Oikofobie de angst voor het eigene

Geschreven bij Oikofobie

Een zeer verhelderend boek. Met name met betrekking tot het ontstaan van het huidige Europese politieke landschap. Echt een aanrader.

Geschreven bij Oikofobie

Als pluspunt zou ik zeggen: heldere boodschap.

Geschreven bij Oikofobie

Totale nonsens dit vodje. Een verzameling extreem-rechtse complottheorieën zonder enige feitelijke onderbouwing.

Geweldig boek! Geeft inzicht en durft te ageren tegen EU idioterie zoals EVRM en de almaar opgerekte rechterlijke uitspraken door het EU hof. Een hof en elite (= nieuwe Aristocratie) welke totaal losgezongen lijkt van de basis. Een rechterlijke macht die geen weerwoord en correctie heeft van de burgers levend in verschillende gemeenschappen met hun eigen taal en gebruiken. Kortom: 'One size fits none'.
Geeft haarfijn aan waar de democratische lacunes in het EU netwerk liggen en draagt oplossingen aan voor een verbeterde democratie in Nederland.

Na "De aanval op de natiestaat" gaat deze Nederlandse academicus verder op de ingeslagen weg. In tegenstelling tot het eerder vermelde werk, is "Oikofobie" meer een verzameling van korte stukjes over de meest diverse onderwerpen: islam, moderne kunst, pornografie, jacht, sigaren. De themata waarover Baudet zijn "geestelijke vader" en promotor ook graag van gedachten wisselt, de Britse conservatief Roger Scruton. Van Scruton komt overigens ook de term oikofobie, die wordt afgezet tegen het vaker gebruikte xenofobie. De angst voor het eigene, die onder andere ervoor zorgt dat politiek en cultureel hoe langer hoe meer Nederland/ Europa zijn eigenheid en soevereiniteit op het spel zet. Kan iemand uit Jamaïca eeuwenlange Zwarte Piet-traditie op de wip zetten door te dreigen met racisme onder de Verenigde Naties-paraplu?

Maar ook de meeste onderwerpen uit "De aanval op de natiestaat" worden opnieuw gebracht: gebalder, soms met nieuwe argumenten of voorbeelden: de multiculturele samenleving en supranationale organisaties zoals de Europese Unie en zelfs de Wereldhandelsorganisatie, die vanonder en vanboven uit de democratische en sociale rol van de natiestaat ondergraven. In tijden van groeiende politiek-correctheid zijn de stukjes en boeken van Thierry Baudet een welgekomen verfrissing.

Verplicht leesvoer voor de EU-criticus en (nieuw-)realist

Gaat diep, maar blijft toegankelijk. Doordat het een compilatie is van stukken, is er enig overlap en geen duidelijke ordening (niet hinderlijk). Aanrader

Het boek kent een bredere inhoud dan de vooropgezette vragen: wat is oikofobie, hoe komt het tot stand en waarom hebben we er last van? Soms raakt de inhoud de lijn bijster, daar niet alles lijkt in te haken op voornoemde vraag. De essays ervaar ik niettemin de moeite van het lezen waard.

Het boek gaat erg diep in oikofobie!

Maar ja, wie kan er heden ten dagen nog iets van deze beste man objectief bekijken, of sterker nog, wie màg dat nog?
Hoe meer er een cordon sanitair om rechtse gedachten wordt geplaatst hoe meer ik geïnteresseerd raak over “waarom wordt dit krampachtig vanuit objectieve media gecensureerd”?