Oeroeg

Geschreven bij Oeroeg

Vijfentwintig jaar geleden heb ik Oeroeg gelezen voor mijn examen Nederlands. Na het lezen van een hele stapel saaie, dikke en voor mij oninteressante boeken vond ik Oeroeg echt geweldig! Het boek begint met de zin: Oeroeg was mijn vriend. Nou Oeroeg was niet alleen de vriend van de hoofdpersoon uit het boek. Bijna heel de klas was gek op Oeroeg! Niet dat het boek door iedereen zo leuk gevonden werd om te lezen, maar omdat het verhaal in 3 uurtjes uit was!
In 2009 was Oeroeg het cadeautje van de openbare bibliotheek bij Nederland leest. Sinds die tijd stond hij in mijn boekenkast te wachten tot hij opnieuw zou worden gelezen.

De ik-figuur is de zoon van een Nederlandse plantersfamilie die een onderneming beheren in Kebon Djati . Hij groeit op met Oeroeg de zoon van een inlands echtpaar wat op de onderneming werkt.
Wanneer de ik-persoon dreigt te verdrinken word hij door de vader van Oeroeg gered. Helaas sterft de vader van Oeroeg zelf bij deze reddingspoging. De vader van de ik-persoon zorgt daarom dat Oeroeg een goede opleiding krijgt.
Wanneer de ouders van de ik-persoon gaan scheiden komt de ik-persoon in het pension van de vrijgezelle Lida te wonen in Soekaboemi. Al snel komt Oeroeg ook bij hen wonen. Lida heeft een zwak voor Oeroeg en besluit zijn vervolgopleiding te betalen. Wanneer de ik-persoon in Batavia naar de HBS gaat verkoop Lida haar pension en vertrekt met Oeroeg ook naar Batavia. In die periode groeien Oeroeg en de ik-persoon uit elkaar. Oeroeg keert zich tegen de Nederlanders en gaat zich bezighouden met politiek.
Na de middelbare school gaat Oeroeg op kosten van Lida voor arts studeren, de ik-persoon vertrek voor zijn ingenieursopleiding naar Nederland.
Na de oorlog keert de ik-persoon terug naar zijn geboorteland. Bij toeval ontmoet hij een inlandse krijger. In hem herkent hij Oeroeg. Oeroeg stuurt hem weg met de woorden dat hij hier niets te zoeken heeft. De ik-figuur wordt zich dan bewust van het feit dat hij de ware Oeroeg nooit heeft gekend.

Ik vond Oeroeg een mooi verhaal over vriendschap. Ik waande mij een paar uur lang in het Nederlands Indië waar Hella Haasse is opgegroeid. Net als 25 jaar terug vond ik het jammer dat het boek geen ander einde had. Jammer dat de vrienden elkaar niet echt meer terugvonden. Ook vond ik het weer vervelend dat de ik-persoon geen naam had. Na al die jaren weet ik nog niet wat de naam is van Oeroegs vriend...............
Het is duidelijk dat Haasse erg houdt van haar geboorteland. Zoals zij het land en de mensen omschrijft zie je het helemaal voor je.
Ik kan het wel begrijpen dat Oeroeg tegenwoordig niet meer zo veel voorkomt op de boekenlijsten van scholieren. Mijn nichtje heeft het boek ook gelezen voor haar lijst en vond het verhaal zóóóó saai, écht voor bejaarden! Ben ik nu oud aan het worden.......of is het anno 2011 gewoon nog een mooi verhaal?

Geschreven bij Oeroeg

In tegenstelling tot vele anderen had ik deze novelle nooit voor mijn boekenlijst op school gelezen. Als fervent lezer was een zo klein mogelijk aantal pagina's geen aanbeveling een bepaald boek voor mijn lijst te kiezen. Oeroeg ben ik pas jaren later gaan lezen en misschien maar goed ook, want ik vraag me af of ik deze compacte geschiedenis indertijd op waarde had weten te schatten. Het is ongelooflijk zoals Hella Haasse er in is geslaagd zoveel lagen in zo'n korte tekst te verwerken. En nog zo mooi opgeschreven ook. Voorwaar een klassieker.

Oeroeg van Hella Haasse is een uitstekende manier om ons Indisch verleden opnieuw te beleven en te herwaarderen.
Het boek beschrijft in detail de verhouding tussen de Nederlandse regenten en de Indonesische bevolking met alle schakeringen tussen die sociale klassen. Het is een goede manier om hedendaagse jongeren te wijzen op ons eigen verleden dat in Indonesie zeer zeker geen schoonheidsprijs verdient. En het is goed om je als Nederlander te realiseren dat de huidige welvaart in Nederland ook te danken is aan de eeuwenlange harde arbeid van de indonesiers in Indonesie.

Laten we gewoon zeggen dat het boek na al die jaren nog steeds terecht op zo goed als alle boekenlijsten staat! Wie daardoor nog niet overtuigd is, nodig ik uit het boek gewoon zelf te lezen. Het boek is in een drietal uren uit te lezen, dus wat heb je te verliezen? Je zult zeker niet teleurgesteld zijn!!

Goed boek, zeker de moeite waard.

Een mooi kort gehaal. Je leeft mee met de hoofdpersoon.

Ik vind het een prachtig boek. De schrijfwijze van de schrijfster is fijn om te lezen en het boek leest goed weg. Zeker te weten een aanrader

Geschreven bij Oeroeg

Een aangrijpend relaas - en een klassieker - van Haasse waarin ze de vriendschap beschrijft over twee jongens die opgroeien in (Nederlands-)Indië. De een, een nazaat van een Hollands gezin - en tevens 'verteller' van het verhaal - dat zich aldaar heeft gesitueerd. De ander een zogenaamde inlander genaamd Oeroeg. Hoe ze ondanks hun verschillende afkomst een zeer hechte en 'ongebruikelijke' vriendschap hebben gedurende hun jeugdjaren. Op sublieme en aangrijpende wijze wordt beschreven hoe deze vriendschap vanaf de puberteit en adolescentfase kleurscheurtjes begint te vertonen. Mede doordat zij ieder een eigen weg inslaan. De hoofdpersoon/'verteller' keert verwachtingsvol terug nadat hij zijn studie heeft voltooid aan de TU-Delft. Als gevolg van de Tweede Wereldoorlog en het groeiende zelfbewustzijn onder de 'inlanders' is de situatie echter drastisch veranderd. Hij komt oog in oog te staan met 'zijn Oeroeg en komt tot de ontdekking dat wat eens was niet meer is.

Geschreven bij Oeroeg

Wat mij betreft is Oeroeg een van de beste boeken in de Nederlandse moderne literatuur. Een bijzonder portret over koloniale tijden en hoe de vriendschap tussen twee jongens, een Nederlandse en Indonesische jongen, verandert naarmate de Nederlandse kolonie in Indonesië onder druk komt te staan.

Prachtige novelle over vriendschap, kolonialisme en het verleden. Haasse geeft met deze klassieker een geïdealiseerde inkijk in het Nederlands-Indie van voor de oorlog en de bittere strijd om onafhankelijkheid die daarna volgde. Mooi beschreven hoe de Nederlandse hoofdpersoon als kind niet doorheeft dat er wel degelijk verschil is tussen hem en zijn Indische vriend Oeroeg. Hij denkt dat ze gelijk zijn, maar de samenleving denkt daar anders over.