Ooggetuige(n) geen

Geschreven bij Ooggetuigen

Erg leuk boek, zeker voor de generatie die meegroeide vanaf 'Verdriet met mayonaise' (of eerder) t/m het uitkomen van 'Radeloos'. Ik ben nu 24 en was blij verrast te merken dat dit boek net zo leest als al die fijne Carry Slee boeken die ik in m'n tiener jaren heb gelezen. Ik heb uit een soort nostalgie ook 'Lover or Loser' nog gelezen en pas nog 'Bangkok Boy' gekocht maar het voordeel aan 'Ooggetuigen' is dat het wel gewoon over volwassenen gaat. Omdat het zich voor een deel ook afspeelt op een middelbare school (waar 1 van de hoofdpersonages werkzaam is) is het ook heel herkenbaar als een Carry Slee boek zoals ik dat vanaf mijn tiende gewend was te lezen.

Ooggetuigen is een écht Carry Slee boek. Het leest lekker snel door en je herkent haar schrijfstijl meteen. Dit is het eerste volwassenen boek die ik van haar lees, na alle jongerenboeken. Ik moet zeggen dat er weinig verschil is tussen haar jongeren- en volwassenenboeken, alleen dat er nu wordt geschreven vanuit volwassenen. In Ooggetuigen worden 5 hoofdpersonen gevolgd die allemaal van alles meemaken. Alle hoofdpersonen kennen elkaar (via de kinderen/school) en de verhaallijnen komen uiteindelijk samen. Op zich leest het boek lekker weg, is het verhaal leuk en op zijn tijd spannend. Toch geeft ik het 3* omdat ik het einde erg tegen vond vallen. Het leek wel wat afgeraffeld, het was erg abrubt. Af en toe vond ik het boek ronduit vervelend omdat een verhaallijn niet diep genoeg in de details treedde (het bleef erg oppervlakkig) en ophield als je er net lekker inzat. Ik heb me toch wel enigszins door dit boek heen moeten worstelen. Jammer!

Ik heb alle kinderboeken van Carry Slee gelezen, maar deze roman op dezelfde (kinderlijke) manier is geschreven als Spijt/Razend/Afblijven e.d. Simpel verhaal, doorzichtig en clichématig. Nee, geen aanrader dus.

Op zich een leuk boek maar was er niet kapot van. Na de eerste paar bladzijden ben ik serieus gaan opzoeken op internet of dit nu echt wel een roman voor volwassenen was.. Ik was er niet helemaal zeker van. Je leest het wel makkelijk weg. De personages vond ik te weinig diepgang hebben. Kortom, grappig voor tussendoor maar verwacht er niet teveel van.

Had nog geen ander boek van Carry Slee gelezen. Ga ik waarschijnlijk ook niet meer doen. Ik weet dus niet hoe haar andere boeken zijn, maar deze was in ieder geval niet mijn ding.

Ik vind Carry Slee over het algemeen heel goed, maar dit boek viel zwaar tegen. Veel 'te makkelijk' verteld, niet pakkend en met clichematige karakters. Geen aanrader.

Wat een fantatisch boek! weer eens een andere insteek. Het is geen zware literatuur maar wel hoe het leven gaat, met op het einde toch nog een onverwachte wending. Goed "to the point" boek.

Dit boek kreeg ik van iemand cadeau. Zelf had ik het nooit gekocht, vanwege de lelijke cover. De flaptekst sprak me ook al niet aan. Toch maar besloten het boek te gaan lezen, omdat ik het nu eenmaal gekregen had. Ik vond het verhaal erg oppervlakkig en zeer slecht uitgewerkt. Spanning zat ook niet in het boek, omdat ik vanaf het begin al door had wat het 'verschrikkelijke' geheim van de conciërge was. Het misbruik in het boek vond ik te platvloers, het werd te expliciet beschreven. Ik kreeg de indruk dat Carry Slee hier vooral mee wilde provoceren. De personages in het boek waren volkomen ongeloofwaardig en niet uitgediept, vooral hun reacties op het misbruik vond ik erg simplistisch. Daarnaast irriteerde de schrijfstijl. Het was leesbaarder geweest als niet steeds gebruik was gemaakt van de 'ik'-vorm bij elk personage. Ik raad dit boek ten zeerste af.

wat een naargeestig boek ik werd er verdrietig en akelig van

Er zijn wel meer boeken die niet goed aflopen, maar hier werd ik een beetje eng van. Je leest het niet leuk voor de lol. Ik vond de verhaallijn niet leuk. Ze had er een andere draai aan kunnen geven met dezelfde karakters en opbouw van het verhaal. Jammer dat ze hiervoor koos.