Route du soleil

Geschreven bij Route du soleil

Wat een ontzettend slecht boek. Ik heb me er doorheen geworsteld in de hoop op wat spanning maar die kwam niet. Onzinnige beschrijvingen van totaal oninteressante details. Koop nooit meer een boek van Suzanne! Heb t op mn vakantie adres achtergelaten, in de haard

Geschreven bij Route du soleil

Ik heb veel boeken gelezen van Suzanne Vermeer en de meeste vind ik leuk. Deze is echter zo verschrikkelijk slecht. Het verhaal is flinterdun en niet erg realistisch. Zo kon ik me ook totaal niet in de naïeve hoofdpersoon inleven. Ik ergerde me alleen maar rot aan deze goedgelovige dame. Jammer!

Geschreven bij Route du soleil

In een opwelling kocht ik dit boek bij een plaatselijke boekhandel. Het lag er zo leuk bij en ik zou de volgende dag 4 weken op vakantie gaan.
Zonde van mijn geld en wat jammer dat ik niet de commentaren van anderen heb gelezen, want dan zou ik het zeker niet hebben gekocht.
Rare dialogen, onsamenhangend, kinderlijke taal , herhalingen , spanning ver te zoeken en raar einde.
Echter wel een voordeel.....makkelijk te lezen vanwege het lettertype.

Geschreven bij Route du soleil

Over de andere boeken van Suzanne Vermeer ben ik zeer tevreden. Echter is dit boek een behoorlijke tegenvaller. Het is een ongeloofwaardig verhaal en de gehele verhaallijn is ontzettend voorspelbaar. Marit in het boek is een ongeloofwaardig en naïef persoon waar ik mij aan erger tijdens het lezen. Net over de helft gestopt met lezen.

Geschreven bij Route du soleil

Een boek vol gezapig geklets en kindertaal. Nog nooit zo'n slechte gelezen van Suzanne.
Een vrouw van 31 met twee kids die haar vader 'papsie' noemt, die zich 'de aftershave van haar 11-jarige vakantievriendje herinnert' (?), en vol enorme naïviteit. Tenenkrommende dialogen ('doe jij aan geschiedverfraaiing' / blz 135) (papsie) ('ze had het kind chipsjes gebracht' / blz 140).
Enorme clichézinnen zonder tempo.
"De verlaten gang waar ze doorheen liep, symboliseerde de leegte in haar hart."
"Moeder worden bracht veel mooie dingen met zich mee."
"Haar kind van drie was nog zo onbevangen."
"Een paar grote groene planten maakten het geheel af."
De laatste twee hoofdstukken zijn dan inderdaad wat spannender, maar voor je er bent is de rest een crime. Bovendien is het ongeloofwaardig.
(een volwassen vent met een seksleven wil naar Zuid-Frankrijk rijden omdat zijn moeder (!) boos is om een seksfoto op Facebook van hem) (Twee vriendinnen gaan op vakantie, een ervan voelt zich duidelijk niet lekker bij het gezelschap van een lifter, maar de ander heeft daar schijt aan.)
Tip: koop hem niet in de winkel mar volgend jaar op de Koningsmarkt voor 1 euro bij een kraampje.
Suzanne is mij kwijt.

Geschreven bij Route du soleil

Dit boek heeft me niet kunnen boeien, staat vol met details / verhaallijnen die er niet toe doen. Het plot is te lezen in de laatste pagina's, maar als je de rest van het boek niet leest mis je eigenlijk niks.
De eerste boeken waren veel beter.

Geschreven bij Route du soleil

Meegenomen op vakantie, hoeft voor mij dan niet al te hoogdravend zijn. Maar zo slecht als dit!! Tenenkrommende beschrijving van een wel heel naieve hoofdpersoon..... Spanning?? Misschien zat de spanning in het feit dat ik er het hele boek op zat te wachten??? Zonde van je geld dit boek!!
Wilde hier eigenlijk helemaal geen ster voor geven, maar ja, dat moest..

Geschreven bij Route du soleil

Dit boek is best leuk om te lezen. Je denkt al snel te weten wat het plot is, maar toch blijkt er een verrassende wending in te zitten. Jammer dat het einde zo abrupt is. Je blijft met een heel aantal vraagtekens zitten. Daarnaast gebeuren er ook dingen waarbij je aan het einde je afvraagt waarom dat dan in het verhaal gezet is. Het voelt alsof er even snel een einde aan gebreid moest worden, en het dus niet echt af is. Ik heb me wel prima met het boek vermaakt.

Geschreven bij Route du soleil

Wat een slecht geschreven boek, heel kinderachtig. Verhaallijn slaat als een tang op een varken. Ik heb het een kans gegeven maar ben na een paar hoofdstukken gestopt. Zonde van mijn tijd.

Geschreven bij Route du soleil

Normaal lees ik geen thrillers. Alleen voor die van Nicci French heb ik ooit een uitzondering gemaakt, omdat die psychologisch zo goed geschreven waren.
Nee, dan dit werk van Suzanne Vermeer. Dat bleek zo'n beetje het tegenovergestelde van de eerder genoemde boeken. Wat een pulp.
De dialogen zijn vervelend en slordig geschreven. De verhaallijn is dun en ongeloofwaardig. Welke moderne, reizende vrouwen zijn zo belachelijk naïef? De vrouwen zijn dan ook nog eens stereotiep, je komt ze in alle supermarktromannetjes tegen.
De spanningsboog van deze thriller-pulp is een golflijntje. Het zakt iedere keer weer in, en in feite gebeurt er niks opmerkelijks, niks wat de benaming 'thriller' recht zou doen. Op driekwart van het boek begin je echt te denken: 'komt er nog wat van of hoe zit het?'. Daartegenover, recht daartegenover zelfs staat de enige psychopathische scene in dit boek. Die is vergeleken bij het keukenmeidenromannetjes sfeertje te gedetailleerd gewelddadig. Misschien was dit ook het enige oorspronkelijke idee dat nog sec op de plank lag, bij deze onder een vrouwennaam schrijvende, inmiddels al overleden mannelijke auteur? Ik heb de indruk gekregen, en gehouden tot het eind, van wel. Dat de rest er omheen is verzonnen door onkundige schrijvers, misschien wel amateurs. Neem het ongeloofwaardig einde. Dat is zo'n geforceerde twist in het plot dat je het haast met tegenzin gaat lezen. Je was immers net blij dat je er doorheen was, door deze rommel?
Dit werkje krijgt maar één ster van me. Voor het aardige plaatje op de cover.