Genesis - Nursery Cryme (CD) (Remastered 2008)

Vanaf hun eerste, teleurstellende beginpunt zou Genesis alleen maar groeien en groeien, en Nursery Cryme zette dus voort wat Trespass begon. Belangrijk feit is ook dat gitarist Steve Hackett en drummer (en later ook zanger) Phil Collins er hier bij kwamen, wat zeker verschil maakte. Het talent was op voor dit album in volle mate aanwezig, en de band kreeg er nu echte passie voor. Genesis voelde zich helemaal thuis in epische nummers als 'The Muscial Box' en 'The Return of Giant Hogweed', en weet haar theatrale aanpak tot een nog beter einde te brengen. Langzaam klommen zij onwetend op naar hun twee meesterwerken.

Misschien wel een van de beste albums van Genesis met het meesterwerk Musicalbox. De geweldige samengang van Collins, Gabriel, Banks, Rutherford en Hacket komt op deze cd als een warme deken over je heen. In de auto, bij de open haard of op welk tijdstip dan ook deze kan je ten alle tijden draaien en blijft elke keer weer verbazen.

Bekende CD van Genesis uit de begintijd van de band en uit de tijd dat hij alleen als LP te koop was.
Nu ge-remastered en klinkt op CD nog beter.

'Nursery Rhyme' is verplichte kost voor iedere progrockliefhebber. Waarom dan maar drie sterren? Omdat het verschil tussen de sterke nummers en de mindere broeders nogal groot is. Vroege progrockers als 'The Return Of The Giant Hogweed' en Genesis' beste nummer 'The Musical Box' zijn grandioos en de wat kleinere liedjes 'For Absent Friends' en 'Seven Stones', maar de laatste drie nummers zijn wat aan de zwakke kant. 'The Fountain Of Salmacis' heeft wat prachtige mellotrongeluiden - luister maar eens naar dat fantastische intro - maar het nummer heeft te weinig goede ideeën om een kleine acht minuten interessant te blijven. Verder is het duidelijk dat Steve Hackett nog niet echt onderdeel van het compositieproces was; zijn smaakvolle gitaarspel is wel te horen, vooral op 'The Musical Box', maar wordt nog niet optimaal benut. Maar de hoogtepunten zijn zo sterk, dat 'Nursery Cryme' toch een must is.

Voor de liefhebbers van echte muziek een echte aanrader. Misschien wat moeilijke muziek voor de tegenwoordige tijd, maar typisch goede jaren 70 muziek. Niet van de korte simpele nummers, maar echte muziek met goede teksten! Voor oude en nieuwe hippies!

Misschien het beste album van Genesis, samen met Selling England by the pound en A trick of the tail. Onnavolgbare progrock dat destijds nog symfonische rock heette. Whatever. Top of the bill.