieuwsgierig te maken....

niet alleen komisch, maar ook stof tot nadenken. 4**** van mij.