perfecte buren

Tijdens een feestje bij hem thuis wordt Paul Callaway door de politie van het kleine plaatsje Clark Falls, waar hij en zijn vrouw Sara een paar maanden eerder zijn komen te wonen, gearresteerd. Paul wordt beschuldigd van misbruik van zijn minderjarige buurmeisje. Terwijl hij weet dat hij onschuldig is.

Om zijn onschuld te bewijzen gaat Paul, ondanks dat hij wel een advocaat heeft, ook zelf op onderzoek uit. En ontdekt tot zijn verbijstering dat een van zijn buren, de bij alle andere buren zeer gerespecteerde oud-politieman Roger Mallory, een nogal dubieuze 'liefhebberij' heeft.

In principe zijn dit gegevens voor een spannende en daardoor boeiende thriller. Sean Doolittle is daar met De perfecte buren helaas niet in geslaagd. Ondanks het veelbelovende begin in het eerste hoofdstuk zijn de daaropvolgende hoofdstukken een lange opsomming van oninteressante wetenswaardigheden over Paul en Sara's buren.

Ongeveer halverwege het boek begint het verhaal wat boeiender te worden en komt er een heel klein beetje spanning om de hoek kijken. Veel te laat, en ook nog eens niet voldoende om er een echt goed boek van te maken.

Toch is er nog wel iets positiefs te melden over De perfecte buren. Het boek leest namelijk redelijk makkelijk. En het is Doolittle gelukt om de lezer toch nieuwsgierig te maken naar de afloop. Maar daar is dan ook alles mee gezegd.

Goed boek. Zeer filmisch geschreven. Je ziet het zo allemaal voor je. Kan zo in een script veranderen voor een grote hollywood-film.
Nergens echt heel bloedstollend maar spannend genoeg om door te lezen om er achter te komen hoe het een en ander in elkaar steekt. Leest lekker makkelijk weg.

Dit boek leek me leuk na aanleiding van het lezen van de kaft.
Het verhaal begint dan ook als trein maar al snel is het veel van hetzelfde.
Het verhaal draait om Paul en Sara die verhuizen naar een klein plaatsje waar ze schijnbaar heel enthousiast worden binnengehaald maar al snel komen er barstjes wanneer hij het aan de stok krijgt met de buurtwacht, hij wordt beschuldigd van misbruik van zijn buurmeisje en dan begint de ellende.
Het plot lijkt een beetje in elkaar geflanst.

Het verhaal wordt verteld in het heden en het verleden (dus wat er eigenlijk allemaal voorafgaand is gebeurd tot aan zijn arrestatie).
Het verhaal is wel prettig geschreven en het begin is veelbelovend maar al snel is het allemaal van hetzelfde, er zit geen vaart in en de echte spanning blijft uit.
Het is een beetje als een verhaal vertellen zonder echte passie, hij kan schrijven maar geen verhaal vertellen.

Op zich is het aardig boek maar als je het gelezen hebt heb je het gevoel dat je naar een amerikaanse tv film hebt gekeken.Het is licht overdreven en de realiteit is ver te zoeken.Jammer, want de samenvatting klonk goed.Ik zou geen boek meer van deze schrijver kopen want hij weet de lezer niet te boeien met de manier van schrijven,maar er wordt een verhaal opgedisd,waarvan de uitkomst hoogst onwaarschrijnlijk is.Als je een serieuze lezer bent en houd van een goed spannend verhaal,zit je bij Sean Doolittle aan het verkeerde adres!