Oorlogsvader Een herinnering

Heb het boek Oorlogsvader met ontroering gelezen. Door de zwakheden in het schrijven heb ik wel heen weten te kijken. Ik voel alleen maar bewogenheid met twee mensen die door een lot zijn getroffen die je niemand zou toewensen. Ik begrijp dat over het leven van de schrijfster een zware wolk heeft gehangen ondanks de successen die ze had in haar leven. Succes vergoedt niet de pijn die ze doormaakt dat in feite haar vaders familie is uitgemoord. Je zou het maar hebben in je leven.
Ik raad daarom aan het boek met deze ogen te lezen.

Heel mooi beschreven boek, echt een aanrader

Een boek dat je achter elkaar uitleest

Boeiend boek.
Heel goed geschreven.
Een grote aanrader.
Heb het in een adem uitgelezen.

Prachtig boek!

Ingrijpend verhaal maar zeker de moeite waard

Goed en makkelijk leesbaar. Geeft een goed tijdsbeeld.

Het levensverhaal van Catherine Keijl geeft duidelijk aan wat zij beleeft heeft tijdens de oorlog. Makkelijk te lezen en een aanrader!!!

Goedgeschreven en mooi verhaal

Dit autobiografische verhaal vertelt hoe ingrijpend de nasleep van slachtoffers van de oorlog is, van de mensen die onschuldig gevangen hebben gezeten in de verschillende concentratiekampen in de Tweede Wereldoorlog. Wat die mensen hebben meegemaakt en gezien en hebben moeten doorstaan is onbeschrijflijk heftig en gruwelijk; in dit boek betreft het de vader van Catherine, die de pijnlijke herinneringen niet achter zich kon laten en waarbij ze steeds aan de oppervlakte kwamen, op de meest ongelukkige momenten, waardoor dit een zeer onprettig stempel op het gezinsleven drukte. Steeds was 'het kamp' op de achtergrond aanwezig en het lukte de vader nauwelijks om van de vrijheid te genieten en gelukkig te zijn met zijn gezin. Catherine, als oudste uit het gezin, kreeg daardoor veel te verduren. Haar vader was niet in staat een normale hoeveelheid genegenheid te tonen aan vrouw en kinderen. Hij was ervan overtuigd dat hierdoor zijn kinderen op zouden groeien met moed en hardheid, zodat, als er weer zo'n onmenselijke ramp zich voor zou doen, ze ertegen gewapend zouden zijn en zich staande zouden kunnen houden bij vergelijkbare verschrikkingen. Helaas hebben zowel hij als zijn gezin hierdoor een verre van gelukkig gezinsleven gehad. Gelukkig heeft Catherine, nadat zij een van de kampen heeft bezocht, een realistische indruk gekregen over hoe het leven in het concentratiekamp werkelijk geweest moet zijn en hoe moeilijk de situatie was waarin haar vader moest overleven. Zij had toen meer begrip voor haar nukkige en harde vader en begreep dat zijn dramatische opmerkingen en verhalen echt waar waren en geen overdreven gezeur en dat het dingen waren die hij door de heftigheid ervan niet los had kunnen laten. Het is ook mooi om te lezen hoe Catherine door de jaren heen geprobeerd heeft om misstanden in de maatschappij, zowel hier als in andere landen, aan de kaak te stellen en te tonen door personen die het betrof te interviewen, erover te schrijven en ze in programma's op tv te brengen.
Ik vond de schrijfstijl in het boek prettig. Het is makkelijk leesbaar en het is nuttige informatie over een aantal dingen over de Tweede Wereldoorlog en het 'onzichtbare' effect dat het op een gezin en het leven van een opgroeiend meisje kan hebben.