Pijngrens

Geschreven bij Pijngrens

Super Goed thriller boek van Loes den Hollander, lekker vlot geschreven , De personages zijn boeiend
en je wordt meteen vanaf bladzijde 1 in het boek mee gezogen, leest als een trein
het enige minpuntje......moeilijk weg te leggen, jammer dat ik het boek
al uit heb, dus een absolute AANRADER
Ik zeg......KOPEN DIT BOEK, je krijgt er geen spijt van. !

Geschreven bij Pijngrens

Leest weer lekker weg. Wel vind ik een aantal gebeurtenissen niet al te geloofwaardig (iets te veel "we komen er mee weg"-verhaallijnen die in het echte leven niet gebeuren). Desalniettemin: Iedere keer denk ik...nu leg ik het boek even weg...maar dan volgt verhaallijn van andere hoofdpersoon en...jawel hoor..ik lees weer door! Kortom: een echte Loes den Hollander opbouw

Geschreven bij Pijngrens

Loes den Hollander is één van mijn favoriete schrijfsters, maar deze keer ben ik minder enthousiast. Het verhaal pakte me niet. De personages vond ik weinig aanspreken. Ik ben niet in de verleiding gekomen het boek in één keer uit te lezen. Plot redelijk voorspelbaar.

Geschreven bij Pijngrens

Loes den Hollander is een van de beste en ook meest productieve thrillerschrijfsters van Nederland. Zij schrijft in een hoog tempo van twee boeken per jaar maar doet geen enkele concessie aan de kwaliteit.
Haar vorige boek “Duivelspact” kreeg vele loftuitingen en vijf flonkerende sterren.

Onder de titel “Pijngrens” verscheen in april 2017 de alweer 22e thriller van Loes. Het verhaal kent drie hoofdpersonen: Bridget Homberg die gescheiden is en een volwassen zoon Thijmen heeft, Maxim Teeven die na zijn scheiding samenwoont met vriendin Sharon, en Annemiek Verwey die een bijzonder huwelijk heeft met notaris Arnoud Jan Biesheuvel. Het behoorlijk complexe leven van deze drie komt in hoofdstukken met wisselende perspectieven diepgaand en beeldend aan de orde. Als Doug, de beste vriend van Maxim, om het leven komt bij een immense ramp, nemen de gebeurtenissen vele dramatische wendingen. Er vallen doden en er worden verwoede pogingen gedaan om die daden op doortrapte wijze te verdoezelen.
In cursief gedrukte hoofdstukken is iemand aan het woord die jeugdtrauma’s en actuele gebeurtenissen vanuit eigen standpunt beschrijft en wederpartijen daarop aanspreekt.
Vriendinnen, kritische (ex)schoonmoeders, (stief)kinderen, list en bedrog, angst, en nog veel meer ingrediënten voor een spannend verhaal zijn aanwezig. En dat leidt zoals we dat van Loes kennen, langzaam maar zeker tot een onverwachte en heftige apotheose. Het recht zegeviert op een wel zeer speciale wijze. De slotscène is op een bepaalde manier waarlijk ontroerend en pakkend.

“We hebben namelijk allemaal onze eigen pijngrens, die voor de een snel en voor de ander pas na heel lange tijd wordt bereikt. Maar als die grens wordt overschreden……”

Het taalgebruik van Loes den Hollander is voorbeeldig. In korte, krachtige en kernachtige zinnen weet zij alras een beeld vol spanning en drama te scheppen. Moeilijke woorden worden niet gebruikt en evenmin komt lastige beeldspraak voor. De zinsbouw maakt het lezen tot een groot genoegen. En zoals meestal het geval is bij boeken van Loes, ook dit boek is foutloos. Hoe gewoon dat ook voor haar moge zijn, het blijft een compliment waard. Het komt veel minder voor dan je zou denken.
De plot is zeer ingenieus gecomponeerd en wordt fraai uitgewerkt. En de afloop van het verhaal kent een wel heel bijzondere wending.
Het vorenstaande zou leiden tot een maximale waardering van het boek. Edoch, door één element wordt het nét niet maximaal. En dat is de complexe structuur van het verhaal. In het begin heeft de lezer maximale aandacht nodig om de verbanden en de relaties vast te houden. Gaandeweg beklijft het allemaal wel, maar dat is pas na verloop van meer dan honderd bladzijden.
Dat neemt niet weg dat “Pijngrens” een prachtige en beklemmende thriller is die zeer lezenswaardig is.

Vier schitterende sterren voor dit boek.

Geschreven bij Pijngrens

De familierelaties en kwesties moest ik paar keer terug lezen voor helder was wie wie was. Plot ligt voor de hand. Aardig boek voor tussendoor.

Geschreven bij Pijngrens

Weer een echte Loes den Hollander boek, ik kwam er een beetje moeilijk in, maar super om te lezen.

Geschreven bij Pijngrens

De korte hoofdstukken en de personages zijn niet prettig om te lezen, totaal geen spanning. Een slap, onaantrekkelijk boek voor mijn. Jammer van mijn geld. Verwachting was hoog

Geschreven bij Pijngrens

In dit boek neemt de auteur je mee naar mensen die familieleden verliezen door een vliegtuigramp. Als er een nieuwsbericht komt dat er weer een vliegtuig is neergestort, komen alle oude gevoelens weer naar boven uit hun eigen herinneringen.
Het boek heeft vrij veel personages. Annemiek is een vrouw met een verleden dat ze liever geheim wilt houden. Maar toch kriebelt het en wil ze weer terug naar die tijd.
Bridget werkt in een tweedehands kledingzaak en is vrijgezel. Ze probeert haar ex-man te ontlopen: Maxim. Hij heeft nogal losse handjes en ze wil nooit meer naar hem terug. Ze heeft een zoon waar ze dol op is.
Maxim is een man, waar ik de kriebels van kreeg. Hij is gewelddadig als hij zijn zin niet krijgt. Hierdoor werkt hij zichzelf enorm in de problemen. Hij maakt een fout die hij niet meer kan rechtzetten. Toch doet hij er alles aan om er mee weg te komen.
Er is iets met de personages, ze hebben iets met elkaar te maken. Als lezer voel je dat gewoon. Een ding had ik al vrij snel in de gaten. Je wilt de personages helpen, je wilt dat ze er zelf ook achter komen. Meeleven met hun verhaal dat doe je in dit boek echt.
Er zit ook een vrouw in waar mijn haren van overeind gingen staan. Een moeder die nogal gelovig is en daarom de verkeerde keuzes maakt voor haar dochter. Ze komt op mij over als een soort heks. Dan ben je blij dat je het zelf er goed getroffen hebt thuis!

Ik heb het niet snel bij een boek van deze auteur, maar het verhaal moest op gang komen. Ik had ook een beetje moeite om in het verhaal te komen, omdat er brij veel personages waren. Ik wist even niet meer wie er bij wie hoorde af en toe. Dus moest ik even terug bladeren. Maar na 100 blz. zat ik er helemaal in en werd ik weer helemaal ondergedompeld en op het verkeerde been gezet. Dit blijft ze telkens weer doen en dat is echt heerlijk. Je denkt te weten wat er aan de hand is. Maar je zit er weer faliekant naast. Ze schrijft geen voorspelbare thrillers. En dat vind ik heerlijk.
Ik lees een Loes in 1 of twee dagen uit. Deze heb ik een paar dagen langer over gedaan. Een heerlijk boek om te lezen in het zonnetje en er helemaal in op te gaan!

De cover vind ik echt super goed gekozen bij dit verhaal. Een hand op de grond met akelig lange nagels….. Er zit een scene in het boek, waar dit in voorkomt. En daar kreeg ik de kriebels van. Het geeft de cover een ander gevoel, als voor het lezen. Hoe dat komt? Dat moet je zelf gaan lezen. Dan begrijp je helemaal wat ik bedoel.

Ik geef het boek 4****

Geschreven bij Pijngrens

spannend boek

Geschreven bij Pijngrens

Spannend boek