Ongenadig

Geschreven bij Ongenadig

Via vrouwenthrillers.nl mocht ik het nieuwe boek lezen van Karin Hazendonk, en ik heb mijzelf geen minuut verveeld, wat een geweldig boek!!
Het verhaal gaat over Anouk Smeets, 29 jaar, die op een bedrijfsfeestje nader kennismaakt met haar charmante collega Sven Bogerd. Hieruit ontstaat een relatie, en al snel vraagt Sven haar bij hem in te trekken. Anouk is hier toch nog niet helemaal klaar voor, maar haar tweelingzus Miranda vind dat ze het wel moet doen, en dus waagt Anouk de sprong. Tijdens het samenwonen komt Anouk erachter dat Sven toch wel erg veel vreemde trekjes heeft, en dat resulteert in een zeer spannend en gestoord verhaal, erg beeldend beschreven door Karin Hazendonk.
Zoals ik eerder al aangaf heb ik genoten van dit boek. Er gebeuren dingen in het verhaal die je niet aan ziet komen, en zo heb ik mijn thrillers het liefst, lekker bloedstollend! De schrijfstijl van Karin is erg fijn, geen moeilijke woorden, maar gewoon lekker normaal. Korte hoofdstukken, nog iets wat ik erg fijn vind lezen. Het enige dat tegenviel was dat het boek zo snel uit was, ik had hier veel meer van willen lezen, wat een geweldig thrillerfeestje!! Voor mij is het zeer zeker op naar de volgende Hazendonk!!

Dit is het eerste boek dat ik van Karin Hazendonk las. Normaal lees ik geen thrillers, maar dit boek greep mij vast vanaf het eerste hoofdstuk en werd zo spannend dat mijn man het iedere avond van mijn gezicht moest plukken. Niet weg te leggen dus. Ik had het dan ook binnen no-time uit en aan het eind moest ik toch wel even slikken. Ik heb nog teruggebladerd om het zeker te weten, maar het was toch echt zo.
Het verhaal leest heel fijn, Karin heeft een prettige, zeer toegankelijke schrijfstijl. Ze schrijft alsof ze nooit anders heeft gedaan. Mooie verhaalopbouw, karakters zijn goed uitgewerkt, je leeft met ze mee, gekrulde tenen af en toe. Karin weet de spannende scenes erg goed neer te zetten, je ziet precies voor je wat er gebeurt, maar of dat steeds even leuk is … Er was zelfs een moment waarop ik hardop zei: 'Verdomme, ga dan even kijken!' Een dikke aanrader wat mij betreft en ik ga zeker nog meer boeken van deze auteur lezen.

Ongenadig van Karin Hazendonk Karin Hazendonk (1961) heeft eerder twee thrillers geschreven, Waanidee en De dood heeft blauwe ogen . Ongenadig is haar derde spannende boek. Op een personeelsfeest leert Anouk Smeets een man kennen, waar ze voor valt. Het is de knappe en charmante Sven Bogerd. Tot haar grote verrassing is Sven ook gecharmeerd van haar en nodigt haar verschillende keren uit. Ze vind Sven steeds leuker en ziet het – ondanks haar voortdurende onzekerheid - wel met hem zitten. Na een tijdje vraagt Sven haar of ze met hem wil samen wonen en – na overleg met haar tweelingzus Miranda , die haar adviseert om dat zeker te doen – trekt ze bij Sven in. Hij blijkt in een prachtig huis te wonen in Kijkduin. Het is modern ingericht en alles ziet er even mooi uit, bijna op het steriele af. Sven wilt niet dat Anouk iets aan de inrichting verandert en dat valt haar tegen , maar ze houdt rekening met zijn wensen. Want Sven is de ideale man, hij draagt Anouk op handen en doet alles voor haar. Hij maakt het huis schoon , zij hoeft niets te doen. En hij willigt al haar wensen in. Dan krijgt Anouk een klein ongelukje , ze ligt in bed en Sven brengt naar medicijnen en verzorgt haar. Anouk valt uiteindelijk in slaap , maar als ze wakker wordt is alles anders……. Ongenadig is een spannende en bij tijden gruwelijke thriller . De spanningsboog blijft continu hoog en de plotwendingen zorgen regelmatig voor de nodige verrassingen. De schrijfstijl is vlot en goed. Het boek is bijna filmisch geschreven, het kost geen enkele moeite de diverse gebeurtenissen voor je te zien. Het boek is geschreven vanuit verschillende perspectieven , waardoor het verhaal zich in een bij tijden hoog tempo ontvouwt. De personages zijn zo goed beschreven, dat hun motieven voor de lezer duidelijk worden. Ook tweelingzus Miranda krijgt in het boek een grote rol toebedeelt. Er is met zorg toegewerkt naar een spannende en nog onverwachte ontknoping, waarna de lezer verbluft achterblijft. Ongenadig is een goed geschreven en zeer spannende thriller, echter niet voor tere zieltjes. mij betreft een aanrader.

Ik begon te lezen met het idee een vrouwenthriller in handen te hebben. Voor het eerste deel van deze classificatie miste ik uiteindelijk de girlpower, maar het tweede deel maakt hij zeker waar. Je wilt gewoon weten wat er op de volgende pagina staat, omdat de spanning niet te snijden is.

Het boek is verrassend op meerdere vlakken. Het einde is ronduit schokkend te noemen en de constante wisseling van perspectief is origineel, al had ik dit liever beperkt gezien tot twee personages. Ze hadden niet allemaal een eigen podium nodig en wellicht dat de belangrijkste personen dan even sterk uit de verf waren gekomen voor mij. De mannelijke hoofdpersoon Sven weet namelijk echt in mijn hoofd te kruipen, maar de ik-figuur Anouk krijgt dat helaas nauwelijks voor elkaar.

Toch is het een goede thriller die nog een tijd bleef resoneren in mijn hoofd, in het bijzonder met de gedachte: wat nou als niet Anouk, maar de onwrikbare tweelingzus Miranda vanuit de ik-persoon had verteld?

Tijdens een personeelsfeestje drinkt Anouk Smeets een glas wijn, maar die is niet lekker en zij giet haar glas leeg bij een plant. Sven Bogerd ziet dat en zo raken ze aan de praat. Anouk heeft hem enige tijd geleden in haar functie als hoofd personeelszaken aangenomen. Toen was het voor haar gewoon een sollicitant, nu raakt ze diep onder de indruk van hem. Sven is heel charmant en lijkt elke wens van Anouk te onderkennen zonder dat ze hem zelfs maar hoeft uit te spreken.
Na een paar maanden vraagt Sven haar of ze bij hem wil komen wonen in zijn villa vlak bij het strand. Anouk aarzelt, maar volgens haar tweelingzus Miranda is hij de ideale man voor haar.
Het duurt niet lang voor Anouk erachter komt dat Sven een freaky hobby en bevreemdende hebbelijkheden heeft. Anouk wil zo veel mogelijk met hem meegaan in zijn hobby, maar dat kost haar te veel moeite.
Als er een ongelukje gebeurt, komt de ware aard van Sven naar boven. Naast liefdevol blijkt hij ook gedesinteresseerd te zijn. Sven geeft Anouk medicijnen tegen de pijn, maar wordt de volgende ochtend wakker in een vreemde kamer. Hij had de pijnstillers vervangen door een slaapmiddel Vanaf dat moment is zij afhankelijk van de grillen van Sven. Anouk hoort gegil, is zij niet het enige slachtoffer van Sven?
Tweelingzus Miranda is misschien niet een van de hoofdpersonen van dit boek, maar haar rol in het geheel is essentieel voor het verhaal.

“Ongenadig” is een bloedstollende thriller, die je beter niet kunt lezen voor het slapengaan. De spannende scenes, en daarmee dus het hele boek, zijn heel raak neergezet. De karakters zijn heel goed uitgediept, of het nou om een lief meisje van 9 jaar of om een sadistische moordenaar gaat. Door het wisselend vertelperspectief van de korte hoofdstukken kruipt als lezer onder de huid van de hoofdpersonen. Je voelt de angst en pijn, maar ook het beestachtige genoegen door Sven uit zijn daden ondervindt.
De schrijfstijl is boeiend en grijpt je bij de keel, toch is het vlot en toegankelijk. Het verhaal bouwt goed op naar de plot en net als je na een tijdje denkt dat de spanning vermindert, slaat het weer in alle hevigheid toe. Karin schrijft heel to the point, wat de aandacht goed vasthoudt. Zij weet daarmee een beeld te scheppen waardoor je als “vlieg op de muur” dicht op de gebeurtenissen zit.
Ongetwijfeld is “Ongenadig” een van de beste thrillers van 2019 en verdient Karin Hazendonk een plek bij de beste hedendaagse thrillerauteurs.

Karin Hazendonk (1961, Utrecht) is een Nederlands thrillerauteur. Al jong ontstond haar passie voor boeken. Een reorganisatie op haar werk leidde naar haar loopbaan als schrijfster. Zij publiceerde eerst een kinderboek (Kunnen vissen dromen) en een boek voor de oudere jeugd (Het duistere dorp). Daarna stapte Karin over op thrillers en schreef daarnaast een aantal korte verhalen. Het wordt tijd dat van haar boeken tv-series gemaakt worden.

De hoofdstukken zijn lekker kort en de auteur gebruikt geen moeilijke woorden, waardoor het voor een breed publiek geschikt is.
Let wel: ‘Ongenadig’ is niet geschikt voor tere zieltjes.
Het sadisme spat er vanaf; dat moet je natuurlijk wel aankunnen als lezer.
Het verhaal is enorm sinister waardoor het behalve een thriller ook een griezelverhaal is geworden. Prachtig!

“Daarom ben ik bang wanneer hij zegt: ik hou van je.”

Je zit in een rollercoaster van gevoelens: haat en afkeer wisselen af met liefde en aantrekkingskracht. Dat is ontzettend knap gedaan door Karin Hazendonk.
Ze heeft met ‘Ongenadig’ laten zien dat ze als auteur gegroeid is, voor zover dat nog mogelijk was.

“Hij had geen haast. Op het oog leek hij een wandelaar. Het enige wat ontbrak, was de hond die een laatste rondje wilde lopen. Hij liep om het huizenblok heen en eindigde bij de struiken waar hij het grootste deel van de middag en avond had doorgebracht.
Zijn geduld zou worden beloond.”

Het verhaal wordt verteld vanuit verschillende perspectieven; hierdoor ontstaat voor de lezer een stevige band met de personages waardoor je ongenadig blijft gebonden aan het verhaal. Je krijgt medelijden met de een, een hekel aan de ander en bent soms gewoon verbaasd over de domheid.

Het einde laat een gevoel bij je achter, dat het nog niet helemaal is afgelopen. Het is wel het einde van dit verhaal, maar toch ook weer niet…

Via Hebban mocht ik de thriller “Ongenadig” van Karin Hazendonk lezen.

Samenvatting:
Anouk raakt tijdens een personeelsfeest aan de praat met Sven. Ze is gecharmeerd van hem en de aantrekkingskracht blijkt wederzijds. Sven leest iedere wens uit haar ogen en Anouk is ervan overtuigd dat hij de ideale man is.
Als Sven na een paar maanden vraagt met hem te gaan samenwonen, zet de onzekere Anouk, aangemoedigd door haar tweelingzus Miranda, haar twijfels aan de kant en trekt bij hem in.
Al snel ontstaat er een scheurtje in de perfecte relatie. Sven heeft zijn eigenaardigheden en een bizarre hobby. Anouk probeert uit alle macht daarmee om te gaan.
Na een ongelukje lijkt Sven twee gezichten te hebben. Zijn onverschillige kant laat Anouk aan haar lot over, terwijl zijn zorgzame kant haar het volgende moment liefdevol verzorgt.
Zo ook die ene avond. Anouk slikt de medicijnen die Sven haar heeft gebracht en ze valt in slaap.
Ze wordt echter niet wakker in de slaapkamer en lijkt overgeleverd aan de morbide plannen van Sven…

Recensie:
Het boek begint in volle vaart met nagelbijtende spanning. Net als je denkt “nu weet ik hoe het zit”, komt er een nieuwe plotwending. Het verhaal wordt verteld vanuit de verschillende personages, waardoor het tempo erin blijft. In het eerste deel word je gewoon meegesleept, met alle gruwelijke beschrijvingen erbovenop. Vooral de zieke geest van Sven wordt erg goed neergezet dankzij flashbacks.
Helaas kom je in de loop van de tweede helft hier en daar details tegen die niet kloppen, en zakt het verhaal een beetje in elkaar. Het personage van Kim komt ook niet echt uit de verf. Het einde van het boek kon me bijgevolg niet meer bekoren. Spijtig dat het beginniveau met vaart en spanning niet volgehouden werd tot het einde.

Eindbeoordeling: 3 sterren.

Karin Hazendonk schreef met “Ongenadig” wederom een thriller. Haar eerdere boeken waren onder andere “Waanidee” en “De dood heeft blauwe ogen.” Dit was mijn eerste kennismaking met haar werk. Mijn verwachting dat het een duister, gruwelijk, onheilspellend verhaal zou zijn, zijn uitgekomen.

Het boek is opgebouwd uit korte hoofdstukken en vanuit een wisselend perspectief.. Erg prettig is dat elk hoofdstuk als titel de naam heeft van degene uit wiens perspectief het wordt omschreven. Dit houdt het duidelijk. Ook de schrijfstijl is erg prettig: eenvoudig taalgebruik, niet al te lange zinnen. Dit houdt de vaart in het verhaal, zekere in combinatie met de korte hoofdstukken. De hoofdstukken vanuit Anouk zijn geschreven in de ik-persoon. Dit maakt dat je met haar meeleeft. De overige perspectieven zijn vanuit de derde persoon geschreven. Dit maakt het iets afstandelijker.

Het boek begint feitelijk met de kennismaking tussen Sven en Anouk, de beide hoofdpersonen in Ongenadig. Sven is nieuw bij het bedrijf waar Anouk werkzaam is. Zij ontmoeten elkaar op een bedrijfsfeest. Anouk is onzeker, enigszins naïef en gevoelig voor de mening van anderen. Sven lijkt de ideale man.
Als Sven Anouk vraagt bij hem in te trekken heeft zij wel wat twijfels. Miranda, de zus van Miranda, zegt haar niet zo te twijfelen en het gewoon te doen. Het is immers toch een leuke man… Anouk trekt in bij Sven, maar houdt wel haar eigen huis aan.
Langzaamaan leert Anouk een andere, minder aangename, kant van Sven kijken. Dan is hij zoals zij hem leerde kennen, dan is hij opeens heel afstandelijk. Sven heeft een passie, waar Anouk het moeilijk mee heeft: “schuilt er niet in ieder mens een monster?” vraagt Sven Anouk tijdens een gesprek hierover. Gaandeweg raakt Anouk verstrikt in het web van Sven.

Hazendonk maakt de lezer aan de hand van flashbacks ook deelgenoot van de jeugd van Sven. Hieruit is duidelijk dat Sven een beschadigd persoon is. Echter, niet alleen beschadigd maar ook sluw, doortrapt, manipulatief en zonder enige empathie.

Het is jammer dat er wat schoonheidsfoutjes in het boek zitten. Zo als dat op een zeker moment wordt omschreven dat een slachtoffer, gekleed in enkel haar string, op haar rug ligt maar dat de ronding van haar billen toch duidelijk zichtbaar zouden zijn… Niet dat dit nou enorm storend is, maar het viel wel op. Ook de rol van Kim komt niet goed uit de verf. In eerste instantie lijkt zij ook niet ok, maar dit bloedt dood. Bewust of onbewust? Er had meer gedaan kunnen worden met haar personage.
Het plot was ongeloofwaardig. Na de ervaring die Anouk heeft gehad richt je je leven anders in, dat kan haast niet anders. Dat miste ik; het ging allemaal wat al te gemakkelijk.

Desalniettemin, een boek wat ik met plezier heb gelezen en bij heb gegriezeld, want dat kan Hazendonk zeker: een spannend verhaal schrijven waarin je door wil blijven lezen!

Waddinxveen. In dat Zuid-Hollandse polderdorp is Karin Hazendonk ( Utrecht 1961 ) opgegroeid. In haar prille jeugd ontstond reeds de interesse voor boeken. Ze werkte 25 jaar in de financiële sector, maar in 2013 veranderde haar leven: ze werd auteur. In 2014 verscheen haar eerste thriller. Ongenadig is haar vijfde boek in dit genre.

Anouk, nogal een stille meid die liefst op de achtergrond functioneert, heeft alles om gelukkig te zijn. Alleen de ware Jacob ontbreekt nog in haar leven.
Tijdens het personeelsfeest van haar bedrijf maakt zij nader kennis met Sven, een personeelslid dat zijzelf heeft aangeworven. Anouk, twijfelaar die zij is, probeert de boot af te houden, maar mede door de inbreng van haar tweelingzus gaat ze in op het verzoek van Sven: ze gaat samenwonen met haar kersverse liefde in zijn prachtige huis aan de kust. Een glanzende toekomst ligt in het verschiet. Maar al snel vertoont de glans van de nieuwe lak matte plekken. Her en der ontstaan barstjes en scheurtjes in hun relatie. Is Sven wel de man zoals hij zich overal voordoet?

Vervelen doet Ongenadig geenszins. De vele en snelle perspectiefwisselingen in maar liefst 96 korte hoofdstukken zorgen voor een vlot leesbaar en vloeiend geheel waardoor ook de spanning voortdurend wordt aangescherpt. De niet afgebakende flash-backs, vooral over Sven, roepen de lezer op om alert te blijven.Toch duurt het vrij lang eer de auteur klaar is met haar omkadering en het uitzetten van de verhaallijnen.
Opvallend: de hoofdstukjes over Anouk zijn in de ik-persoon geschreven terwijl de andere personages worden geschreven in de derde persoon enkelvoud. Daardoor mist de schrijver de kans om verder door te dringen in de psyche van Sven: ook hier was de ik-persoon misschien meer aangewezen geweest.
De meeste personages zijn goed getypeerd en gesitueerd. Vooral Anouk, maar zeer zeker ook Sven, lopen heel wat fases door voor wat betreft hun karakter. Één figuur blijft echter bedekt met een wazige sluier: een ex van Sven die zeer fragmentarisch haar opwachting maakt. Waar komt zij vandaan en wat zijn haar drijfveren? Is zij een stoorzender? Een afleidingspersonage?

Ongenadig mist iets: geloofwaardigheid. Te vaak wordt je als lezer geconfronteerd met situaties waarbij je de indruk krijgt dat er een loopje is genomen met het realistisch denken en handelen. Dit moet vermijdbaar kunnen zijn. Jammer.

De snelheid die in het verhaal zit, zeg maar een page-turner, is het positieve dat zeker benadrukt moet worden, een vaststelling die de onvolmaaktheden grotendeels compenseert. Een thriller met een zeer goede plot. Toch helt de balans tussen thriller en horror een beetje te veel in het voordeel van het laatste genre over.
Blijft de vraag: is dit verhaal ten einde of laat Karin Hazendonk haar lezers ongenadig achter met een open slot?

Schrijfster Karin Hazendonk heeft inmiddels al meerdere boeken op haar naam staan, variërend van jeugdboeken tot korte verhalen en thrillers. Haar nieuwste ‘Ongenadig’ is weer een heerlijk spannend boek.
Anouk leert op een personeelsfeest een collega, Sven, kennen en wordt verliefd op hem. Al snel trekt ze bij hem in. Ze wordt voor hem gewaarschuwd door haar zus, maar daar luistert ze niet naar. En daarna begint het pas echt en ontpopt Sven zich tot een psychopaat van grote proporties. Omdat je het verhaal vanuit verschillende perspectieven leest en je zo meer weet dan de personages wordt de spanning gestaag opgebouwd. Als lezer weet je dat er iets vreselijks staat te gebeuren, de vraag is alleen wanneer. Te meer geldt dit na ongeveer de helft van het verhaal, waarbij ik als lezer van het ebook verwachtte dat het verhaal ten einde was, maar niets bleek minder waar.
Het is Karin Hazendonk goed gelukt een hoofdpersoon te bedenken die in staat is tot zeer gruwelijke dingen. Ook de dingen die met zijn jeugd te maken hebben, vond ik erg heftig, al bracht dat voor mij geen verdere sympathie voor hem. Ook Anouk heeft het niet getroffen en dat vond ik wel iets treurigs hebben.
Het was een fijn, spannend boek voor tussendoor, wat ik maar moeilijk weg kon leggen. En het onderwerp hield me ook nog wel even bezig; verliefd worden op een collega, en daarna blijkt dat hij heel iemand anders is dan je dacht, wat als dat jou zou overkomen… Dit was het eerste boek van Karin Hazendonk wat ik heb gelezen, en het heeft me nieuwsgierig gemaakt naar haar andere boeken!