Postkantoor

Geschreven bij Postkantoor

Eindelijk een goede heruitgave van het mooiste boek van Bukowski na de krantenpapier editie in de Bibliotheek Thuis reeks van de Bezige Bij. Zoals Céline dat in zijn debuut deed over het artsenleven, Brusselmans het standaardwerk voor de bibiliothecaris schreef met 'De Man die Werk vond', is dit een inkijkje in de "beschaving" van de Amerikaanse posterijen. En hoe meer chefs je hebt versleten in je werkzame leven, des te meer je gaat inzien wat er - bij alle overdrijving - waar is wat hier wordt gezegd.
Aanbevolen.

Geschreven bij Postkantoor

Dat Charles Bukowski zijn baan bij de post misschien niet zo leuk vond, weet de lezer na het lezen van dit boek als geen ander. Bukowski windt er geen doekjes om; een baan bij het postkantoor is een hondenbaan. En dat maakt hij in het boek Postkantoor op unieke Bukowski-achtige wijze duidelijk!

Bukowski laat Henry Chinaski een baan bij het postkantoor krijgen. In het begin van het verhaal lijkt dit een topbaan, maar al snel worden de negatieve punten van het werk zichtbaar. En dit breidt zich alleen maar uit. Chinaski drinkt zich keer op keer klem en gaat met allerlei vrouwen naar bed. Zijn baan heeft hij, om zijn leven te kunnen bekostigen. Telkens neemt hij ontslag, maar veel verder dan een return bij het postbedrijf komt hij niet. Alleen het gokken tijdens paardenraces lijkt nog een kleine bron van inkomsten te zijn. Wanneer Chinaski een vaste baan (voor de tweede keer) bij het postkantoor krijgt, lijkt hij toch in ‘de rust’ gekomen. Maar niets is minder waar: vlak voor zijn 12e dienstjaar besluit hij er mee te stoppen; iets wat Bukowski ook deed.

Bukowski gebruikt veel korte zinnen in dit boek, waardoor de humor van het verhaal duimendik boven op het verhaal komt te liggen. Je hoeft als lezer niet veel ervaring te hebben op het gebied van literatuur, om dit boek te kunnen doorgronden. Echter, als ‘tussendoortje’ is dit boek voor literatuurliefhebbers prima te behappen. Geen lange zinnen, met zeer diepe lagen. Geen beeldspraak, moeilijke begrippen en lange omschrijvingen – gewoon alles kort, maar krachtig. Een prima boek tussen Hertmans, Hosseini en Pfeijffer. Dit boek smaakt maar meer!

Geschreven bij Postkantoor

Als pluspunt zou ik zeggen: goede kwaliteit.

Geschreven bij Postkantoor

Lekker weg te lezen boek van Charles Bukowski. Charles zijn 'donkere' en zelfspottende toon komt hier naadloos in terug. Aanrader!

Geschreven bij Postkantoor

Charles Bukowski heeft het in zijn boeken meestal over zijn alter ego Henry Chinaski. Zijn verhalen zijn autobiografisch en gaan over de laagste groepen mensen op de maatschappelijke ladder, over het wachten op iets, over het alleen zijn, de liefde, de wanhoop en de nutteloosheid. Daarbij is hij een alcoholist, heeft vele verschillende baantjes waar hij telkens mee stopt om vervolgens weer te proberen om zijn verhalen te laten uitgeven. In zijn omschrijvingen over omgevingen moet ik altijd denken aan de schilderijen van Edward Hopper. Dezelfde stilte, leegte, afwachting en eenzaamheid zitten in zijn teksten.

Geschreven bij Postkantoor

prima geschenk

De typisch zwarte, cynische schrijfstijl van Bukowski. Voor wie van duistere humor houdt.