Onderstroom Deel 9 met Rechercheur Erlendur

Geschreven bij Onderstroom

Erlendur speelt ditmaal niet de hoofdrol als politieman, hij is op vakantie. Maar zijn collega Elinbórg neemt het heft in handen.
Het verhaal begint meteen op de eerste bladzijde. Met 'Klassiek' bedoel ik hier dat het een boek is zonder actievolle scenes of seriemoordenaars, alhoewel ? Het is eerder een thriller zoals je die in de jaren 80 las : geen extra gruwelijkheden maar aan de andere kant wel een thriller van deze tijd (neem nu maar rohypnol die gebruikt wordt om personen compleet te bedwelmen).
Alhoewel er aanvankelijk niet zoveel spectaculairs gebeurt, stuwt Arnaldur Indridason je bladzijde na bladzijde verder in het onderzoek om te eindigen in een onvoorspelbaar plot.
Personen die verzot zijn op actie of ware gruwelijkheden zullen het boek waarschijnlijk niet zo denderend vinden. Ben je daarentegen een liefhebber van het nadenken hoe het overlevende slachtoffers vergaat en de psychologie erachter, dan ga je het boek zeker wel appreciëren.
Voor mij was het aangename lectuur : een klassieke thriller en toch van deze tijd en echt goed !

Geschreven bij Onderstroom

“Erlendur zal me pas gaan vervelen als ik hem helemaal doorgrond. Tot nu toe blijft hij zich nog ontwikkelen, ik kom steeds meer te weten over zijn karakter, geschiedenis en achtergrond. Hij verrast me nog altijd, er is steeds weer iets nieuws aan hem. Dat is het mooie: ik leer hem steeds beter kennen.” (Arnaldur Indriðason bij de Nederlandse publicatie van zijn boek Onderstroom).

De lezers kunnen dus gerust ademhalen, want met Onderstroom wordt geen Erlendurloos tijdperk ingezet. Erlendurs fanclub zal bloeien als nooit tevoren, want onze knorrige en neerslachtige hoofdinspecteur komt terug! Indriðason meent eerst een uitstapje te moeten maken door vier boeken lang af te wijken van het gebruikelijke patroon. De boeken vormen een apart kwartet en spelen alle in de periode najaar 2005. Voor de simultaan lopende verhalen was het noodzakelijk om het politieteam op te splitsen. In Onderstroom is het de beurt aan Erlendurs vrouwelijke collega, Elínborg.

In een woning in Þingholt, Reykjavík, wordt het lijk gevonden van de 30-jarige Runólfur, een op het eerste oog sympathiek lijkende monteur van een telecombedrijf. Maar de gruwelijkheid van de moord en de in zijn jas aanwezige verkrachtingsdrug, Rohypnol, lijken een ander verhaal te vertellen. Omdat Erlendur op vakantie is, ergens in de Oost- of Westfjorden, krijgt Elínborg de zaak toegespeeld. Op zoek naar mogelijke getuigen, moet ze in het verleden van Runólfur duiken. Wat gebeurde er in het dorp waar hij opgroeide? Wie haatte hem zo erg en pleegde de sadistische moord? Een bij het lijk gevonden naar tandoori ruikende sjaal is in beginsel Elínborgs enige houvast. Maar door haar volhardende werkwijze komt ze al gauw terecht bij de basis: zwaar getraumatiseerde slachtoffers van verkrachting en mishandeling, allen bevangen door angst en schaamte.

Een kleine, mooie zijsprong in het verhaal gaat over Lilja, een jonge vrouw die 6-7 jaar geleden spoorloos verdween uit het dorp waar Runólfur woonde. Haar verdwijning werd toen door Erlendur onderzocht, maar zonder resultaat. En nu is Elínborg erop gebrand om Lilja terug te vinden. Is er enige samenhang met de moord op Runólfur? De fraaie plot is haast gemoedelijk, maar perfect in evenwicht met het verhaal.

Indriðason beschrijft in rustig tempo het minutieuze speurwerk. De verhoren door Elínborg zijn geduldig en krachtig opgebouwd, een waar feestje. Jammer dat haar gedachten wel erg veel afdwalen naar huiselijke en culinaire beslommeringen. Deze zijn weliswaar mooi en inlevend beschreven, maar gaan ten koste van het latent aanwezige spanningsveld dat bij Erlendur zo herkenbaar is. Zelfs bij Indriðason kan de privé-invalshoek net iets te veel van het goede worden. Ik vertrouw er echter op dat hij te goeder trouw handelt en niet per se alleen bij vrouwelijke hoofdpersonages willens en wetens de nadruk legt op gezin, boodschappen, wat-eten-we-vandaagproblemen, puberende kinderen, schoolvorderingen, Indiase gerechten en kookboeken. We lezen in dit boek meer over Elínborgs huis- tuin- en keukenleven dan in de eerste acht boeken over Erlendur tezamen.

Dit is het enige, misschien wat pietluttige minpunt in het verhaal, maar is dat heel erg? Nee, zó erg is het niet, want we hebben het hier wel over grootmeester Indriðason en goede wijn behoeft geen krans! Elk boek van hem is vertrouwd en voelt als thuiskomen. Naar mijn bescheiden mening is Indriðason een van ’s werelds beste thrillerauteurs. Zijn briljante vertelstijl is typerend voor de zo onopgesmukte Scandinavische sfeer. Daarbij heeft hij zowel oog voor de alledaagse werkelijkheid als voor heersende, sociaal-maatschappelijke problemen. Bij Indriðason bèn je in het besneeuwde dorp, je zíet de gasten in de kroeg, ruikt de olie in de garage, proeft de vis met het brood, doorleeft de verwoeste levens van de verkrachte vrouwen en je voelt de beklemming van een dorpsgenootschap en hun onderlinge verbondenheid. Ik zeg het nog maar eens: goede wijn behoeft geen krans!

Geschreven bij Onderstroom

Na de enthousiaste recenties die ik over dit boek gelezen had, heb ik hem gekocht. Vol verwachting direct aan het boek begonnen, maar helaas vond ik het boek een beetje tegenvallen. Opzichzelf is het een aardig verhaal, en zeker spannend omdat je voordurend op het verkeerde been gezet wordt. Toch had ik er meer van verwacht en had ik soms moeite om het niet tussentijds weg te leggen. Hierdoor begon ik me ook te irriteren aan de scandinaviche leestekens en onuitspreekbare namen en plaatsen die in het boek gebruikt worden.

Nee al met al een aardig boek maar zeker geen echte topper, jammer!

Geschreven bij Onderstroom

Een spannend verhaal zoals ik gewend ben van Indridason, een van de betere Thriller schrijvers uit het mooie Noorden van Europa. Mooi plot, goede verhaal lijn met een mooi slot.
Het boek laat je niet los en je blijft er in lezen.

Geschreven bij Onderstroom

je kan de reeks van erlendur in een adem helemaal lezen verslavend!!!!

Geschreven bij Onderstroom

Wat de titel van het boek nou met het verhaal te maken heeft dat is voor mij niet duidelijk geworden. Het verhaal op zich is wel goed niet vreselijk spannend maar het pakt je wel zodat je door wil lezen. Een aantal jaren terug heb ik "winternacht" gelezen en dat vond ik dus helemaal niks.
Dit keer speelt het verhaal zich af met rechercheur Elingborg omdat Erlendur met vakantie is. In een huis wordt een jongeman gevonden met een doorgesneden keel en zijn lichaam vol met rohypnol (verkrachtingsdrug). Alles wijst erop dat de vermoorde man een verkrachter was. Maar wie en vooral waarom is de man vermoord? Dit wordt door Elingborg en haar team zeer vakkundig uitgezocht. Je wordt meerdere keren op een verkeerd spoor gebracht maar uiteindelijk komen ze erachter wat er die nacht is gebeurd.

Geschreven bij Onderstroom

Dit is een thriller zoals iedereen 'm graag leest denk ik. Meeslepend verhaal, een tragische misdaad, tot het eind spannend en met een volstrekt geloofwaardige inspecteur van politie. Je hebt een verhaallijn over haar privé-leven, maar gelukkig gedoseerd. Het leidt niet af van de misdaad.
Indridason is altijd goed en dit is wel een heel sterk boek van hem.

Geschreven bij Onderstroom

Dikke tegenvaller.
De schrijver weet totaal geen spanning in het verhaal te brengen.
Was naar het einde toe totaal niet benieuwd naar de ontknoping.
Was gewoon blij dat het uit was en ik aan een volgend boek kon beginnen.
Zeker niet geneigd om noch iets te kopen van deze auteur.

Geschreven bij Onderstroom

Deze thriller pakt je meteen en leest lekker weg. Geen ontzettend dik boek, na een vakantiedagje is hij alweer uit..

Geschreven bij Onderstroom

Hoewel de pers lovend is en de schrijver wordt vergeleken met Mankell en Larson haalt dit boek bij lange na dit niveau niet. Dit is mijn eerste boek van deze schrijver maar ik vrees ook het laatste. het staat bol van de dialogen, uitstapjes die niets toevoegen aan het verhaal en een ongeloofwaardige inspecteur die, als je het verhaal mag geloven, geheel in haar eentje deze moord oplost. Ook de pogingen om het priveleven van de hoofdpersoon boeiend te maken zijn in mijn ogen mislukt. Gelukkig heb ik het boek van de bieb geleend en niet aangeschaft. Het is wel makkelijk leesbaar dus voor vakantievoer kan het altijd dienen.